Elitler Sınıfı - Cilt 10 - Başlangıç : Yōsuke Hirata’nın Monoloğu

Cilt 10 – Başlangıç : Yōsuke Hirata’nın Monoloğu

Benim için, sınıf arkadaşlarım çok değerliler.

…daha doğrusu; sınıfım çok değerli.

Sözlerimdeki çelişkinin farkındayım.

Ama çok değerli arkadaşlarımı koruyabilmek için sınıfı korumam gerekiyor. Sınıfı koruduğum müddetçe, arkadaşlarımı koruyabilirim.

Sınıf, çok farklı kültürlerde yetişen, karma insanlardan oluşuyor.

Öğrenci sayısı arttıkça, değişik düşünen insanlar da çok oluyor haliyle. Genelde en anlamsız konularda kavga edip olay çıkartıyorlar.

Onları koruma sebebim de bu.

Hatta zaman geçtikçe, bunu kendime görev edindim desem yeridir.

Fakat— bu benim gerçek kimliğim değil.

Sınıfımın asıl odak noktası ben olmadım. Varlığım bir gölgeden ibaretti.

C sınıfından örnek verirsem şayet, belki Ayanokōji-kun’a benziyorumdur..

Eski halimi ona benzetiyorum daha doğrusu..

Ben değiştim ama… o olaydan sonra, değişmemem mümkün değildi.

Çocukken çok yakın bir arkadaşım vardı. Anaokulundan ortaokula kadar beraber okuduğum arkadaşım. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi.

Zorbalık yapmışlar ona ben fark etmedim. İntihar etmeye kalkışmış, haberim yok.

Şuan hayatta olması bile şans denebilir hatta. Ölse ruhum duymayacaktı belki de….

O gün.. O günden sonra hayatım değişmeye başladı.

Dedim ki ben bu zorbalıklara son vereceğim.

Başaramadım—

Sınıf yanlış kararlar aldıkça, köşeye sıkışıyor; dibe batıyordu. Sınıfın içindeki kavgaların bitmesiyle, gülüşmelerin de son bulmasına sebep olmuş, sükunet herkese çökmüştü.

Yine aynı şey gözlerimin önünde tekerrür etmek üzere.

Aynı hatanın yaşanmasına izin veremem. Tek düşünebildiğim cevap buydu.

Bu sınıfı korumanın tek yolu…

Tek yolu—

Arkadaşlarımın şaşkın bir halde beni izlediği sahne geçiyor gözlerimin önünden.

“Horikita… susar mısın artık.”

Mantıklı düşünemiyor, aklıma geleni söylüyordum. Sözlerim; sert ve kabaydı.

Sesim öfke ve üzüntüyle karışık çıkıyordu.

Horikita-san dahil arkadaşlarım, bana garip garip bakıyordu.

Artık bunları bir önemi yoktu.

Şuandan itibaren hiçbir şeyin önemi yoktu.

Hayatımda gördüğüm en kötü özel sınav bu.

Çeviren & Düzenleyen : fatoshisme 

✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩