Elitler Sınıfı -    Cilt 21 - Bölüm 2

Kış tatilinden sonra bile ne öğrenciler ne de öğretmenler açısından bir değişiklik yoktu.

Chabashira-sensei sınıfa girdiği gibi gelişigüzel bir şekilde yeni yılımızı kutladı ve kürsüye dayandı

“3. dönem bugün başlıyor. Ocak gelip geçer, şubat uçar,mart akıp gider derler yani yılın bu zamanı su gibi akıp geçecek. Günlerinizi verimli kullanın ve odağınızı kaybetmeyin.”

Kimse söylemeye cesaret edememişti ama Chabashira-sensei’nin saçı biraz komik duruyordu.

Sanki yataktan kalktığı gibi gelmiş gibiydi.

Yüksek ihtimalle geç kalkmış bu nedenle de acele etmesi gerekmişti.

Öğrencilerine bu halde odaklarını kaybetmemelerini söylemesi biraz ironikti.

Chabashira-sensei rehberlik saatini bitirdi ve tam sınıftan ayrılacakken kapının yanında durup bize döndü.

“Önemli bir şeyi atladığımı fark ettim. Önümüzdeki ay, bu okulun ilk ‘öğretmen-veli’ görüşmelerini yapmayı planlıyoruz. Bu görüşmeler kariyerinizi ve gelecek planlarınızı merkeze alacak,bunun yanında şimdiye kadarki okul hayatınız hakkında da konuşulacak. Tabii ki şimdiden velilerinize bir anket gönderdik bile .”

Arkası dönük bir şekilde bunları söyledi.

Her ne kadar geleceğini çocuklarının eline bırakan ebeveynler olsa da öğrencilerin çoğu ebeveynlerinin görüşünü dikkate alırdı.

Bu,okulun öğrenciler dışı işlerle ilgilendiğini de gösteriyordu.

“Okulumuzda böyle bir imkanın olduğunu bilmiyordum. Hatta direkt yok sanıyordum.”

İlk lafa dalan her zamanki gibi Ike’ydi ki bu hiç şaşırtıcı değildi.

“Her ne kadar lise okumak zorunlu olmasa da, ebeveynlerin sözünü görmezden gelip öğrencilerin kendi kafalarına göre hareket etmelerine izin veremeyiz. Tabii ki de zamanı geldiğinde bir veli görüşmesi olacak.”

Veli görüşmesi demek.

Bu ‘O adam’ın buraya gelme ihtimali olduğu anlamına gelmiyor mu?

Hayır, bana kesinlikle geri gelmeyeceğini söylemişti.

O halde ne olacak?

Ben bunun üzerine kafa yorarken önümdeki en büyük sorun şubat ayında olacak bire bir görüşmelerdi.

Yine de benim durumumda geleceğim elimde olmadığından bu konu bir önem arz etmiyordu.

Şu durumda Chabashira-sensei’nin durumumdan biraz da olsa haberdar olması iyiydi.

Derin bir konuşma gerekmediğinden yüksek ihtimalle formaliteden biraz konuşurlardı.

Diğer bir yandan ise sınıf arkadaşlarım için bu bire bir ve ya bire iki görüşmeler büyük bir dönüm noktası olabilirdi.

Ailelerinin onlara çizdikleri patikadan mı yürüyecekler yoksa yeni bir maceraya mı atılacaklar?

Ebeveynler ve öğretmenler öğrencilerin kendi başlarına fark edemeyeceği şeyleri onlara gösterebilirlerdi.

“Merak ettiğiniz bir şey varsa, direkt gelip bana sorabilirsiniz.”

Chabashira-sensei duyuruyu geçtikten sonra bir eliyle kapıyı kaparken bir elini de başına götürdü.

Görünüşe göre komik saçını fark etmişti.