Sınavın son günü başladı. Issız adadakinin aksine, bu lüks gemide zaman hızla geçiyor. Ayrıca, her gün iki saatlik tartışma vakitleri de çok fazla konu tartışılmadan geçti. Hem Ryuuen’in birleşik cephe planı hem de Katsuragi’nin kale hisarı planı her zamanki gibi ilerlerken, B sınıfından Ichinose Honomi, zamanını bu stratejilere karşı bir planla gelmeden geçirdi. “Vaah. Yine…
7 Manabe’lerin gittiğinden emin olduktan sonra, tekrar içeri girdim. Karuizawa da kapının açılışını duymuştur kesin ama olduğu yerde ağlamaya devam etti. Peki, sahiden bu muydu bizim sınıfın egoistik ve başına buyruk kız liderinin gerçek yüzü? Manabe’ye birkaç taktik vermiştim..Karuizawa’nın üniformasına ve saçlarına zarar vermemeleri gerektiğine dair. Saçı kesilse ya da üniforması yırtık olsa, insanları…
Bu katın karanlık tarafında bir ses yankılandı. Ya gemi her yön değiştirdiğinde çıkan ses ya da gemi bir şeye çarptı diye düşündüm. Sadece makine seslerinin oduyulduğu bölüme, bu kız tek başına geldi. “Bu ne ya? Telefon çekmiyor burada.” Diye mırıldandı. Buluşma saatine daha on dakika vardı. Hirata’yı beklerken kafasını toplamak için erken geldi herhalde. Telefonun…
İngilizce Adı: Arifureta: From Commonplace to World’s Strongest Japonca Adı: ありふれた職業で世界最強 Yazar: Ryo Shirakome Tipi: Light Novel Tür: Aksiyon, Macera, Fantastik, Isekai(-_-), Romantik, Psikolojik, Harem, Seinen Anime Adaptasyonu: Mevcut Konusu: 17 yaşındaki Hajime Nagumo ortalama bir otakudur. Geceleri ders çalışıp okulda uyuduğu sıradan hayatı sınıfının geri kalanıyla bir fantezi dünyasına çağrılmasıyla tersine döner! Gittikleri dünyada…
5 Sınavın bitmesine çok az bir zaman kala, harekete geçme planları yapıyordum ki Sakura’nın aniden benimle görüşmek istemesiyle, önce onun söyleyeceklerini dinlemeye karar verdim. “İnek grubunun sınavı bitti galiba.” Dedim. “Evet…” Telefonuma gelen maili kontrol ettim, kısaca mailde, “İnek grubunun sınavı sona ermiştir. Sınava katılmalarına gerek yoktur. Diğer öğrencileri rahatsız etmeyiniz.” Yazıyordu. Maymun grubunun sınavı…
“Benim adım … İbuki.” Kulaklarımı bayram ettiren bir ses ile İbuki, adını bize söyler söylemez eliyle yanağını kızartacak şekilde kaşıdı. Tanışırken bile bizimle göz göze gelmemeye gayret etti. Belki de diğer insanların gözlerine bakmaktan nefret ediyordur. Ne olursa olsun, bu durum oldukça ilgimi çekti. Belki önemsiz ama İbuki’nin elleri ve tırnakları pisti. Kısa bir zaman…