Elitler Sınıfı - Kısa Hikayeler - Kısa Hikaye - Kushida Kikyo

Kushida Kikyo’nun Kısa Hikayesi:

Hayatta katılmam!

Beni sadece konuşmak için çağırdığını sanıyordum ama o benden öğrenci konseyine katılmamı istedi?

Üstüne üstlük Horikita’nın öğrenci konseyi başkanı olması demek onun altında çalışmam demekti.

Dalga mı geçiyorsun?

Ne sunarlarsa sunsunlar kabul edemezdim.

Tam teklifini reddedecekken sırtımda bir varlık hissettim.

“Şöyle bir gerçek var ki Kushida-senpai, eğer öğrenci konseyine katılırsan senden nefret eden insanlar bile sana elini süremez~”

Bu fikri bana dayatmaya çalışan kişi birinci sınıflardan Amasawa’ydı.

Öldürmek isteyecek kadar nefret ettiğim insanlar arasındaydı.

Şu durumda etrafımda olmasını istediğim son kişiydi .

Horikita da onu bu toplantıya bir engel olarak görmüş olacak ki ondan kurtulmaya çalışıyordu

“Özel olarak değil ama birini seçmem gerekse Kushida-senpai’yi seçerdim.”

“Beni mi?O-oh anlıyorum. Benden ne istiyorsun?”

“Huh? Ne olabilir ki acaba~? Söylesene sence ne istiyorum?”

Bu bücür!

Kesinlikle buraya sadece bana sataşmak için geldi.

Onu cidden öldürmek istiyorum.

Ama bunu yapamayacağım için en mantıklı hareket sakin düşünüp buna katlanmaktı.

Ayrıca Ayanokōji-kun burdaydı .

Hayır hayır,burda olup olmaması bir şeyi değiştirmezdi…

Bir an anlayamadığım bir duygu hissettim ve bu duyguyu gitmesi için zorladım.

Amasawa konuşmamıza dahil olmaya devam ederken ben burdan kurtulmanın yolunu arıyordum.

“Üzgünüm ama beklentilerinizi karşılayamam, öğrenci konseyi bana göre bir yer değil. ”

“Neden bunu söylemek yerine sadece öğrenci konseyine katılmıyorsun?”

Amasawa böyle şeyler söyleyerek yine konuşmaya maydanoz olmuştu.

Üstelik bana sarılmıştı.

İzinsiz bir şekilde vücuduma dokunup uzaklaşmıştı.

Yanaklarıma bile dokunmuştu ama etraf kalabalık olduğundan gülümsemeye devam etmek zorundaydım.

“Kushida-senpai hem şirin hem iyi bir duruşu var hem de akıllı değil mi?”

Buna daha fazla katlanabileceğimi düşünmüyordum .

“Hey bilirsin eğer konuşmaya devam edeceksek daha sakin bir yere mi gitsek?”

Eğer yerimizi değiştirmeseydik o bücürün hayatını orda bitirmek zorunda kalacaktım.

Çaresiz teklifimden sonra , Horikita anladı ve kabul etti.

Tanrım gerçekten neden nefret ettiğim insanlarla takılmak zorundaydım?

Öğrenci konseyine kesinlikle katılmayacağım.  Hadi sadece bu konuşma bitsin ardından rahatça evime gidebileceğim, bu sözleri kendime stresli bir şekilde kendime hatırlattım.

Edit-çeviri:ayanokojiaynıben

İlk bölüme göre gayet yeterli sayıda yorum aldığımı düşünüyorum hepinize teşekkür ederim arkadaşlar. Hafta içleri kısa hikaye bölümleri gelmeyecek. Amacım size hafta sonu da okuyacak bir şey çıkarmaktı zaten. Seviliyorsunuz tekrardan çok teşekkürler.