Kısım 4: Felaket bir gün: Bir şeytan, melek gibi gülümserse “Bugün ben ne istersem onu yapacaksın, Ayanokouji!!!” “…sabahın köründe…… bu ne heyecan, Yamauchi…”. Kapının ziline uyandım, gelene baktığımda Yamauchi idi. “Seni rahatsız edeceğim!” Bu neşe nereden geliyor ya. Ike ile Sudou yanında olmadığı için sevinmem gereken bir durumdayım aynı zamanda da. Ama benden ne istiyor…
13.kattan zemin kata merdivenleri kullanarak inmek epey vaktimizi aldı. Lobide öğrencilerin ya da görevlilerin olmasını beklerdim, malum su kesintisinden dolayı. Ama kimsecikler yoktu. “Hemen gidelim buradan.” “Tamam.” Girişe doğru yol alırken Horikita gölgemde saklanıyordu ya. Ama—merdivenlerde birkaç erkek ve kız öğrenci vardı.D sınıfı öğrencilerine benzemiyorlardı zaten detaylı inceleyecek vaktimiz yok. “Ama bizi fark edecekler…..”. Yaklaştıkça belirginleşiyordu…
Bölüm 12- Sürpriz Not:Kişisel sebeplerden dolayı bir süre (ne kadar kısa olur bilemiyorum), manhwa çevirisine ara vereceğim. İlgili okuyucularımıza duyrulur. Keyifli okumalar~
Kısım 3: Günlük hayatınızda bile tehlikeyle karşı karşıya kalırsınız Akşam 6 sularında aniden bir olay patlak verdi. Mesaj sesini duyunca telefonumu kontrol ettim. Su şebekesinde bir problem olduğu için bir süre suların kesileceğine dair bir bilgi mesajı gelmiş. Çeşmeyi açmayı denedim ama su akmadı. Anlaşılan o ki sorun giderme çalışmalarına başlamışlar. Okul önlem almış ama….
Ayanokouji’nin odasından çıktıktan sonra, Katsuragi odasına çıkmak için asansörü kullandı. Odasının kapısının önünde 2 erkek öğrenci onu bekliyordu. “Kapımın önünde ne işiniz var?” “Ooh—! Ya sonunda geldin ha, Katsuragi. Amma geciktin be!” “Haaa…siz? D sınıfı öğrencisi değil misiniz?” Bu iki çocuk, Katsuragi’ye tanıdık gelmiş olacak ki, biraz tereddüt ettikten sonra sordu. “Sınıfımızın ne önemi var,…
“Lanet ols-…” Yurdun lobisine döndüğümde, Katsuragi bir koltuğa oturmuş iç çekiyordu. Beni görünce hemen ayağa kalktı. ‘Ben de seni bekliyordum. Bugünki garip sahneye şahit olduğun için özür dilerim, gelmende ısrar ettim.” “Hayır, seninle gelmeye ısrar eden bendim. Ben de sana yardımcı olamadığım için üzüldüm asıl.” “Hayır, hiç öyle düşünme. Zaten imkansız bir istekti, vazgeçmekten başka…
“…Hava sıcak.” Bu okul mevsimlerle üniformaları değiştirmiyor, ve bu yüzden ceketleri yıl boyunca giymek zorundayız. Gerekçesi basit; her bina ısıtıcı ve soğutucu sistemlere sahip. Tek dezavantajı okula gidip geldiğimizde sıcak olması. Sabah okula gidişti. Sırtım yurtlardan okula gittiğim birkaç dakika içinde terlemeye başladı. Okula giderken, soğuk binaya sığındım. Sabah antrenmanı olan öğrenciler için bu cehennem…