Elitler Sınıfı - Kısa Hikayeler - Cilt 13 - Horikita Suzune SS - Takdir Edilmek
Cilt 13 – Horikita Suzune SS – Takdir Edilmek
“Öğrenci konseyine katılmak mı istiyorsun?”
Konseye katılmak istediğimi söylediğimde, Nagumo bana şaşkınlıkla baktı.
“Eh, ne olay ama! Hemen evet diyesim gelmiyor.”
“Yani size katılmamı istemiyor musun?”
“Eh, ben pek reddetmeyi bilmeyen biri sayılırım. Öğrenci konseyinde yer olduğu sürece, insanların katılmasına izin veririm. Öğrencilerin, konseye katılma sebebini de umursamam. Katılmak isteyenlerin; ÖYD uygulaması ya da gelecekte bir görevde yer almak, veyahut adaletten yana olması umrumda değil. Ama senin durumun özel, Horikita Suzune. Üye olabilmen için bir şarttan bahsetmem gerek.”
Horikita Manabu’nun kardeşi olarak, bazı görevleri yerine getirmem şarttı.
Göreve hazır olarak sordum.
“Ne şartı?”
“Neden şu anda öğrenci konseyine katılmak istiyorsun? Lütfen, bana sebebini söyler misin?”
Tahmin etmediğim ve cevaplamaya zorunluğu olduğum bir soruydu.
Aptalca bir yalan söylersem, şaşırmazdı. Ayanokouji-kun ile alakalı olduğunu da söyleyemezdim.
“Abimle aramdaki sorundan dolayı bu okula geldim. Okula girdiğimden beri, onunla ilişkim düzelmedi. Abim, olgunlaşmadığım için beni görmezden geldi. Hal böyle olunca, onunla doğru dürüst konuşma fırsatım olmadı. Ta ki mezuniyetine kadar.”
Kalp atışlarım hızlanırken cevabımı verdim.
Yakından dinleyen o, tek bir kelime etmedi.
Eğer bu görüşmemizde konseye alınamazsam, hayal kırıklığına uğrayacaktır.
Böyle bir şey yaşansın istemiyorum.
Hayal kırıklığı… neden onu hayal kırıklığına uğratmak istemiyorum acaba?
Kalbim bu fark edemediğim duyguyla doluydu.
Şuan beni nasıl görüyor acaba?
Merak ediyorum.
Matematikte tam not almadan önce de, onun sıradan bir liseli olmadığını biliyordum.
Şuan karşımda duran başkan Nagumo da abimin yeteneklerini onayladığı birisiydi. …ama Ayanokouji-kun’a kıyasla verdiği izlenim çok farklıydı.
Onu içten içe çok üstün gördüğüme şüphe yoktu.
Bir yanım onun gerçek potansiyelini görmek isterken, bir yanım da ondan başka bir beklenti içindeydi.
…benim yeteneklerimi onaylasın istiyordum.
Belki de konseye pozitif bir yaklaşımla gelmemin sebebi de budur?
…niyetim bu değildi.
Kafamdaki düşüncelerimden kurtulmalıyım. Önce bu işi halletmeliyim.
Konseye girip başkan Nagumo’nun hareketlerini takip etmeliyim.
Bu önemli bir görev.
Aklımı başıma topladım. Kafamdanki tüm beyhude düşünceleri uzaklaştırıp konseye girmeye odaklandım.
“10. sınıflardan, öğrenci konseyinde tek Honami olduğu için üzülüyordum ben de. Öğrenci konseyine hoş geldin. Bugünden itibaren, endişelenmeden konseyimizin bir üyesi olarak benim adıma çalışmanı istiyorum, Suzune.”
Uzattığı sol elini sıktım.
“Olur.”
Hiç dostane bir ilişkimiz olmayacak.
Abimin yanında yer aldığı için, öğreneceğim çok şey var. Bu kesin.
Deneyim kazanıp kendimi geliştireceğim.
Böylece, Ayanokouji-kun yeteneklerimi takdir edecektir.
O zamana kadar… A sınıfına giden kapıyı aralamış olacağız.
Bu isteğime hep öncelik vermeliyim.
YOU MAY ALSO LIKE
