Başarı temelli dünyaya hoş geldiniz Mayıs ayının ilk ders zili çalmıştı. Kısa bir süre sonra, Chiyabashira-sensei elinde sarılmış bir posterle içeri girdi. Yüzü her zamanki gibi ciddi ve sertti. Menopozda mısınız? diye bir espri yapsam, yüzüme demir sopa fırlatırdı kesin. “Sensei~, menopozda mısınız?” Ike gerçekten yüksek sesle sormuştu. Aynı şeyi düşündüğümüz için çok şaşırdım. “Evet,…
“Hey, Kushida-chan ve arkadaşlarıyla dışarı çıkacağız, sen de gelmek ister misin?” Öğleden sonraki derslerden birinde, telefonuma mesaj geldiğinde, kendimden geçmiş bir şekilde tahtadaki notları defterime yazıyordum. Oh… Bu, insanların bahsettiği genç öğrenci hayatı mı? Okuldan sonra bir yerlere ilk defa davet edilmiştim. Reddetmek için hiçbir sebep sunmadım ama kimlerin geldiğini sordum. Eğer tanımadığım çok kişi…
“Hey, eğer dürüstçe anlatırsan, seni affederim. Tamam mı?” “ dürüstçe derken?” Öğlen yemeğini bitirdikten sonra, Sudou ve diğerleriyle yiyecek içecek otomatı önünde muhabbet ediyordum. Birden, Ike yaklaştı. “… Biz arkadaşız, dimi? 3 yılı beraber geçirecek kankayız, ha?” “Uh… Evet. Doğru, ama…” “Peki… Eğer bir kız arkadaşın olursa, bize söylersin, dimi?” “Ha? Kız arkadaş mı? Hmm…
3.ders, tarihti. Chiyabashira-sensei’nin dersi. Öğretmenler zili çalınca sınıftan içeriye girdi. Öğrencilerin davranışları yine de değişmedi ama. “Millet, sessiz olun— Bugünün dersi daha ciddi olacak.” “Ne demek istiyorsunuz~ Sae-chan-sensei~” Öğrenciler ona çoktan lakap takmıştı bile. “ Ay sonuna geldik. Küçük bir test yapacağız. Bunları arka sıralara dağıtın.” İlk sıralara kâğıtları dağıttı. Test benim masama ulaştı….
Sıradan Günlerimin Sona Ermesi “Hahahahaha! Çok komiksin sen ya, aptal!” Matematik dersinin 2.saatinde, Ike yüksek sesle Yamauchi ile muhabbet ediyordu. Açılış töreninden beri 3 hafta geçmişti; bu süreç içinde bu ikili ile Sudou’ya ‘aptal üçlü’ diye lakap takmışlardı. “Ne ne, karaokeye gidelim mi?” “Evet, gidelim—” Etrafta, bir kız grubu okuldan sonrası için planlar yapıyordu. “İnsanlar…
Okuldan sonraydı. Tüm öğrenciler nereye gideceklerinden bahsettikten sonra eğlenmeye gittiler. Planı uygulamaya koyduğumun sinyalini vermek için Kushida’ya bir bakış attım. Hedef olan Horikita, günlük rutinine başlamıştı çoktan, eve gitmeye hazırlanmaya yani. “Hey, Horikita. Vaktin var mı?” “Boş vaktim yok. Yurda gidip yarına hazırlanmam gerek.” Yarına mı hazırlanacakmış? Hazırlanmaktan bahsettiği şeyin, okul olduğuna kalıbımı basarım. …
Okuldan çıktıktan sonra, direkt yurda doğru yola koyuldum. Bir arkadaşıyla erkenden ayrılan Kushida, duvara dayanmış birisini bekliyordu. Beni fark edince, gülümseyerek bana baktı. “Harika. Ben de seni bekliyordum. Seninle konuşmak istediğim bir konu var. Vaktin var dimi?” “Evet, yapacak bir işim yok…” Yoksa bana mı açılacak…? Hayır, böyle bir şeyin olma ihtimali %1. “Sana…
Arkadaş “Kikyou-chan, eve giderken, bir kafeye uğrayalım mı?” “Evet, uğrayalım! Ah, ama bi saniye. Bir kişiye daha sormak istiyorum.” Kushida birkaç kız arkadaşını davet ettikten sonra, çantasına kitabını koymaya çalışarak Horikita’ya doğru yaklaştı. “Horikita-san. Arkadaşımla kafeye gideceğim—eğer istersen, bize katılabilirsin?” “İlgilenmiyorum.” Horikita, Kushida’nın davetini kısacık bir cevapla reddetti. Alışveriş yapmayı…
C’est une grande habileté que de savoir cacher son habileté. Yeteneğini gizlemeyi bilmek, büyük yetenektir. (Réflexions ou Sentences et Maximes morales (1664), François, duc de La Rochefoucauld) “Vaay, havuz!” Öğlen arası bittikten sonra, Ike ve diğerlerinin uzun süredir beklediği yüzme dersi saati geldi çattı. Şehvet düşkünlüğünü gizlemeye bile çalışmadan, Ike heyecanla ayağa kalktı. Grup…
“Günaydın, Yamauchi!”
“Günaydın Ike!”
Okula varmak üzereyken, Ike , Yamauchi’ye yüzünde güzel bir gülümseme ile seslendi.
Bu ikisinin okula erkenden gelmesi hiç normal değil. Açılış töreninden beri – bir haftadır-, ikisi de hep zil çalmadan önce okula geldiler.
“Vaay~ bu ders çok eğlenceli, uyuyamam~”
“Evet, bu okul en iyisi—yüzme birazdan başlar! Yüzme diyorum ama kızlar en önemli kısmı! Ve kızlar derken de…. Onların mayolarından bahsediyorum tabii!”
Elbette, yüzme dersi karma işlenecek. Başka bir deyişle, Horikita, Kushida ve diğer tüm kızlar mayo giyecekler… ve onların vücut hatları görünür olacak.
Sınıftaki kızlar, Ike ve Yamauchi’nin coşkusundan dolayı korkup çıktılar.
Öte yandan, bense tek başıma sıramda oturuyordum. Yeni bir şeyler sunup bir arkadaş grubuna katılmak zorundaydım. Maalesef, onların konuşması durdu, bense öylece kalakaldım.
Her neyse.
“Oi, Doktor. Buraya gel.”
“Fufu, ona mı seslendin?”
Görünüşe göre, ‘doktor’ lakaplı şişko bir çocuk, ona seslenen kişilere doğru yürüdü.
Yanlış hatırlamıyorsam, ismi Sotomura gibi bir şeydi.
“Doktor, kızların mayolarını giyinişini kaydedebilir misin?”
“Bu iş ben de. Hasta numarası yapar, dersi eker onları izlerim.”
“Kaydetmek mi? Ne planlıyorsunuz?”