Elitler Sınıfı - Kısa Hikayeler - Kısa Hikaye - İchinose

İchinose Honami’nin Kısa Hikayesi:

Kıskançlık

Ah çok gergindim.

Ayanokoji-kun ve Mako-chan’ın yanından su alma bahanesiyle uzaklaşmıştım.

Son zamanlarda 30 dakikalık antrenmana alışmıştım ve beni tatmin edecek kadar terliyordum ama şimdi…

Garip bir ter ve yüksek nabız değeri.

Bu normal değildi.

Bu garip bir hastalık falan da değildi. Bunun nedeninin o ikisi olduğu çok açıktı

“Mako-chan garip bir şey söyledi…”

Nefesimi düzenlemek için zihnimi boşaltmaya çalıştım ama bu anlamsız bir çabaydı.

Olanları aklımdan çıkaramıyorum.

“Yani demek istediğim,sen oldukça iyi birisin Honami-chan.”

Mako-chan bu kelimeleri Ayanokōji-kun ve bana bakarak fısıldadı.

“Bu kurallara aykırı değil ama bugün ne kadar cesurca giyindiğini farkettin mi?”

“…!?”

Kendi görünüşüm hakkında endişelenemeyecek kadar başka şeyler düşünmekle meşguldüm.

Sadece her zamanki gibi spor yapmak ve bundan zevk almak istemiştim.

“Yani farkında değilsin öyle mi, Honami-chan?”

“Neyin…?”

“Bu tür kıyafetleri giymek zorunda olmadığında giymek utanç verici olabilir değil mi?”

“Anlıyorum.”

Mako-chan dikkatlice duygularını aktardı.

Bu konu hakkında dolaylı bir konuşma yerine direkt konuşmanın daha doğru olacağını düşünmüştü ama bu ters tepti.

Onun bu nazik uyarısı sebebiyle sonsuza kadar saklanmak istiyordum.

Bundan dolayı yarım saat boyunca sadece koşu bandında koşmaya odaklanmıştım.

Ardından nasılsa kendimi burda-su alma bahanesiyle kaçtığım yerde-bulmuştum.

“Off… Bu çok utanç verici.”

Bu kıyafeti hemen değiştirmek istiyordum ama bu imkansızdı.

Üzerime az terlediğim için mütevazi bir tişört giyseydim niyetim oryaya çıkabilirdi.

Eğer karşımdaki toy biri olsaydı bu durum farklı olabilirdi ama karşımdaki Ayanokoji-kun olduğundan kesin ortaya çıkardı.

Aniden boğazımın kuruduğunu hissettim.

Kaçmak için tek yolum bu olsa da biraz su içmeye karar verdim.

“Biraz sakinleştim.”

Soğuk su içmek bana sakinliğimi geri kazandırmıştı.

“…Pekala. Hadi yapalım şu işi.”

Sadece antrenmanıma odaklanmalıyım ve herşey iyi olacak.

Derken kalabalık olan spor salonuna geri döndüğümde ayağım ağırlaştı.

Uzaktan, Ayanokōji-kun and Mako-chan eğleniyor gibi görünüyordu.

“…Görünüşe göre sohbetleri giderek artıyor.”

Ne hakkında konuştuklarını bilmiyordum ama sohbetleri çok akıcı bir şekilde ilerliyordu.

Mako-chan’ın davranışları adeta bir sınıf arkadaşıylaymış gibiydi.

Acaba bu okul gezisinde Ayanokōji-kun ile aynı grupta olduğundan olabilir miydi?

İyi geçiniyorlarmış gibi görünüyordu.

Onların sadece iyi geçinen bir arkadaştan ibaret olduğunu düşünsem bile bu kalbimi sıkıştırıyordu.

İğrenç bir duygunun adeta bana yapıştığını hissettim.

Ağır olan bacağım birden hafifledi.

Zincirlenme hissi de kayboldu.

Zincirlenmektense göğsümdeki bu duygudan bir an önce kurtulmak istiyordum. Başka bir şey düşünemiyordum. (ÇN:Kıskançlık insana neler yapıyor be)

“Sanırım ben biraz garip bir insanım ama bugün bunun üstesinden geleceğim”

İlerleyecekmiş gibi derin bir nefes aldım.

Ve ardından hiçbirşey olmamış gibi her zamanki halimle ikisinin yanına döndüm.

edit-çeviri:ayanokojiaynıben

Arkadaşlar sizinle ufak bir tanışalım istiyorum.Adım Akay 17 yaşındayım(erkek ismi pek bilinen bir isim olmadığından belirteyim dedim)Zaten ana serinin bölümlerini ben editliyordum.Ben bu hikayeleri çevirmek niyetindeyim. İlk çeviri işim ondan hatalarım olabilir kusuruma bakmayın yorumlarda yanlışlarımı saygılı bir dilde belirtirseniz ben de kendimi geliştirebilirim.Ben tam kelime kelime çevirmek yerine dilimizde bunu nasıl söylemek daha iyi olur şeklinde düşünerek çevirdiğimden cümlelere bazen eklemeler bazen cümlelerden çıkarmalar yapıyorum.Eğer bundan rahatsız olan arkadaşlar varsa yorumlarda yine belirtebilirler.Çevirinin devam edip etmemesi sizin yorumlarınıza ve ilginize bağlı okuduğunuz için teşekkürler.Ha bu arada discord sunucumuza gelmeye unutmayın.