Emperor Of Solo Play - Bölüm 63 - Derin Kanyon Vadisi (2)

Sura Kanyonu.

Kızıl Boğalar Loncası tarafından keşfinden sonra, birçok insan Şeytan Keçisi dolu kanyonu ziyaret etmeye başlamıştı. Ancak, hala kimse tarafından keşfedilmemiş birçok yeri vardı.

Şu anda, Sura Kanyonunun derinliklerinde bulunan küçük kaynağı bilen hiç kimse yoktu. Olsa bile, bu konuda çok fazla düşünmesi pek olası değildi. Kaynağın 30 metre derinliğinde bir mağara bulunması ya da bu 100 metrelik mağaranın içinde gizli bir alanın bulunması hiç kimsenin bilmediği bir şeydi.

Tabi ki şimdiye kadar.

“Puhu!”

Birisi bu sırrı keşfetmişti.

Hyrkan uzun bir yüzüşün ardından derin bir nefes aldı. Sonrada ağzındaki şekeri ezerek parçalara ayırdı. Suyun altında serbestçe seyahat edebilmeye yarayan 50 altınlık eşya aynen bu şekilde ortadan kayboldu.

Bir yan not olarak, Denizkızı Gözyaşı Şekerinin tadı limonata gibiydi ve yiyenin nefesini limon kokutuyordu.

“Sonunda buradayım.”

Şekeri tamamen bitiren Hyrkan, havuzdan dışarıya çıktı.

Karaya çıktığında, doğal olarak gözlerini kapadı ve dinlemeye odaklandı.

[Bir zindana girdin.]

[Gizli Sırrı Keşfeden ’’ unvanını aldın.]
[‘Zindan Kaşifi’ unvanını aldın.]
Beklediği bildirimler çıkan Hyrkan memnuniyetle başını salladı.

“Bu bildirimleri duymaktan asla sıkılamam.”

Aldığı unvanlar özellikle iyi olmasa da, hiçbir Warlord oyuncusu fazladan unvanı reddetmeyecekti.

Bir zindanın değeri de sadece bu değildi.

Bölge tipi avlanma alanlarının aksine, zindanlarda ek deneyim puanları veya ödüller elde edilebilirdi. Zindanda gizli bir alan keşfetmek, zindanın adını bulmak, zindanı tamamen keşfetmek vb.görevlerin her birinin sonuçlarına göre ödüller ve Tecrübe puanı alınabilirken bu bonuslar olarak alınan Tecrübe puanlarıda kişinin seviyesiyle doğru orantılıydı. Yani, birinin alabileceği tecrübe puanı miktarı sınırlıydı, ancak kesin bir yüzdelik kazanç vardı.

Hyrkan’ın seviye 69’a ulaştıktan sonra gelmesinin nedeni de buydu.

“Pekala, hadi şu işi bitirelim.”

Hyrkan oyalanmadı ve hemen araştırmaya hazırlandı. İlk olarak, ışıklandırma için saatinin ışığını yaktı.

‘Hadi bakalım…’

Dev bir karınca ini gibi görünen bir tünel görebiliyordu. Hyrkan etrafına baktı ve gözlerine özel bir şey takılmadı.

“Tüm zindanı bitirmem biraz zaman alacak.”

Sadece bir oturuşta tamamen keşfedebileceği bir zindan gibi görünmüyordu. Vakit nakitti ve Hyrkan da zindanı olabildiğince çabuk temizlemek istiyordu. Bu tünel tarzı zindan Hyrkan’ın tecrübelerine göre iyi bir zindandı.

“Buna 70 verebilirim.”

Hyrkan özellikle dar alanlarda savaşmakta iyiydi. Golemi yolu engelleyebilir ve İskelet Savaşçılarını hızla arkalarına fırlatarak düşmanın etrafını sarabilirdi. Savaşlar için sınırlı alan düşünüldüğünde, nicelikten daha fazla nitelikler savaşacaktı. Hyrkan’ın İskelet Savaşçıları bu alanda özellikle iyiydi.

Eğitimleri Hyrkan’ın aklında canlanırken gülümsemesine neden oldu. Aklında canlanan eğitimin sonucu oldukça tatmin ediciydi. Gülümsemesi hala yüzünü kaplayan Hyrkan yere bir İskelet Parçası attı. Parça anında bir İskelet Savaşçısına dönüştü.

Bir Kara Ork İskelet Savaşçısıydı, pala benzeri bir kılıç taşıyordu ve siyah kemikleri karanlığa kolayca karışıyordu. Hyrkan alnına bir x çizdi ve kafatasından iki boynuz filizlendi.

Delilik Miğferi.

Buna ek olarak, iskelet savaşçısında Kemik Zırhını da kullandı. Beyaz kemikler iskelet savaşçısının boş üst gövdesini doldurdu ve kollarından ellerine kadar zırhla kaplandı. D dereceli Kemik Zırhı artık hem zırh hem de eldiven üretebiliyordu.

Sonrasındaysa Hyrkan, elinde tuttuğu kılıca lanet büyülerini yerleştirdi. İblis Laneti, Tembellik Laneti, Aşındırıcı Hayalet ve yeni öğrendiği Körlük Lanetini!

Hyrkan hazırlıklarını tamamladıktan sonra, İskelet Savaşçısı bir İskelet Savaşçısına benzemiyordu. Beyaz Kemik Zırhı, onu giyen siyah İskelet Savaşçısının bir şövalye gibi görünmesini sağlıyordu. Birkaç lanetle birden dolu kılıcı da gizemli bir ışıltı saçıyordu.

İskelet Savaşçısını izleyen Hyrkan acı bir şekilde gülümsemeden edemedi.

“Büyü gücüm gidiyor. Boşa gitmese bari.”

Patron canavarıyla filan yüzleşmediği için çok fazla büyü gücü kullanmak israftı. Mümkün olduğunca fazla büyü gücü tasarrufu yapmaya çalışan Hyrkan’ın istediği bir şey değildi. Başka bir deyişle, durumu, başladığı zamana kıyasla aleyhine bir dönüş yapmıştı.

ÇN: Başta dar alan avantajı filan vardı ama şimdide tetikte olmak için büyü gücü/mp/mana harcaması gerekeceğinden baya bir başı ağrıyabilir demek istiyor.

Kaybettiği büyü gücünü yenilemek için 30 altınlık büyü gücü yenileme sakızını çiğnemeye başladı.

“Kelimenin tam anlamıyla para ile yeterlilik alıyorum.”

Geçmişte, hiç parası olmadığı için büyü gücünde tutumluydu. Ama şimdi farklıydı. Arabasını bir spor arabaya çevirebileceği kadar olmasa da, istediği herhangi bir beceri kitabı veya sarf malzemesini satın alacak kadar parası vardı.

Böylece Hyrkan’ın odak noktası becerilerinin yeterliliklerini artırmaya dönmüştü. Bunu yapmanın tek yolu da becerileri tekrar tekrar kullanmaktı. Bundan dolayı kaybedilen büyü gücü, daha sonra büyü gücü yenileme öğeleriyle doldurulmak zorundaydı. Gerçekten para ile beceri yeterliliği satın alıyordu.

Bu nedenle Hyrkan, kendine gülmeden edemedi.

Gerçek hayatta 3.000 wonluk sığır eti bile yemiyorsun, ancak oyunda 30.000 wonluk sakızı çiğniyorsun. Sen manyak bir piçsin. ”

Gülüşü yavaşça acı kahkahalara dönüştü.

★★★

‘Ah?’

Hyrkan zindana girdikten sonra, önden giden İskelet Savaşçısının ardından etrafı keşfetmeye başladı.

Yüzündeki gerginlik, hahoe maskesinin arkasından bile hissedilebiliyordu ve bir canavarla karşılaşmasıyla ifadesinin değişmesi uzun sürmedi.

“Balçık mı?”

Karşılaştığı canavar bir balçıktı.

Balçıklar, Warlord’da yaygın canavarlardı. Yol kenarındaki çakıl taşları gibilerdi, isteyen birisi herhangi bir yerde bir tane bulabilirdi. Ancak, içi parıldayanlar farklı bir hikayeydi.

Hyrkan’ın karşılaştığı balçık böyle bir balçıktı. Yarı saydam figürü kırmızı bir ışıltıyla parlıyordu. Hyrkan balçığı gördüğü anda neyle karşı karşıya olduğunu biliyordu.

“Bu bir ruhani canavar zindanı!”

Ruhani canavarlar, Warlord’daki en nadir canavar türlerinden biriydi. Uygun şekilde açıklarsak, oldukça basit olan bu nedenden dolayı oldukça pahalıydılar. Ve düşürdükleri öğeler nitelikli ekipmanlar oluşturmak için kullanılıyordu.

Nitelikler Warlord’un önemli bir parçasıydı. Zengin oyuncular sadece bir ekipman seti değil, farklı özelliklere sahip bir çok set satın alıyordu.

Bu nedenle, atfedilen eşyalar her zaman talep görüyordu. Seviye 70 Nadir bir ekipman pazarda kolayca 3.000 altın ederdi. Bu, aralarındaki en kötü ürün olurdu ve iyi ürünler elbette bundan çok daha pahalıya mal olurdu.

“Bu iyi görünmüyor.”

Bu nedenle Hyrkan’ın, mutluluktan önce uğursuz bir önsezisi vardı.

Aldığı zindan haritasında nadir ruhani canavarlar vardı öyle mi?

İnanılmaz derecede şanslı bir durumdu.

Son günlerde oldukça sık şanslıydı. Ayı Savaşçısı videosundaki görüntülenme sayısı gökleri deliyordu ve elde ettiği işçilik malzemeleri muazzam miktara 50.000 altına satılıyordu. Onlardan 20.000 veya belki 30.000 altın almayı beklemişti, ancak beklediği miktarın iki katını almıştı. Nedeni belliydi. Çünkü Ayı Savaşçısı Hahoe Maskesi Hyrkan’ın ilk patron canavarıydı. Öğelerin değeri tasarımcıya ve malzemeyi elde eden kişiye bağlı olarak değişmişti. Ayı Savaşçısı işçilik malzemelerini Hyrkan’ın zengin hayranlarından birisinin satın aldığı anlaşılıyordu.

“Gereğinden fazla şans göz çıkarmasın?”

Şimdi başka bir talih kuşuyla daha karşı karşıyaydı.

“Gençken bala göte şansı yaver giden ama yaşlılıkta sürünen o şehir efsanesine dönüşmüyorum değil mi.”

Hyrkan’ın hayatı her zaman iniş ve çıkışlarla doluydu. Bir noktada şanslıysa, başka bir noktasında şanssız olmak zorundaydı.

Hyrkan bunu herkesten daha iyi biliyordu.

Hyrkan, şuan ki talih serisinin, birikmiş geri tepmesinden korkuyordu.

Tabii ki uzun süre üstelemedi. İfadesi hızla rahatladı.

“Aman bee atın ölümü arpadan olsun.”

Gereğinden fazla şanslı olduğunu düşündüğü için bir fırsatı geri tepemezdi.

“Ucunda bir felaket olsa bile, en fazla ne kadar kötü olabilir ki? Penceremden içeriye bir kamyon uçacağını düşünmüyorum.”

Hyrkan zindanın derinliklerine doğru keyifle yürümeye devam etti.

ÇN: Bu arada kamyon olmazsa olmaz bir objemiz, daha da derine inersek bunun sıkça kullanılan bir klişe olduğu gerçeğiyle karşı karşıyayız. (Gereksiz bilgilerde bugün temalı çalışma)

★★★

Hyrkan sürekli balçıklarla savaştıktan sonra bir çıkmaza gelmişti.

Bu yerde beklediği gibi bir ruhani canavarla karşılaşmıştı.

Salamanda.

Salamanda, seviye 80 bir ruhani canavardı. Uzunluğu duruma bağlı olarak 50 santimetreden 4 metreye kadar değişirdi. Ateşten oluşuyordu ve bu nedenle de ancak sürekli hasar aldığında hasar alabiliyordu.

Hyrkan’ın becerileri düşünüldüğünde, bu özellikle iyi bir eşleşme değildi.

İskelet Savaşçıları saldırmak için yakınlaşmak zorunda olduğundan, Salamanda’ya karşı savaşmaları uygun değildi. Kaçınmakta iyi olsalar bile, Salamanda’nın vücut ısısından kaçamayacaklardı. İskelet Savaşçıları Salamanda’nın yoğun vücut ısısından eriyerek hasar alacak buda Hyrkan’ın büyü gücünü tüketecekti.

Ayrıca, canı belirli bir seviyenin altına düştüğünde ‘Salamanda’nın Öfkesi’, etkinleşir. Vücut ısısı Golem’i bile eritecek kadar yükselirdi.

İskelet Büyücüler de Salamanda’yla savaşmakta pek işe yaramıyordu. D dereceli İskelet Büyücüler, sadece Salamanda’ya karşı etkisiz olan ateş niteliğindeki büyüleri kullanabilirdi.

Bir bakıma Salamanda Hyrkan’ın doğal düşmanıydı.

Ancak Hyrkan’ın, Salamanda’yla olan savaşı en rahat savaşlarından bir tanesiydi.

“Güzel. Şimdi kuyruğuna bir kesik at! İşte bu aferin!”

Savaşın kendisi yakın bir savaştı. Savaş kanlı olarak tarif edilemese de, hala çekişmeli bir savaştı.

Hyrkan savaşa katılmadı. Sadece şekerlerini emerken arkadan olanları seyretti.

Sadece iki olayda katıldı. Bunlardan biri, İskelet Savaşçılarının kılıçlarına lanet büyüsü eklemekti…

“Lan, önden yaklaşma, ya sığır ya, oğlum sana diyorum sana, yandan yaklaş yandan. Ha bide şu kılıcı adam gibi kırıtmadan salla ekmek mi kesiceksin öyle, yatay savur, ben kime anlatıyorum. Yatay savur yatay yatayyyy!! Anlamıyor musunuz aptal ordusu? Bi duyun artık beni!”

Dediklerini anlayan kimse yoktu.

Diğeriyse…

Lan, oğlum Golem şaka mısın. İskeletler bitti sen başladın, senin sorunun ne? Beni mi sınıyorsun! Sizi bana sırayla mı verdiler lan! Dur yeter artık dur tamam. İlla kendim yapacağım.”

Taklit Modu ile Golemi kontrol etmeye başladı, öfkelenmişti.

Öyleydi.

Tabii ki, büyü gücü yenileme öğelerinin çoğunu da sırf bu yüzden kullanmış, ancak İskelet Köle, Golem Çağırma ve İskelet Büyücü’nün beceri yeterlilikleri de büyük ölçüde artmıştı.

İşte böyle Hyrkan, Ork Kahramanının Kılıcını bir kez bile sallamadan Salamanda’yı öldürmüştü. Salamanda’nın çilek aromalı dondurmasının tadına bakarken, bir şeyi düşünmeden edemiyordu…

“Rich Lich… Sende zamanında böyle bir cehennemi yaşamış olmalısın.”

Hyrkan ilk defa necromencer olmaktan mutluydu.