Elitler Sınıfı -    Cilt 14 - Başlangıç - Monolog

Cilt 14 – Başlangıç : Nanase Tsubasa’nın Monoloğu

O gün yaşadığım şoku dün gibi hatırlıyorum.

Başıma geleceklerden haberdar dahi olmadan, önümde yaşanan o acı gerçeği.

Akşam güneşinin ışığı, köhne bir binaya yansıyor, uzun büyük bir gölge, bir antika saatinin sarkacı gibi yavaşça bir yandan diğer yana sallanıyordu.

Gözlerimi dikmiş o sahneyi izlediğim halde, hiçbir şey anlamıyorum.

Kafamı okşayan o sıcak el…

Ruhumu iyileştiren o nazik gülümseme.

Bana hayranlığın ne demek olduğunu öğreten o samimi bakış.

…Ve beni umutsuzluğuna sürükleyen o sessiz, boş ifade.

Hiç pes etmeden herkesten daha çok çalışan güçlü ve nazik bir insan.

Böyle bir insanın sonsuza kadar hayallerini gerçekleştirememesi doğru değildi.

Tabii ki, burada kendimle çeliştiğimin farkındayım.

Ama affedemiyorum; Suçluluk duygusuyla doluyken savaşmak zor oluyor.

Ancak meşrulaştırdıkları kendi ‘adalet’ kavramlarının altında savaşıyorlar.

Onlar bu adalet anlayışına sahip oldukları sürece… Bu inançlara tutundukları sürece, savaşmaya devam edebilirler.

Ama ben, bu kırılgan kalbimle, böyle bir ‘adaleti’ destekleyemem.

İşte bu yüzden, 『ben』  [1]

Bu şekilde… Ayanokōji Kiyotaka’yı gerçekten yenme irademi koruyacağım. Onu bulunması gereken yere göndermek için, savaşacağım.

Eğer bu işi başaramazsam, ikinci hatta üçüncü bir kurban çıkacak.

Bedeli ne olursa olsun engel olmam gerek.

✩ ✩ ✩

Ayanokōji Kiyotaka önümde duruyor, gözlerini benden ayırmıyordu. Tüm bunlara bir son vermem için en uygun zaman ve yer işte—— tam burası.

Hemen şimdi.

Ardından bir sonraki adıma geçebilirim.

Zaten asıl amacım, onu yenmenin çok ötesinde.

[1]: Nanase  ‘watashi’ yerine ‘boku’ kullanıyor.

✩ ✩ ✩ ✩ ✩