Elitler Sınıfı - Kısa Hikayeler - Kei SS - Özel Bir Gün
Cilt 9 – Kei SS – Özel Bir Gün
14 şubat. Soğuk gökyüzünün altında, yurttan biraz uzakta bulunan bu yere geldim.
Kiyotaka cep telefonundan buluşmak için beni buraya davet etmişti.
Kiyotaka ile konuşmamız sırasında umutsuzca sürekli hızlanan kalp atışlarımı saklamaya çalıştım.
Birine çikolata vermek için ççç
Saymaya çocukluğumdan başlarsam, ilk defa çikolata veriyor değilim. Ama ne zaman gardımı düşürsem, yüzümün kızardığını hissediyordum.
“Bugünün önemini biliyor musun? Hemen cevap ver, 5… 4… 3-”
Utancımı gizlemek için, böyle bir sınavda onunla dalga geçmeyi seçtim.
“…çok kolay sordun. Cevabın basitliğinden şüpheye düştüm şimdi.”
“Abartmadan ne biliyorsan, söyle.”
Halledebilirim.. Sadece “soğukkanlı ben” olmam gerekiyor. Hallederim ben, üstesinden gelirim.
“Sevgili–-”
“Evet, evet, evet.”
Çok utandım. Cümlesini tamamlamasına bile izin vermedim, Kiyotaka’nın kafasına kutu ile vurdum.
“Bana mı veriyorsun?”
“Yousuke-kun’a verecektim ama artık vermek için sebebim kalmadığına göre..”
Yalan söyledim.
Gerçek şu ki, bir süre önce almıştım.
Dükkan kapanmadan hemen önce satın aldım, bu yüzden kimsenin beni görmediğinden eminim.
‘‘Hirata içindi, yani?’’
‘‘Ne? Beğenmedin mi?’’
‘‘Hayır, sadece kaç gün önceden sevgililer günü için hazırlık yaptığını düşünüyordum.’’
Böyle, beyaz bir yalanın Kiyotaka’ya karşı işe yaraması mümkün değil fakat bu beyaz yalan sahip olduğum tek seçenekti..?
Eğer Kiyotaka’ya onun için satın aldığımı söylersem…. ona aşık bir kız imajı çizerdim.
“B-ben her zaman önceden hazırlık yaparım, tamam mı!! Ondan ayrılmaya karar versem dahi, elimde hazır tutarım! Hem senin gibi aşk fakiri birisi ne anlar bu romantik hareketlerden.”
Onun aş konusunda deneyimsiz olduğunu bildiğim için kaçış rotam olarak bunu öne sürdü.
Kiyotaka’nın bile beklentileri vardı belki de?
Nihayetinde, bugünün 14 Şubat olduğunu biliyor.
‘‘Ben de bugün bunu vermek için buluşmak istediğini sanmıştım.’’
Bunu neden sordum ki…
‘‘Kusura bakma, bu aklımdan bile geçmedi.’’
Grr……
Her zamanki poker yüzünü takındı ve sözlerimi bana geri sıçrattı.
Ona sert sözler sarg ettiğim hâlde, soğukkanlılığını korudu.
‘‘Bu arada, diğer kızlardan çikolata aldın mı?’’
Cevabını muhtemelen sakince duyacağımı düşünüyorum.
‘‘Hayır, hiç almadım.’’
Diğer bir deyişle, bu benim okulda Kiyotaka’ya çikolata veren ilk kişi olduğum anlamına geliyor.
“Hak etmiyorsun da ondan! Anlamıyorsun böyle işlerden hiç~”
“Eh, emin misin bu sözlerinden? Bu çikolatayı aldığım an, hem hak ediyorum hem de bu işlerden anlayan birine dönüşüyorum. Farkındasın değil mi?”
“Bu seni daha acınası bir hale sokuyor ama? Seni kurtaran benim çünkü.”
Keşke bugün yaptıklarımız başkaları tarafından bilinmeden sona erse.
Beyaz Gün’de, Kiyotaka’yı elde eder miyim dersiniz?
Şaka yapıyorum, şaka.. Yani, bu durum beni, aşık bir kız imajına sokar anca…
Kafamın içinde, panik yapıp duruyordum.
Çeviren: ShavsS
Düzenleyen: fatoshisme