Elitler Sınıfı -    Cilt 21 - Bölüm 26

Ryūen için kaybetmek acı verici değildi.

Bir kez kaybetse de, ikinci kez kazandığı sürece sorun yoktu.

Yüz kere kaybetse bile, en sonunda zaferi kazandığı sürece hiçbir önemi yoktu.

Hayatı boyunca bu prensiple yaşamıştı. Ancak bir gün, önünde aşılması güç bir engel belirdi.

Dışarıdan bakıldığında her yerde rastlanabilecek kadar sıradan bir aptal gibi görünüyordu.

Ama içinde bir canavar saklıydı.

Hayır—Ryūen onun için böyle bir tanımın bile fazlasıyla yetersiz olduğunu düşündü.

Onu en iyi nasıl tanımlayacağını hâlâ bilmiyordu.

Ancak bir şey kesindi—şimdiye kadar karşılaştığı herkes içinde en güçlü ve en acımasız olan oydu.

Sıradan bir hayat sürerek ulaşılabilecek bir seviyede değildi.

Ayanokōji tarafından mağlup edilişinin üzerinden bir yıldan fazla geçmişti ve o yenilgi, Ryūen’in ruhunu paramparça etmişti.

Yeteneğin ezici üstünlüğü—belki de bu yüzden içinde öfkeye benzer bir duygu bile uyanmamıştı.

Ayanokōji ile karşı karşıya geldiğinde, garip bir şekilde hiçbir rahatsızlık hissetmiyordu.

Muhtemelen bunun nedeni, Ryūen inkâr etse de…

Hayır, mesele bu değil.

Derinlerde bir yerde, Ayanokōji’nin olağanüstü yeteneklerini kabul ediyordu.

Ama kendine sürekli aynı şeyi hatırlatıyordu—yanılmamalıydı.

Ryūen, onun gölgesinde kalmaya niyetli değildi.

Ayanokōji bu okuldan mezun olup gözden kaybolmadan önce, ona karşı aldığı yenilginin intikamını kesinlikle alacaktı.

Bunu başarmak için önce önündeki engelleri kaldırması gerekiyordu.

Özellikle de, şu anda A sınıfı’nın lideri olarak hüküm süren Sakayanagi’yi saf dışı bırakmalıydı.

Gerçek anlamda önündeki tek engel oydu.

Ve bu engeli aştığında, Ayanokōji’yi de yenecekti.

Bu, Ryūen Kakeru’nun bu okulda gerçekleştirmesi gereken hedef haline gelmişti.

Ve o ana kadar asla durmayacaktı.

Sınavın ikinci yarısı başladığında, Ryūen sakince Sakayanagi’nin ana ekibine odaklanarak sırasını bekledi.

Sonra aniden yerinden kalktı.

“Pekâlâ—başlama vakti geldi. Çekilin.”

“B-bir dakika!?”

Ryūen, sorumlu öğretmen Hoshinomiya’yı sertçe iterek kürsüye geçti ve oturdu.

“İkinci yarı başladı. Puan farkı yalnızca on. Yani, birkaç kez tam puan alırsak farkı kapatabiliriz.

Size güvenebilirim, değil mi?”

Liderin otoriter sesi, sınıfına hata yapma şansı tanımıyordu.

Ne görev gelirse gelsin, kusursuz bir şekilde yerine getirmeleri gerekiyordu.

Tabii ki, yalnızca bir tehdit ile doğru cevap oranı artabilseydi, çaba sarf etmeye bile gerek kalmazdı.

“Şaka yapma. Bu sadece sınıfın sorunu değil. Ryūen, diğer sınıfların da mükemmel puan almasının zor olduğunu anlamalısın. Bir lider olarak, zekanı kullanıp olabildiğince çok kişiyi korumalısın.”

Sınıftakiler sessizliğini korurken, Tokitō korkusuzca tepkisini dile getirdi.

“Kuku! İki hata yaptın ve artık hata yapma lüksün kalmadı. Eğer başarısız olursan, ilk gözden çıkarılacak asi sen olursun.”

“…!”

“Ama endişelenme. Şimdi, tam da istediğin gibi, sana nasıl yapıldığını göstereceğim.”

“Ne demek istiyorsun?”

“‘Size güvenebilir miyim“  dediğim şey yalandı.”

Ryūen arkasına döndü, monitörün değiştiğini kontrol etti ve Sakayanagi’nin aday belirleme sürecinin tamamlandığını gördü.

Şimdi ise kendi beş adayını koruma sırası ona gelmişti.

Rakip takımın seçtiği kategori ‘Spor’du. Üstelik, zorluk seviyesini üçe çıkarmak için iki puan harcamışlardı.

Ancak Ryūen, A sınıfına tek bir puan bile kaptırmaya niyetli değildi.

A sınıfı’nın acımasız hamlesi öğrencileri paniğe sürüklerken, Ryūen tek başına son derece sakindi—hatta bu durumdan keyif alıyor gibiydi.

“Katsuragi, Shiina, Tokitō, Nomura, Ibuki. Hemen girin,” diye emretti. Kategori ya da zorluk seviyesini hiç umursamıyordu.

“Hey, öğretmene karşı biraz saygılı ol,” diyerek Hoshinomiya araya girdi ve Ryūen’in çağırdığı isimleri hızla sisteme girerek savunma tarafının hamlelerini kesinleştirdi.

Sınıftakiler endişeyle beklerken içlerinden bazıları düşündü:

Ryūen’in bu kadar hızlı karar vermesi, Sakayanagi’nin stratejik hamlelerine düşmemek için miydi?

Sonuçlar ekranda belirdi.

Başarıyla Korunan Savunma Üyeleri:

Katsuragi Kōhei, Shiina Hiyori, Tokitō Hiroya, Nomura Yuji, Ibuki Mio

“N-Ne…?”

Biraz önce Ryūen’e meydan okuyan Tokitō, ekrandaki sonucu görünce donup kaldı.

Ryūen’in kararlı ve anında verdiği karar, mükemmel bir sonuç getirmişti.

“Kumar eğlencelidir. Bu rastgele zar atmak gibi bir şey.”

Ardından gelen 12. turda, Ryūen bir kez daha beş koruma yuvası için isimleri duyurdu.

Sonuç değişmedi—bütün öğrenciler bir kez daha başarıyla korundu.

Sadece iki turda oyun tamamen tersine dönmüştü. 13. ve 14. turlarda da durum değişmedi.

Sakayanagi’nin aday gösterdiği isimler farklı farklı kişilere dağılmıştı, ancak hepsi güdümlü füzeler gibi hedeflerine ulaşamadan engellendi.

Ryūen’in seçtiği tüm öğrenciler başarılı bir şekilde savunuldu.

“Heh. Görünüşe göre elinden hiçbir şey gelmiyor, Sakayanagi.”

Bu özel sınav daha başlamadan önce bile, Ryūen’in önemsediği şey diğer liderlerden tamamen farklıydı.

Bir avcının kokusunu ne kadar gizleyebileceği.

Dişlerini ensesine yaklaştırırken avına bunu fark ettirmeden ne kadar ilerleyebileceği…

Onun için önemli olan tek şey buydu.

İlk yarıyı başarıyla atlatarak oyunun kontrolünü ele geçirdi ve şimdi tam anlamıyla bir karşı saldırı başlattı.

“Bu da ne…!?”

Ortada bir hile olduğu kesindi.

Ancak, sınıfın sorumlusu olan öğretmen Hoshinomiya bile bunun ne olduğunu anlayamıyordu.

Çeviri: Ayanokojiaynıben

1. 1. 1. 1. Cannn_

1.5 promosyon ichi kebap

Edit: horikita senpai