‘N-Ne oluyor…?” Normalde sakin birisi olan Katsugari, bir anda etrafı hiçbir arkadaşlığı olmayan Ike ve diğerleriyle çevrili olunca şaşkınlığını gizleyemedi. Bir önceki diyalog sınavına beraber giren Kushida konuşmaya başladı. “Biraz ani olacak özür dileriz, Katsuragi-kun, vaktin var mı?” “Kushida, ha? Bu ne şimdi?” “Ike ve diğerlerinden duydum ben de. Bugün senin doğum gününmüş?” “Haa…doğru ama…..
“…Hava sıcak.” Bu okul mevsimlerle üniformaları değiştirmiyor, ve bu yüzden ceketleri yıl boyunca giymek zorundayız. Gerekçesi basit; her bina ısıtıcı ve soğutucu sistemlere sahip. Tek dezavantajı okula gidip geldiğimizde sıcak olması. Sabah okula gidişti. Sırtım yurtlardan okula gittiğim birkaç dakika içinde terlemeye başladı. Okula giderken, soğuk binaya sığındım. Sabah antrenmanı olan öğrenciler için bu cehennem…
Ertesi gün öğleden sonra bir araya toplandık. Kushida da gelmişti. “Merhaba, Ayanokouji-kun”. “Aa, merhaba.” Niye burda ya diye sorarken kendi kendime, Ike söze girişerek soruma cevap verdi. “Gördüğünüz üzere, dün Kikyo-chan’ı da ikna ettim. Katsugariyehediye almaya bizimle gelmekte ısrar etti. Ben de onu da çağırdım. Hey, Katsuragi bir kızında onun doğum gününü kutlamasını görürse, daha…
“Hey…Bunu söylemekten gına geldi artık ama neden yine benim odamdayız?” Akşamleyin nedenini bilmediğim bir sebepten ötürü, yemek yedikten sonra her zamanki grup benim odamda toplandı. Ike ve Yamauchi söz verdikleri gibi gelmişlerdi. Kushida ile Sudou da kulüp aktiviteleri erken bitince geldiler. Horikita da burada olsaydı keşke. “Kikyo-chan, diğer kızların doğum günlerini biliyor musun?”. “Evet. Az…
“Sıradaki.” Bu ufak sesi geçici olarak kurulan tesisten duyduğumda çoktan öğlen olmuştu. “Sizi beklettim.” Her grup için yaklaşık olarak on beşer dakika bekledik. Artık fala olan merakımı yitirmeye başlamıştım ha. Bu sırada perdenin arkasında falcı duruyordu. İçeri girdiğimde oldukça aşina olunan bir manzarayla karşı karşıyaydım. Yaklaşık 30 Lux bir karanlık aydınlatması vardı ve buna ek olarak…
Odama döndükten sonra, ‘Tenchuusatsu’yu araştırmaya koyuldum. Aşırı derin bir konuymuş. 1980’den önce, halkın bu konunun varlığından haberdar olmasıyla birlikte, Tenchuusatsu epey dikkat çekmiş. Ama halk arasında popüler oldukça sorgulanır hale gelmiş. Hatta Tenchuusatsu’nun nasıl işlediğini ifşa etmeye zorlandıktan sonra işini bırakmak zorunda kalan bir falcıyla ilgili bir vaka bile varmış ya. Tabii, falcılığın başlı başına…
Falcıya gelmenin iyi bir fikir olduğunu hangi salak söyledi ya… “Bitik haldeyim…” Böyle olacağını adım gibi biliyordum. Ağustos sonlarına doğru sıcak hava dalgası cayır cayır yakıyor etrafı. Yol kenarındaki ağaçların dibinde serap görecek kadar bitap düşmüş haldeyim. Okulun tesislerinde klimalar olduğu için içerde endişelenmeme gerek yok tabii. Hatta odalarda, lobilerde ve koridorlarda bile var. Ama…
Yaz tatili bitmek üzere olsa bile Sazae-san sendromu. Daha önce duydunuz mu bilmiyorum. Basit bir şekilde açıklamam gerekirse, Pazar akşamları yayınlanan Sazae-san’ı izledikten sonra, pazartesi ile yüzleşmek zorunda olmanın mutsuzluğu. Bizimkilerdeki de bu hesap işte, yaz tatilinin sonuna yaklaştıkça, pek çok öğrenci karalar bağlıyor. ‘Keşke biraz daha tatil uzun olsaydı’ ya da ‘keşke daha fazla…
“Geri çekilmeyi…planlıyordum, ama…” Öğlen arası. Gruba karışıp beraber kafeteryaya gittim, nasıl oldu ben de bilmiyorum. Çalışma grubundakilerle yani, Kushida, Horikita, Ike, Yamauchi ve Sudou. Reddedemeyeceğim bir durumdu. Öğlen arası olduğunda, Kushida yanıma gelip gülümseyerek “öğlen yemeğine gidelim mi?” diye sordu. Böyle bir teklifi reddedemezdim değil mi ama? Ben de, “Tabii!” dedim.. “Bir sorun bitiyor başka…
Zayıf nokta Kötü olaylar bununla bitmedi. Ertesi sabah, rehberlik dersimizde Chiyabashira-sensei bir duyuru yaptı. “Size bir duyurum var bugün. Geçen gün bir sorun yaşanmış. Sudou ve birkaç C sınıfı öğrencisi bir olaya karışmışlar. Yani, kavga etmişler.” Sınıfta gürültüler yükseldi. İki grup arasındaki anlaşmazlığın detaylarını göz önünde bulundurursak, Sudou şüpheli hale gelebilir ve sınıfımızın puanı düşebilir. …