Elitler Sınıfı -    Cilt 14 - Bölüm 6 - Tesadüfler

Cilt 14 – Bölüm 6 – Tesadüfler

Daha sonra, diğer iki yeni görev alanına doğru yola çıktım. Fakat ikisinde de başka gruplar kaydı doldurmuştu. Katılma şansım dahi olmadı.

Saat 13:00’a geldiğinde, ikinci belirlenen bölgem olan B7’ye geçtim. Bir puanlık varış bonusundan başka puan kazanmadım. Saat 15:00’te ise, üçüncü alanıma, ilk çıkan bölgem olan D7’ye tekrar geçtim. Çok geç kalmadığım halde, bir kez daha varış bonusundan başka puan kazanamadım.

Etrafta sürekli hareket halinde olmama ve tüm çabalarıma rağmen, elde ettiğim sadece 2 tam puan.

İlk günde sadece 3 puanlık toplam puanımla, en düşük dereceli gruplardan biri olduğuma eminim.

Cesaretinizin kırılması için hiçbir neden yok. Sınavın henüz ilk günüydü ve gruplar henüz tüm adaya yayılmamıştı. Rekabetin şiddetli olacağı kesindi. Kendimi hızlandırsam dahi, tek başıma puan toplamanın zorluğu ve içme suyumun hızla azaldığı gerçeğini değişmiyor.

Günün üç Temel Hareket alanı bitmiş,  yarına hazırlanma vakti gelmişti.

“Senpai.”

Nanase’ye ikinci kez denk geldim. Sabah denk geldiğimiz benzer bir yerden geçerken rastlaştık.

“Bugün ikinci kez karşılaşıyoruz, ha?”

“Gerçekten de. Bu ne tesadüf.”

Etrafta Hōsen veya Amasawa’dan iz yoktu. Yine kendi başına hareket ediyor galiba.

“Bugün nasıldı?”

“Elimden geleni yaparak 3 puan kazandım. Ya siz?”

“Belirlenen alanlarda, üçümüz 8 puan kazandık. Zamanında ikinci alana geçmeyi başaramasam da bir görevde birinciliği kaparak puanımızı 13 yaptım.”

“İyi bir başlangıç yapmışsınız.”

Belirlenen bölgelerden birine varamamış ama bu çok önemli bir şey değildi. İki veya daha fazla kişilik gruplarda, birisi belirlenen alana adım attığı sürece, o bölgeyi ‹atlamış ya da kaçırmış> sayılmıyorsunuz. Tıpkı Nanase’nin yaptığı gibi, başka bir yere geçtiğinizde daha çok puan alıyorsanız, bir alandaki açığı rahatça kapatabilirsinizz.

“Senpai, izninle.”

Sanki durum rapor gibi kısa bir konuşma yaptıktan sonra, ikimiz de yollarımızı ayırdık.

Saat 17:00 olmak üzereydi. Ormanda gezinerek nerede kamp kursam diye karar vermeye çalışayım.

Çadırımı güneş ışığına denk gelen bir yere koyarsam, içerisi hemen sıcalacaktır.  Güneş battıktan sonra bile, ısının dağılması gibi bir ihtimal daha var.

Gölgelik veya doğrudan güneş ışığını uğramadığı bir yer seçmeliyim.

Doğuya doğru ilerleyerek E7’nin sınırları bitiminde bir yerde durdum.

Tüm öğrenciler, okul öğretim üyeleri ve sınav yönetici kadrosu ile beraber adada 500’den fazla kişi vardır. Ancak belirlenen alanlar veya görev alanları dışında, sık sık insanlara, kalabalığa denk gelmeniz düşük olasılıktı. Bir bakıma, ormanın gerçekte ne kadar büyük alan kapladığının kanıtıydı.

Sıcak ve nemden dolayı, açık bir yerde kamp yapmayı seçtim. 2 litrelik suyumu çantamdan çıkartıp kağıt bardağa su doldurdum.

Direkt şişeyi kafama dikerek ağzımdaki bakterilerin şişeye geçmesine izin vermedim. Bu tarz sağlık sorunlarına yol açacak durumlara karşı temkinli olmalıyım. Hem de bu kadar basit şeyler için, sağlığı tehlikeye atmaya gerek yoktu.  Şişeyi açınca da içindeki suyun çok uzun ömürlü olmadığını fark ettim. Suyun kalitesi yüksekken içip bitirmek için, gün bitmeden içmeliyim.  Fakat şuan elimdeki en iyi seçenek bu değil, malum ne olacağını da bilemeyiz.

İlk bir iki günde, elimizdeki erzak ve su ile geçinmek zor olmayacaktır. Yemek stoğu suyunu çekince işler değişecektir.

Tabii, görev alanlarında kazanmanıza bakılmaksızın katılım ödülü olarak erzak veriliyor. Fakat tabletimden incelediğim kadarıyla, bu tarz görevler çok değil. Dahası, bu görevlere katılımın normalden fazla olduğunu düşünüyorum.

Tabletimi açıp kontrol ettim. Bugün 68 görev çıkmış.

Öğrencilerin ne kadarı katılmayı başardı bilemesem de, katılımcılara su dağıtan 14 görev varmış.

5 görevden birinde erzak ödülü var diye düşünürsek, çok da güvenilir bir sayı değil.

Bu görev adı altında verilen erzakların dağılımı da çok garipti.

Göreve katılan kişilerin sıralamasına göre; Birinciye 2 litre su, ikinciye 1.5 litre su ve üçüncüye 1 litre su veriliyor. Diğer katılımcılara, yani 4.den 30.ya kadar da 500 ml su.

Puan da az alıyorlar. Birinciye 3, ikinciye 2, üçüncüye 1 puan.

Tabii, öğrencilere yeteneklerine bakılmaksızın su sağlamaları başlı başına önemli bir ayrıntı.

Ve─ bu tarz görevlerin 14’de 8’i öğrencilere su vermiş. 8 görevin içeriği ve şartları aynı olmakla birlikte, kayıt süresi ve yerleri de aynıydı.

Bu görevler yarın da belirirse o zaman…

Zamanında yetişebildiğim sürece, su derdim olmayacak demektir.

Hazır yemeklerden birisini bitirdikten sonra, dişlerimi fırçaladım ve lavaboya gittim.

Yarına hazırlanmak adına enerji harcamadan çadırıma geçtim.

Yarından itibaren ciddileşiyorum ve hem 2 kat puan kazanıyor, hem erzağımı arttırıyorum.

✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩

Erkenden uyudum uyumasına da, gecenin bir yarısı uyandım.

Çadırın kumaşından dışarıya baktığınızda tek görebildiğiniz zifiri karanlıktı.

Duyabildiğim iki şey vardı: Birisi, uçuşan böceklerin vızıltısı diğeri, ormanda hareket eden küçük dostlarımızın ayak sesleri.

Ormanın derinliklerinde kamp yapmak demek, sessizliğe karşı verilen bir savaş gibiydi.

Horikita ve Ibuki gibi yalnız kızlar için, epey zor bir sınav olduğu kesin.

Lavabo ihtiyacını gidermek bile sıkıntılıydı.

Nefesimi tutup çadırımda bekledim.

Benim için en yorucu olan şey… Müdür vekili Tsukishiro’nun arkamdan iş çevirip ayağımı kaydırma ihtimali.. malum okuldan attırmak için açık arayıp duruyor.

Kafa kafaya bir mücadelede beni son 5 grubun içine attırabilirdi.

Fakat bu stratejiyi de çok olası göremiyorum.

Öğrenciler, kazandıkları puanlar konusunda titizlikle hareket ediyor. Herkes hayatta kalabilmek adına elinden geleni yapıyor. Ben de elimden geleni yapıp görevleri ve belirlenen alanları takip edersem, altta kalmayacağımı düşünüyorum.

Dahası, müdür vekilinin bana farklı bir yolla, dolaylı yollarla, saldıracağı kanısındayım.

Saatimi bozup ya da kırarak puan kaybetmeme sebep olabilir. Ancak bu yaklaşımı, pratikte mantıklı gelmiyor. Saatime puanlamayı bozacak bir sistem dahi yerleştirmiş olabilir, tabii. Saatim ve tabletimi kontrol altında tutuyorsa, ekranıma yansıyan puanların gerçek olmadığı anlamına geliyordu.

Saatim ile okulun sistemindeki kayıtlar arasında bir tutarsızlık varsa, bu konuyu okula bildirebilirdim. Bu durumun,  Tsukishiro’nun işine geleceğini sanmıyorum.

3 günlük puanımdan etse dahi beni, bu puanları tekrar elde edebilirim. Planı bu kadar basitse, Mashima-sensei’gil şüphelenecektir.

Yarım elma gönül elma tarzında işler peşine düşmektense, farklı bir açıdan üzerime saldıracağını düşünüyorum haliyle.

Yani, Tsukishiro’nun bakış açısından düşüneyim : beni okuldan attıracak en iyi yol hangisi olur?

Eh, eğer beyaz oda öğrencisini kullandırtıp beni hasta edebilir ya da sakatlayabilir.

Kol kırılması gibi ciddi bir rahatsızlık ile okulun, benim sınava devam etmeme izin vermesi imkansız.

Bir nevi, bana bu izlenemeyen geniş adada, saldırması en doğru seçenekti.

Direkt ve kesin bir çözüm.

Okulun, böyle bir adada saldırıya uğrayıp yaralandığımı anlaması zordu.

Beyaz odadan birisi olarak, kaza süsü  verilerek bana saldıracak güce sahip bir öğrenci vardır diye düşünüyorum.

✩ ✩ ✩ ✩ ✩

Sabah 6:30 gibi uyandım. Çadırın içine yansıyan ışıktan havanın çoktan aydınlandığını, kavurucu sıcağın başladığını anlayabiliyordum.

Çadırdan dışarı çıkmamla, yemyeşil bir dünyaya adım atmış gibi hissettim.

“Direkt güneş ışığının olmadığı bir yeri seçerek doğru karar vermişim.”

İyi bir yer bulabilmek adına etrafta epey gezinmiştim ama doğru bir hamle olmuş.

Hazır yemeklerden birini yiyip su içerek hızlıca kahvaltımı yaptım. Çadırımı  7.00 gibi toparlayıp kampımı kapattım.

Çoğu öğrenci sınav için çoktan uyanıp hazır olda bekliyordur.

Belirlenen alanlar önceliğim olmakla birlikte, yakınlarda görev çıkarsa oraya da gideceğim. Tabii, görevin içeriği ve ödülün detaylarına bağlı olarak.

Saat 7’de saatimden bildirim geldi.

Tabletimi kucağıma alıp haritayı yenilemeden önce şarja taktım. Şuan bulunduğum yer : D7.

Bakalım şimdi nereye yolculuk yapacağım? ─ E8 bölgesiymiş.

Kamp yapmayı seçtiğim yer, gideceğim yere çok yakındı.

Yani, erkenci bonusunu kapacak pozisyondayım.

Bir saniye dahi kaybetmeden yola koyuldum.

İlk günümü gözlem yaparak geçirdim ama bugünden itibaren, hızımı arttıracağım.

Çok geçmeden,  E8 bölgesine vardım ve saatimden bildirim geldi.

İlk gelen tek kişilik grup olarak, birincilik ödülü 10 puanı kaptım.

Tek seferde, dünkü hezimeti kapatmış oldum. Hatta fazla iyi bir başlangıç yaptım denebilir.

Zamanım olduğu için, görevlere bakabilirim ama..

Yakınlarda solo gruplar için uygun görev yoktu. En yakın görev, B8’deydi.  Ama git-gel yapacağımı düşünürsek, bu fırsatı kaçırsam daha iyi olacak.

Dahası, yakınlarda yeni görevler çıkabilir. Haritaya odaklanarak, bir sonraki adımlarımı düşünmeye başladım.

✩ ✩  ✩ ★  ✩ ✩ ✩