Sınav bittikten sonra, hepimiz Sudou’nun etrafında bir kez daha toplandık. “H-hey, nasıldı?” Ike endişeyle sordu. Sudou hafif huzursuz gözüküyordu. “Bilmem… yapabildiğim kadarını yaptım, ama ne kadar iyi yaptım bilmiyorum…’’ “Sonuçlar güzel olacak. Çok çalıştın, iyi sonuçlar elde edeceksin.’’ “Kahretsin, niye uyuya kaldım ya!?” Sinirle parmaklarını masaya vuruyordu. Horikita, Sudou’nun önüne geçip dikeldi. “Sudou-kun.” “…Bu ne…
“Eksik öğrenci yok; herkes burada anlaşılan.” Sabah, Chiyabashira-sensei gülümseyerek sınıftan içeri girdi. “Bu okuldan kalabilmeniz için, bu aşmanız gereken ilk engel. Sorusu olan var mı?” “Birkaç haftadır çok özenerek ders çalışıyoruz. Bizim sınıftan okuldan atılacak öğrenciler olmayacaktır. Çabamızın farkında mısınız?” “Kendine çok güveniyorsun, Hirata.” Diğer öğrenciler de kendilerine çok güveniyorlardı. Sınav kâğıtlarını sıralayıp ters çevirerek…
Ara sınavlar Perşembe günü okul bittikten sonraydı. Ara sınavlardan bir gün öncesi. Chiyabashira-sensei rehberlik dersini bitirip sınıftan çıktıktan hemen sonra, Kushida harekete geçti. Markette geçen gün kopyasını aldığım eski ara sınav sorularının, çıktılarını alıp öğretmen masasının olduğu kürsüye çıktı. “Pardon arkadaşlar, herkes dağılmadan önce beni kısa bir süre dinleyebilir misiniz?” Sudou da durup dinleyenler arasındaydı….
Öğle tatilinde, sadece bir amaç için yerimden kalkmıştım. Kafeteryaya doğru yola koyuldum. “Nereye gidiyorsun?” Sınıftan alelacele çıktığımı fark eden Kushida peşimden geldi. Önüme geçtikten sonra bana eğilerek baktı. “Yemek arasındayız, ben de kafeteryaya gitmeyi düşünüyordum.” “Harikaaa. Seninle gelmem sorun olmaz dimi?” “Olmaz ama beraber gidebileceğin çok fazla arkadaşın var biliyorsun değil mi.” “beraber yemek yiyebileceğim…
Öğle tatilinin bitmesine on dakika vardı. Çalışma grubundaki herkesle eşyalarımızı toplayıp personel odasına doğru yola çıktık. Eğer sınavların kapsadığı konuları bildiğimizden emin olamazsak, ilerleme kaydedemezdik. “Sensei. Onaylatmak istediğimiz bir şey var, acil.” “Hepiniz birden içeri daldınız. Diğer hocalar şaşırdı.” “İzinsiz girdiğimiz için özür dileriz” “Önemli değil ama biz de toplantı yapıyorduk. Kısaca söyleyin hadi.” Not…
Sözleştikten hemen sonra, herkes kütüphanede toplandı. Herkes not almaya ve başlamaya hazırdı. Kütüphanede ders çalışan epey öğrenci vardı. Birinci sınıflardan üçüncü sınıflara kadar herkes ders çalışmak için çaba harcıyordu. Bunu bir bakışla anlayabiliyordum. “Geciktiniz.” “Özür dilerim, biraz geciktik çok kalabalıktı.” “İkiniz beraber mi yemek yediniz?” İkimiz birlikte geldiğimiz için şüphelenen Ike sordu. Evet, birlikte öğlen…
Tekrar birleşen çalışma grubu çok sakin bir başlangıç yaptı. Tabii ki, kimse ders çalışmayı eğlenceli bulmadığı gibi, çalışmak için heyecanlı da değildi. Ama herkes okuldan atılmamak için çok çalıştı. Salak üçlümüz, normal hallerinin aksine, çılgınlar gibi soruları tahtada tekrar tekrar yazdılar, sanki anlamaya çalışıyorlarmış gibi kafa sallayıp durdular. Sudou arada bir kendinden geçme noktasına geliyordu,…
Yarından itibaren D sınıfının ne yapacağını merak ediyorum. Sanki eğlence programı izliyormuşum gibiydi. Grup sohbetine bir mesaj geldi. “Satou gruba katıldı.” Yazıyordu. Sınıfımızın üstün kızlarından birisi. “Oleey~ Az önce konuştuğum Ike-kun beni ekledi.” Söyleyecek hiçbir şeyim yoktu, sadece konuşmaları okumaya devam ettim. “Bugün olanları duydum~. Horikita gerçekten can sıkıcı değil mi ya?” “Beni çok sinirlendirdi….
Kütüphaneden çıktıktan sonra, Kushida’nın peşinden koştum. Grup çalışması konusunda hem teşekkür etmek hem de özür dilemek istiyordum. Bir de… güzel kızlarla iyi geçinmek isterim, hani anlarsınız ya. Bir heyecanla telefonumu cebimden çıkarıp adres listesinde Kushida’nın adını aradım. Bu ikinci arayışım olacağından, onu aramak konusunda çok gergindim. Telefonun 2 ya da 3 kez çaldığını duydum. Ama…
Horikita sabah somurtuyordu. Bir çocuğa kırıldığı zaman, yanaklarını şişirip sevimli sevimli bakan ve darıldığı çocuğun göğsüne hafifçe vuran tiplerden olsa keşke. Ama o tamamen suratsız ve sesiz. Hatta hala varlığımı kabul etmiş bile değil. Ona sırtımı dönersem, pusula iğnesini çıkarabilir…. Okul bitti ve.. “Herkes çalışma grubu için bir araya gelecek mi?” Söylediği ilk sözler çalışma…