Akşam yemeğimi bitirdikten sonra, yurda döndüm. Telefonumu çıkartıp hesabımı kontrol ettim. 8320 kişisel puanım vardı. Sabahtan beri değişiklik yoktu. Dönem başında, 100,000 puan aldığımızı düşünürsek, bu miktar gerçekten de çok az. Sudou’ya puan almak için çok fazla puan harcadım. “Eğer 87 puanımızı alırsak, faydası dokunacak.” Yen hesabından, 8700 yen’e denk geliyor. Yeterli olmasa da, yine…
Öğle tatillerinin aksine, okuldan sonrası çok daha rahat. Malum, ilişkileriniz için endişelenmenize gerek kalmıyor. Dahası, benim gibi okuldan sonra direkt yurda dönenler olduğu için dikkat de çekmiyorum. Ninjalar gibi kalabalığın içinden bir anda kaybolabilmek de yetenek gerektiriyor. Eğer bir arkadaş grubunun arkasına takılırsam, onların grubundan biriymiş gibi yapabiliyorum. “…Üzücü ya.” Arkadaşım varmış gibi rol kesmeyi…
Öğlen arası olduğu zaman, herkes yemek yemek için dağıldı. Son günlerde, okul hayatındaki en zor şeyin, öğlen arasında arkadaşlarla dışarı çıkmak olduğunu düşünüyorum. Mesela, Kushida Kikyou, pek çok kızla ve erkekle arkadaş ve aşırı derecede popüler birisi. Yüz yüze davetler aldığı gibi, telefondan ve mail yoluyla da sürekli onu bir yerlere davet ediyorlar. Bazı davetleri…
Sabahları D sınıfı her zaman capcanlı olurdu. Çünkü öğrencilerin çoğu, ciddiyetten çok uzaktı. Ama bugün, normalden daha gürültülüydü. Sebebini söylememe gerek yok herhalde. Açılış töreninden beri, nerdeyse herkes çok iyi notlar aldığı için mutluydular. Gittiğim “Koudo Ikusei Lisesi”, S sistemi adı verilen garip bir sistemi kullanıyor. Biraz açıklayayım sizlere. Okulun verdiği cep telefonunu cebimden çıkartıp…
Fırtınalı Zamanların Ani Başlangıcı Olabilecek en kötü zamanlamaydı. Öz çekim yapmak için yer ararken, bir kavgaya denk geldim. Çok şiddetliydi. Her şey birkaç saniye önce, saçma sapan bir suçlamanın diğer grubu kışkırtmasıyla başladı, sonra da bir anda yumruk dövüşüne dönüştü. Hayır, yumruk “kavgası” daha uygun bir söylem olacak. 3 erkek öğrenci yerde, yara bere içindeydi….
Zafer Kutlaması “Şerefeee!” Elinde bir kutu meyve suyu tutan Ike heyecanla bağırdı. Ara sınav sonuçları açıklandıktan sonra, çalışma grubundaki herkes akşam toplandı. Herkes, Horikita hariç, gülüyordu, okuldan kimse atılmak zorunda kalmadığı için. Arkadaşlarımızla, zorlukların üstesinden geldik. Acaba buna gençlik mi deniyor? Kötü bir şey değilmiş o zaman. “…Bu suratının hali ne böyle? Sudou okuldan atılmadı,…
Başlangıç Sınıftan içeriye girerken Chiyabashira-sensei etrafına bakıp şaşırdı. Herkes onu endişeli bir halde sonuçlar için bekliyordu. “Sensei. Sonuçların bugün açıklanacağını duydum, ama tam olarak ne zaman açıklanacak?” “Senin endişelenmene gerek yok, Hirata. Sen geçmişsindir.” “…Ne zaman açıklanacak peki?” “Eh, şimdi açıklamak fena fikir değil. Eğer okuldan sonra açıklarsak, bazı prosedürler için vaktimiz kalmaz.” “Bazı prosedürler”…
“Eksik öğrenci yok; herkes burada anlaşılan.” Sabah, Chiyabashira-sensei gülümseyerek sınıftan içeri girdi. “Bu okuldan kalabilmeniz için, bu aşmanız gereken ilk engel. Sorusu olan var mı?” “Birkaç haftadır çok özenerek ders çalışıyoruz. Bizim sınıftan okuldan atılacak öğrenciler olmayacaktır. Çabamızın farkında mısınız?” “Kendine çok güveniyorsun, Hirata.” Diğer öğrenciler de kendilerine çok güveniyorlardı. Sınav kâğıtlarını sıralayıp ters çevirerek…
Ara sınavlar Perşembe günü okul bittikten sonraydı. Ara sınavlardan bir gün öncesi. Chiyabashira-sensei rehberlik dersini bitirip sınıftan çıktıktan hemen sonra, Kushida harekete geçti. Markette geçen gün kopyasını aldığım eski ara sınav sorularının, çıktılarını alıp öğretmen masasının olduğu kürsüye çıktı. “Pardon arkadaşlar, herkes dağılmadan önce beni kısa bir süre dinleyebilir misiniz?” Sudou da durup dinleyenler arasındaydı….
Tekrar birleşen çalışma grubu çok sakin bir başlangıç yaptı. Tabii ki, kimse ders çalışmayı eğlenceli bulmadığı gibi, çalışmak için heyecanlı da değildi. Ama herkes okuldan atılmamak için çok çalıştı. Salak üçlümüz, normal hallerinin aksine, çılgınlar gibi soruları tahtada tekrar tekrar yazdılar, sanki anlamaya çalışıyorlarmış gibi kafa sallayıp durdular. Sudou arada bir kendinden geçme noktasına geliyordu,…