Sıradanlığın Kıyısında - Bölüm-8

Masada oluşan sükunet benim için yeni hayatıma alışma sürecinde ufak bir mola olmuştu ve bu molamı sıcak mısır çorbamla taçlandırırken öte yandan zihnim kişiliğimi sorguluyordu, tam kendimi kaptırmışken Sato ellerini çırptı ve neşeli bir ses tonuyla konuştu.

“Pekalaaa! Madem ben ve Akemiya-kun ile çoktan tanıştın, diğerleri de kendilerini tanıtsa ve kaynaşsak iyi olur. Aaa ama Kurogawa-kun bu seni zorlayacaksa biraz yavaştan alabiliriz. Hani alışık olmadığını söylemiştin ya?”

Kişiliğimi sorgulamamı böldüğü için Sato’ya teşekkür etmek isterdim, kendime olan nefretim midemi bulandırmaya başlamıştı.

Peki ne cevap verecektim?

Bu masada oturuyor oluşum bu teklifi reddetme şansımın olmadığının bir göstergesiydi.

Sorulan soru beni rahatlatmak için sorulan nazik bir formaliteden öte değildi.

Bu saatten sonra bu teklifi reddetmek saygısızlıktan başka bir şey olmazdı.

” Tabii minnettar olurum.” dedim düzmece bir yumuşaklığı olan sesimle.

Kahverengi saçlı kız bu sözlerimin üzerine çatalını yavaşça peçetenin üstüne bıraktı, peçeteyle nazikçe ağzını sildi,oturuşunu düzeltti ve elini uzattı.

“Pekala, o halde ilk ben kendimi tanıtayım. Takashi Akaya,mümkünse bana ilk adımla seslenin lütfen soy ismimin kullanılmasından pek hoşlanmam. Kabalık olduğunu düşünüyorsanız özür dilerim.Sizinle tanıştığıma sevindim Kurogawa-san” (Yazarın notu:Japonya’da insanlar yeni tanıştığı kişilere soy isimleri ile hitap ederler. Genelde onlara verilen isimlerini yani ilk adlarını çok samimi oldukları kişilerle konuşurken kullanırlar.

2.not:Japoncada bazı saygı ekleri vardır birkaç tanesini açıklayayım:

-san:Yüksek derecede saygı belirtir genelde yeni tanışan insanlar bunları kullanır.

-kun:San ekine kıyasla daha az resmi bir ektir, genelde erkeklere – bazen kızlara da kullanılabilir- ve yetişkinlerin küçüklerle konuşurken kullandığı eklerdir.

-chan:Son derece samimidir genelde kızlara kullanılır ama erkeklere kullanılması da yanlış değildir. Samimi arkadaşlar ve küçük çocuklara karşı kullanılır.

-sensei:öğretmenlere kullanılır.

-sama:San ekinden bile üst bir ektir bu ek hizmetçi efendi arasında yaygın olarak kullanılır.

Hiç ek kullanılmaması en üst düzey samimiyettir ve genelde sevgililer arasında ve aile içinde kullanılır.)

Soy ismini sevmemesinden yüksek ihtimalle annesi ve babasının ayrı olduğunu veya ailesinde babalarıyla bir sıkıntıları olduğunu tahmin ediyordum. Köklü bir aileden geldiği saygılı ve ölçülü konuşmasından,diksiyon dersiyle düzeltilmiş kuvvetli konuşması, yerini ve duruşunu bilmesinden  anlaşılabiliyordu.

Aynı zamanda aile içi şiddet gördüğünü de tahmin edebiliyordum.

Sıcak havada bile uzun kollu formasını giymesinden,alımlı duruşuna rağmen ellerinin titremesinden, yüzünün ve boynunun belli başlı yerlerine parça parça oldukça kaliteli bir makyaj yapmasından anlayabiliyordum.

Bunları düşünürken diğer kız hareketlendi

Biraz küçük yapılı,çelimsiz,mor saçlıydı.

” B-b benim adım Ito Yuna, umarım iyi geçiniriz” 

Ahh… Göz teması kuramaması, titreme, kekeleme, lokmaları uzun çiğneyip bol su tüketme, yanlış yemeğe çatal atma…

Sosyal anksiyete ben burdayım diye bağırıyordu.

Onu biraz rahatlatmak için sahte ama sıcak gülümsememi takınarak,

“Kurogawa Renji umarım iyi geçiniriz.”  dedim.

Sahte bir gülümseme ve gerçek bir dilek adeta tek cümlede dans ediyordu.

Gerçekten, umarım iyi geçiniriz…

Yemeğimi bitirdikten sonra sınıfa döndük.

Sohbet etmek için çabalamaktan yorulmuştum.

Yapmam gereken son bir şey kalmıştı.

Herkes sıralarına dağılmadan önce Sato’nun eline bir kağıt tutuşturdum, meraklı bakışlarına karşılık vermeyip sırama oturdum.