Elitler Sınıfı - Kısa Hikayeler - Nanase Tsubasa - İç Sesim
Cilt 12 – SS Nanase Tsubasa – İç Sesim
“Horikita-senpai çok meşgulmüş.”
Kütüphaneden ayrılışını izlerken mırıldandım.
“Sınıfı yönetmek için gerekeni yapıyor.”
“Umarım, bir yıl sonra onun gibi harika bir öğrenci olabilirim…”
“Horikita’nın sana sorma fırsatı olmadı ama Hōsen’i nasıl ikna edeceksin?”
Bu benim için küçük bir detaydı. Fakat madem Horikita-senpai burada değil, bu fırsatı değerlendirmeliyim.
“Şey… Eh, buna cevap verebilirim ama bana biraz kendinden bahseder misin, Ayanokōji-senpai?”
“… Kendimden mi bahsedeyim?”
“Horikita-senpai sınıfınızın lideri ama sen farklısın, değil mi?”
“Senpai… Sen nasıl birisin?”
Hiç düşünmeden ona bu soruyu sordum. Burada durmam daha iyi olacak diye düşünsem de, iç sesime yenilip o beni sessizce izlerken konuşmaya devam ettim.
“Cevap vermeyecek misin?”
Nasıl birisi olduğunu öğrenmek istiyorum. Nasıl birisin?
Galiba beni anlayamayacağı kadar garip bir şekilde sordum ona…
“Horikita ile olan ilişkimi öğrenmeye meraklı değilsin sanki?”
Ona sormak istediğim her şeyi anlamış gibi yanıtladı. Buraya kadar gelmişken geri çekilemem.
Aceleci olacağım ama istediğim cevabı da alacağım.
“Evet. Senpai, senin kötü ve kurnaz bir insan olduğunu düşünüyorum. Yani, senden aldığım izlenim bu yönde.”
Sinirlense şaşıracak değilim.
Sessizce dinledi beni. Kaşlarını bile kımıldatmadan.
Sözlerimin arkasındaki manayı arıyor gibi bir hali var.
Kendimi sakinleştirmeyi başarmıştım çoktan. Daha yeni tanıştığımız için, hemen bir sonuç alacağımı düşünmüyorum zaten.
“Seninle böyle birlikteyiz ya, sıradan biri gibi geliyorsun.”
“Yani, sana normalde anormal gibi mi geliyorum?”
“… Yok. Öyle demek istemedim.”
Çok yaklaştığımı düşünsem de, geri çekilmeye karar verdim. Ona şuan düşmanca ne söylersem söyleyeyim, ilerde başıma bela olacaktır.. evet.
“Özür dilerim, sorduklarımı unut lütfen, senpai. Şu an en önemli şey, sınıflarımızın ortak işini çözmek olmalı.”
Konuyu üstelemesini bekliyordum ama hemen kapatıverdi.
Bilmek istediklerimin farkında mıydı.. yoksa?..