Çocuklardan bazıları düşüncelerini ifade etmek için bir araya geldi.

“Sadece Ike değil, hadi bizde bir şeyler yapalım. Başka bir sınıftan bir ana noktayı ele geçirebilirsek, böylece aramızdaki  puan farkı kaçınılmaz olarak artar.”

“Evet, doğru. Derhal hareket etmeliyiz. Ancak mevcut sorunları göz ardı etmek ve çözülmemiş olarak bırakmak bizim için problem olabilir. İlk olarak, tuvalet sorununu çözsek nasıl olur ?”

“Bu sadece hepimizin verilen tuvaleti isteyip istemediğiyle alakalı bir sorun.”

Yukimura sınıf arkadaşlarına, özellikle de kızların grubuna baktı.

“Yoldayken düşünüyordum da önce tuvaleti almamız gerekli.”

Hirata öncekinden biraz daha güçlü bir tonda Yukimura ile konuştu. Son sözlerinin ağırlığından dolayı, mevcut durum öncekinden bir santim bile farklı olmayacak ya da değişmeyecek gibiydi.

“Kendi başına karar verme! Karşıt  görüşünü dikkate alarak, Ike’ den  bir geri bildirim almalısın.”

“Tuvaletin alınması gerekli bir masraf olabilir. İlk olarak, 30 veya daha fazla kişiden oluşan bir grupta,  alışkın olmadığımız  basitleştirilmiş bir tuvalet var. Acaba gerçekten sorunsuz bir şekilde kullanabilecek miyiz ha? “

“Bu konuda ….. Elimizden geleni yapmalıyız…”

“Ama birkaç kelimeyle ifade edilecek kadar basit değil. Gerçekten en kötü olayı düşünmek istemiyorum. Ancak bir kişinin kullanımı sadece 3 dakika sürse bile, herkesin işi bittiğinde 90 dakikadan fazla zaman geçecek. Bunun üzerine, o kadar zamana yapılacak başka şeyler yok mu? “

“Bu anlamsız bir varsayım. Herkes tuvaleti bir kerede hızlı bir şekilde kullanabilir. Okulun verdiği karara  bakarsak, bize sadece bir tuvalet verdiler. Sizce de zekice kullanamaz mıyız?”

“Sanmıyorum. Başından beri, basit bir tuvalet kullanmanın imkansız olduğunu düşündüm. Aslında bu, sonuçta ne olursa olsun puanlarımızı harcamak zorunda olduğumuz ve onları nasıl verimli bir şekilde kullanacağımızı öğrenmemiz gerektiği anlamına gelmiyor.”

“Yukimura-kun düşünsene belki diğer sınıflar da aynı harcamayı yaptılar, yani geçici tuvaletleri kullanmak mümkün değil. ”

Kuşkusuz, bu testin hangi bölümünde puan kullanacağımızın önemi yok, zafer veya yenilgiyi belirleyecek  kritik bir zamanın geleceğini düşünüyorum.

Öncelikle tüm malzemeler eksik. Çadır veya fener kullanmak istiyorsak, uygun bir alanda yalnızca sınıfın yarısının  kullanabileceği bir nokta bulmamız gerekiyor.

“Hepsi senin spekülasyonun… Ayrıca, eğer diğer sınıflar tuvalet alırsa, bizde buna katlanırsak 20 puan önde oluruz. Kesinlikle bunu yapabiliriz, değil mi?”

“Doğru. Ancak, bence  basit tuvalete katlanmak bizim için bir artı değil. Kaygıyı artırırken fazladan strese neden olacak ve hijyen konusunda da endişelerim var. Bu yüzden objektif bir karardan sonra en azından bir tane tuvalet almamız gerektiğini düşünüyorum.”

Hirata sakinleşmeye  zaman ayırdığı için sağlam bir sonuca varmış gibiydi. Bu, birinin itirazını dinlemek amacıyla değildi, ancak en nihayetinde onayının alınması gerekiyordu.

“Sanırım kızlar da testte soğuk kanlılıklarını koruyabilir ve kendilerine meydan okuyabilirler.”

Yoshimura bile bu durumu inkar edemedi. Puanları korumamız gerektiğini anlayabiliyordu, ancak basit bir tuvalete katlanmak son derece zor. Sınıf arkadaşları, bu durumda doğal şeylerin bile kısa bozulabileceğini biliyordu. Çevreleyen bakışları ve sessizliği kaldıramayan Yukimura çok geçmeden kabul etti.

“… Anladım. Pekala, hadi o zaman bir tuvalet alalım.”

Sonunda, daha önce Ike ile aynı itiraz takımında olan ve şimdi de teslim olan Yukimura nedeniyle tuvaletin alınmasına izin verildi.

Horikita, Karuizawa, Shinohara ve diğerleri biraz rahatlamıştı.

“Sensei. Geçici bir tuvalet alırsak, nereye kuracağımıza karar vermek mümkün mü?”

“Eğer imkansız bir arazide değilse, problem yok. Ayrıca kurulumdan sonra yeniden başka bir yere aktarabilirsiniz, ancak bu durum zamanınızı alacaktır. Ağırlığı 100 kilonun üzerinde ve oldukça zahmetli olur sizin için. “

Hirata şimdi bir sorun çözüldüğünü için rahatladı.

“Bir sonraki şey … Daha önce görüşler sunmuştuk, ancak bir ana kamp yerine  karar vermek için araştırma yapmamız gerektiğini düşünüyorum. Puanlarımızın tüketimi büyük ölçüde nerede kamp kuracağımıza bağlı.”

Hirata sınıf arkadaşlarının tepkilerini önlemek için cevap verdi.

Kısa süre sonra gönüllüleri bir araya getirdik ancak düşündüğümüz gibi iki kişiden fazla değildi. Bunun gibi ormanların içine giren çok fazla insan yok. Anlaşılabilir bir durum.

“Acaba aramızdaki birinin, ormanda hayatta kalma tecrübesi var mı?”

Hirata ufak bir umutla sordu. Bir corny(modası geçmiş) mangada olduğu gibi, bu gibi zamanlarda güvenebileceğiniz tek bir kişi vardır.

Sınıf arkadaşlarını kontrol ediyordu ama kimse inisiyatifi alıp öne çıkmadı.

O zamana kadar sessiz kalan Hakase (Profesör) aniden elini kaldırdı.

“Babası tarafından hayatta kalması için zorlanan ve çocukluğundan beri ormanda bile tek başına hayatta kalmak için eğitilmiş ana karakterin peşindeyiz.”

Aniden konuşan Hakase, özür diledi, ancak yine de herkesin nefretini üstüne çekmişti.

“Erm, sorun olmazsa gideceğim.”

Kimse katılmak istememesine karşın ilk gönüllü olan Kushida idi.

Katıldığını görünce, katılmayı açıkça reddeden çocukların gözleri aydınlandı ve gönüllü olmaya başladılar.

Sanırım Kushida’ ya iyilik yaparak motive olmuş öğrenciler ve kızların inisiyatif almasına izin vermekten utanan insanlar vardı.

Elimi bir süre sonra kaldırdım, kabaca Hirata’nın gönüllü sayısını saymaya başlamasıyla aynı zamanda.

“On bir. Biri daha katılırsa, dört takım yapabiliriz.”

“Sen de gidiyor musun?”

“Gelmeyeceğim. Ama seni bu kadar istekli bir şekilde gönüllü görmek olağandışı.”

“Herhangi bir rolün yoksa, sınıftan atılırsın.”

Sonra … Yanımda biri elini kaldırdı. Hirata da o eli gördüğünde, rahat bir nefes verdi .

“Teşekkürler, Sakura-san. Şimdi 12 kişiyiz. Her biri 3 kişiden oluşan 4 takıma ayrılalım. Şimdi saat 01:30, bu yüzden sonuç ne olursa olsun saat 03: 00’te buraya dönmenizi istiyorum.”

Sonra her kişi istediği gibi bir takıma katıldı. Bir göz açıp kapayıncaya kadar burada bile dışlandım yaa.

“… Lütfen benimle ilgilen, Ayanokouji-kun.”

Aynı şekilde kimsenin onu istemediği Sakura söyledi, ve …

“Güneş gerçekten rahatlatıcı. Vücudumun enerjiye ihtiyacı var.”

Kouenji Rokusuke. Bu adam gerçekten araştırma grubumuzla işbirliği yapacak.

Neyse ki, özgür bir oğlan ve sessiz bir kız. Bu ikisi ile herhangi bir zorluk yaşamaycağım.

---

Merhaba arkadaşlar

Sınav vb. şeylerden dolayı 2 haftadır bölüm atamadım. Bu konuda sizden özür dilerim 🙁

Bu haftadan itibaren bir sıkıntı çıkmazsa aynen bölüm atmaya devam edeceğim.

Çevirideki hatalarım vb. şeyleri bildirirseniz elimden geldiğince düzeltmeye çalışırım.

İyi okumalar 🙂