Elitler Sınıfı - Cilt 0 - Bölüm 41: SON

“Tüm bunlar utanç verici, değil mi?”

Arabayı boşalttıktan ve Kiyotaka’yı yerleşkeye götürdükten sonra Kamogawa’yla yalnız kaldım.

“Ne…?”

“Sadece tek bir nihai varlık var. Doğru stratejiyi uygularsak, hayatını insanları eğitmeye adayacak ve Beyaz Oda’da Suzukake’den daha iyi performans gösterecek. Bunu yaparsak, sonunda Kiyotaka’ya yakın birden fazla kişinin ortaya çıkma ihtimali var.”

“Yapmayı planladığınız şey bu değil miydi?”

“Siyasete geri dönüşüm burada gerçeğe dönüşüyor. Beni meraklandıran da bu.”

“Olamaz…”

“Daha önce hiç bu şekilde düşünmemiştim.”

“Onu bir politikacı mı yapacaksın?”

“Beyaz Oda’yı bir sonraki nesle aktarabilmeleri için eğitme stratejisi, Beyaz Oda’nın olması gereken şeydir. Japonya’nın bundan 50 ila 100 yıl sonra dünyada liderliği ele geçirmesi için üstlenilmesi gereken önemli bir proje. Bu benim için değişmez bir şey.”

Ama…

“Ancak, siyaset dünyasında en üst noktaya gelebilmem için güçlü bir müttefik gerekli. Kiyotaka en erken 25 yaşında senatör olabilir. Ben o zamana kadar 61 yaşında olacağım. Bu çok uzak bir ihtimal.”

“Ama bir politikacı için, olgunlaştığınızda zamanınız gelmiş demektir.”

Elbette Kiyotaka parlamento üyesi olsa bile hemen bir şey yapamayacak.

Ancak teorik olarak 25 yaşında başbakan olarak atanma hakkına sahip olacak.

Her zamanki vasat yasa koyuculardan çok daha faydalı olma potansiyeline sahip.

“Ne yapacaksın…?”

“Bir cevabım yok. Kiyotaka ya da ben siyaset dünyasının kontrolünü elimize alsaydık, önümüzdeki 50 ya da 100 yıldan bahsetmiyor olsak bile Japonya’da büyük bir fark yaratabilirdik. Ancak Beyaz Oda’nın eğitiminde bir gecikme olması kaçınılmaz. Bu yüzden endişeliyim.”

En sinir bozucu şey ise oğlum olma sıfatına sahip olmasıydı.

Siyasete atıldığında kamuoyu benim sadece bir sonraki neslin benim izimden gitmesini istediğimi düşünecek.

Bu büyük bir dezavantaj ama bundan en iyi şekilde yararlanmanın bir yolu olduğunu düşünüyorum.

Neşe, öfke, üzüntü ve duygu eksikliği de büyük bir endişe kaynağı. Bunu geliştirmek gerekiyor.

“Kiyotaka-kun’un itaatkâr olacağından eminim ve ondan çok şey beklemek istiyorum.”

Kiyotaka’nın kendi üzerinde ne kadar kontrolü var, bilemiyorum.

Onun aklı zaten bizimkinden çok ileride.

Çok fazla duygusu olmayabilir ama düşünceleri aktif ve muhtemelen iki ya da üç hamlede bizi geçecek. Öte yandan, dünya hakkındaki cehaleti konusunda şanslı ve birçok açıdan naif. Benim temkinli olduğum düşünce seviyesine henüz ulaşmadı.

Bu aşamadan itibaren planlarımı değiştirmeye hazırdım.

Bu ülkeyi ele geçirme isteğim güçlü ve sarsılmazdı.

“Bugün benimle biraz daha kalman gerekecek, Kamogawa.”

Hangi önlemleri almaya karar verirsek verelim, her şeyden önce Kiyotaka’nın kişiliği üzerinde çalışmak gerekiyordu.

“İyi ama… ne yapacaksınız?”

Sonra bir el arabanın camına hafifçe vurdu ve Tsukishiro doğal bir rahatlıkla boş sürücü koltuğuna tırmandı.

Bu adamın sadece iktidar ve muhalefet partilerinde değil, iş dünyasında da bağlantıları vardı. Kazanmak için ne gerekiyorsa yapma tavrı onu riskli ve güvenilmez kılıyordu ama bu yaşında bile yaptığı işte hâlâ çok iyiydi.

“Ayanokōji-san, sağlığınız iyi görünüyor… Bugünlerde Barış Partililerle çok iyi anlaştığınızı görüyorum.”

“Bu umurumda değil. Senden yapmanı istediğim şey ne olacak?”

“Düzenlemeler yapıldı. Geçmiş kontrollerinde herhangi bir sorun çıkmayacak.”

“Güzel. Gelecekte benim için yapmanızı istediğim bir şey daha var.”

Tsukishiro ve Kamogawa’ya gelecek planlarımdan bahsettim.

Kamogawa başından sonuna kadar şaşırırken, Tsukishiro yüzünde bir gülümsemeyle dinledi.

“Kulağa ilginç bir plan gibi geliyor. Çalışmalarınızı memnuniyetle karşıladığımı söylemek isterdim ama yaşlanıyorum.”

Alçakgönüllüydü ama bu adam yapamayacağı şeyleri üstlenmezdi.

“Bu işin adamı sensin. Ne kadar ileri gidebileceğini görmek istiyorum.”

“Bu işi bana bırakacaksan, sorun değil. Kabul ediyorum. Planınızın uygulanmasında işbirliği yapacağım. Daha sonra eksik olabilecek bazı parçaları hazırlamamız gerekecek.”

Tsukishiro’ya arabayı çalıştırmasını söyledim.

Güvenmediğim Tsukishiro’ya sadece Kiyotaka’nın geleceğini anlattım. Ama peşinde olduğum tek şey bu değildi. Kijima ve ANHS’den de faydalanmak istiyordum, eninde sonunda uğraşmak zorunda kalacağım düşmanlar.

Bir yıl sonra, Ayanokōji Kiyotaka’nın İleri Seviye Yetiştirme Lisesi’ne kaydolmasına karar verdi.

>>>>CİLT 0 SONU<<<