Sonsöz

Ziyafet çoktan bitmişti. Kullanılmayan bir oda bulduk, tozlu hizmetçinin odasıydı, ve orada dinlendik.

Hiç de kalede son defa kaldığım zamana benzemiyordu. Bu çöp parçası olan kral beni sefil duruma düşürmek için yapabileceği ne varsa yapacakmış gibi geliyordu.

Ona ancak şöyle diyebilirdim. Çöp.

Myne içinse, ona çoktan o…u demeye karar vermiştim. Davranışını düşünürsek,tam da oturuyordu.

Motoyasu içinse, ona Erkek-Fahişe diyebilirdim… ya da hayır… Soytarı.

Ama tekrar,sadece o o…u tarafından kullanıldığı ihtimalini düşündüm, dolayısıyla birazcık daha lakaplardan uzak durmaya karar verdim.

Raphtalia bir süredir dışarıda olduğumu ve pek de bir şey yemediğimi gördü.

“Aşçılar bana mutfakta kullanmadıkları yemeklerden verdi.”

“Ah…Teşekkürler.”

Bana sandviç gibi bir şey verdi,ve ben de yedim.

“Eh, o kadar da iyi değil ama…”

Zaten tadını alamıyordum, dolayısıyla ne yediğimin bir önemi yoktu. Bir ısırık aldım.

“He?!”

Tatsız ve iğrenç bir şey bekliyordum, ama bana daha çok burada yediğim ilk yemeği hatırlattı.

Hayal mi görüyordum?Bir ısırık daha.

“Ne var?”

“Bu…Ben…Bunu tadabiliyorum.”

“Hm?”

“Bana komplo kurduklarından beri, bir şeylerin tadını alamıyordum.”

Ama neden? O kadar ağlamama rağmen, gözyaşlarımın tekrar geldiğini hissedebiliyordum.

Tat alabilme duygusunun bu kadar… sıcak, bu kadar iyi hissettireceğini bilmiyordum.

“Harika, mutluyum. Her zaman benim için lezzetli yemekler yapıyordunuz, ama kendiniz bunun tadını çıkaramadığınız için üzgündüm.”

Gülümsedi,ve kendi sandviçinden büyük bir ısırık aldı.

“Artık bu türden lezzetli şeyleri hep birlikte yiyelim.”

“Elbette.”

Biri bana inanmıştı. Sadece bu gerçek bile…beni daha tasasız hissettiriyordu.

Myne bana ihanet ettiğinde tatma duyum yok olmuştu…ama şimdi dönmüştü.

Hepsi o bana güvendiği içindi,Raphtalia’nın sayesinde.

Güvenilmenin ve inanılmanın kalbinizi bu kadar yumuşatacağını kim bilebilirdi ki?

“Yarın ne yapmalıyız?Seviye atlamak mı istersin? Ya da para kazanmak?”

“Doğru… Ödül olarak gelen paramızla yeni ekipman edinmek istiyorum. Diğerlerinden bir ay gerideyiz, dolayısıyla buradan başlamamız gerekiyor. Hadi çalışmak için iyi bir yer bulalım.”

Şimdi bu dünyayı kurtarmak için tekrar savaşmak zorunda kalacaktım. Ama bu sefer, beni anlayan ve bana güvenmiş biriyle olacaktım.

İstememiştim. Çok defa korkmuştum, ama eğer sadece Raphtalia içinse, pozitif olmaya karar vermiştim. Başka nasıl ona güvenini geri ödeyebilirdim ki?

“Naofumi-sama?”

“Nedir?”

“Elimizden geleni yapalım.”

“Aynen!”

Artık sadece hayatta kalmak istemiyordum. İleriye de gitmek istiyordum,çünkü bana güveniyordu.

Bu tamamen yeni bir dünyaydı, tamamıyla maceralar ve hayallerden oluşan, sanki bir oyun veya anime gibi. Ama aynı zamanda oldukça korkunçtu da. Ama ben… Ben yine de denemek istemiştim.

Kendim için denemek istemiştim,ve Raphtalia için.

“Raphtalia.”

“Ne var?”

Belki biraz kaba olabilirdi,ama eğildim ve bana güvenmiş olan kızın yanağını öptüm.

“Teşekkür ederim.”

“Ah…ahhhhhh…”

“Um…özür dilerim? Sanırım bu tür şeyleri sevmiyorsun?”

“Hayır,Ben…Ben… Ah…Um…”

“Tamam,tamam, özür diliyorum.Bu kaba bir şeydi, bir daha yapmayacağım.”

“Sorun yok!”

Anladım. Azimle dolmuştu,ve bunun olmasını istememişti. Kızabilirdi. Önemli bir ders aldım.

Eğer bu bir anime olsaydı, bizi fiziksel bir ilişkide gösterirlerdi. Ama gerçek hayatta, işler böyle yürümüyor.

İşte kötü alışkanlığım da burada. Bu şekilde düşünmek işe yaramayacaktı.

Bu bir hayal dünyası değildi. Gerçeklikti, farklı bir gerçeklik. Eğer bir fantezi oyunuymuş veya bir animeymiş gibi davransaydım, sonunda incinebilirdim. Hayatta kalmak için sağlam bir plana ihtiyacımız vardı.

Raphtalia elimi sıkmıştı,ben de onunkini sıktım.

İyi olacaktık, karşımızda ne olursa olsun üstesinden gelebilirdik. Eğer benimle güvenen biriyleysem, ilk adımı atabilirdim.

Mücadelem işte şimdi başlıyordu. Koşmama gerek yoktu, sadece ilk adımı atmaya ve zamana ihtiyacım vardı.

---

1.Cilt böylece bitmiş oluyor, iki tane fazladan bölüm var ama hikayeye bir etkileri yok, çevirmeyi düşünmüyorum ama yine de bu konu hakkında fikirlerinizi yazarsanız güzel olur.