Elitler Sınıfı - Cilt 4 - Bölüm 2 - Part 3

“Aaaaaaayyyyyyaaaaaoooooooookkkkkoouuuuuujjiiiii!!!”

Gemiye geri döndüğümde önümde bir gölge belirdi. Elleri boynunun üstünde savrularak aceleyle geldi ve paniklemiş bir hali vardı. Ciddi bir durum var gibiydi. Arkama baktığımda gördüğüm şey buydu, sınıf arkadaşım Yamauchi Haruki’nin şeytani bir Asura şeklini almış çehresi.

“S-sorun ne?” diye sordum.

Tabii ki, sebebin ne olduğunu zaten biliyordum ama yine de formalite olarak sordum.

“Bir de soruyor musun? Bana Sakura’nın adresini vereceğine söz verdin, ne oldu o iş?”

Tam da Yamauchi’ye rastlayacak zamanı bulmuştum ya. Bir şeyler düşünmeliyim.

“Özellikle seni hedef almıyordum ama bilmek istedim.” dedi.

“Gerçekten de benim gibi bir yalnızın Sakura’nın adresini bileceğini mi düşünüyorsun?”

Böyle diyerek samimi bir şekilde anlatmaya çalıştım ki anlayabilsin.

“Yoksa?… Sakura’ya adresini mı sormaya çalışıyordun… daha demin?” diye sordu bana.

Başımı salladığımda Yamauchi’nin suratı şok olmuş bir ifadeyle düştü ve iki dizinin üstüne çöktü.

“Öyleyse bu demek oluyor ki… adresini bilmiyordum… ve yine de beni kullandın?”

“Evet, öyle yaptım sanırım.” diye itiraf ettim.

“Ee, ne oldu? Sakura demin adresini verdi mi sana?”

“… üzgünüm.” ondan özür diledim.

“Üzgünüm mü, ne demek üzgünüm? Ben senden özür istemiyorum değil mi? Onun adresini istiyorum.” dedi Yamauchi.

Böyle duygusal bir cevap Yamauchi’nin içimdeki hayal kırıklığını yansıtıyordu ya.

“Nasıl cüret edersin… Nasıl yalan söylersin banaaaaaaaaaaa!!!” Yamauchi bana bağırıyordu.

Onu bi şekilde kullanarak kötü bir şey yaptığımın farkındayım ancak, Sakura’nın adresini böyle izni olmadan veremem. Normalde Yamaguchi ona sorsa, Sakura direkt reddederdi.

“Bana biraz daha zaman verir mısın?”

“Biraz daha ‘zaman’ mı? Bir yalancının isteyeceği ilk şey.” dedi bana.

D sınıfındaki herkes bir yana, bana yalancı diyen ilk kişinin Yamauchi olacağını asla düşünmezdim. Bu bir şok.

“Öyleyse zorla Sakura’dan mı isteyeceksin?”

“Evet, öyle yapacağım.” dedi bana.

Öfke gözünü köreltmiş ve düzgün düşünemiyor gibiydi, gerekirse Sakura’nın adresini zorla alacakmış gibi görünüyordu.

“Sakura yalnızca çenesi iş yapan erkeklerden nefret ettiğini söyledi.”

“Sadece telafi etmeye çalışıyorsun, Ayanokouji.” dedi.

“Evet. Şu an benden nefret ediyorsan yapacak bir şey yok, ama sana neden onun adresini veremediğim gayet açık olmalı. Ve ondan zorla istemenin anlamsız olduğu da.” dedim.

“… bu sadece bahane. Başından beri onun adresini bilmiyordun değil mi?”

Yamauchi bakışlarını benden çevirirken başını eğdi.

“Ama Sakura’nın dijital kameraları sevdiğini biliyorsun, değil mi? Gerçek şu ki, şu anki modelinin modasının geçtiğini duydum ama yeni bir tane almak için yeterli puanı yokmuş, anladın? Eğer Yamauchi, sen ona yeni bir dijital kamera alırsan, bu onun için harika bir hediye olur, haksız mıyım?” diye anlattım.

“Ohhh… bence bu harika… ama benim de hiç puanım yok.” diye itiraf etti.

“Görüyorsun, bu sınavda, ‘hedef’i gizleyerek, hain olarak ya da grubunu zafer için bir araya getirerek kolayca dijital kamera satın almak için yeterli puanı kazanabilirsin, yanlış mıyım?” dedim.

“Y-yani, eğer çok çalışırsam, Sakura’ya yaklaşma şansım hala var mı?”

Şimdi Yamauchi’nin varabileceği tek bir sonuç olduğundan emin oldum.

“Şu anda, sen, Yamauchi Haruki, erkekliğini göstermek için çabalamalısın. Eski idol Sakura’ya yaklaşabilmenin tek yolu bu.” diye teşvik ettim.

Onu by şekilde başlamak, en yüksek potansiyeline ulaşması ve bu sınavda daha iyi sonuçlar almasını sağlayabilir ya.

“Yapacağım. Yapacağım. Yapacağım! Çok sıkı çalışacağım ve Sakura’yı elde edeceğim!” dedi Yamauchi heyecanla.

“Evet Yamauchi, bunu yapabilirsin. Eğer sensen, kesinlikle başarırsın.” diyerek devam ettim.

“Ooooooohhhhhhh! Bu sınavda kesinlikle kazanacağım!”

Her nasılsa, öfkesini sınava doğru farklı bir yöne yönlendirmeyi başardım sanırım. Belki de sınav bittiğinde bana olan öfkesi geri dönecek ama şimdilik kurtuldum gibi. Ama burada korkutucu bir sorun varsa, o da Yamauchi’nin fazla gaza gelip doğrudan ‘hedef’in peşine düşebileceği gerçeğiydi.

“Sadece önlem olsun diye söyleyeceğim ama…” ona kendi iyiliği için söylemeye karar verdim.

“Ne oldu?” diye sordu.

“Hiçbir şey. Ama eğer grubunda ‘hedef’i bulursan, diğer sınıfların seni tartaklamasına izin verme.” dedim.

“Elbette vermeyeceğim.”

Ancak Yamauchi ‘hedef’i bulamazsa en iyisi olur ya. Kısa vadeli faydaların üstünde uzun vadeli faydalar ve tüm hepsi…