Elitler Sınıfı - Cilt 10 - Bölüm 28 - Çürük Elma (1)

Cilt 10 – Bölüm 28 – A Sınıfının Çürük Elması

 A sınıfında herkes sakince sonuçları bekliyordu. Sınavın sonucunu başlar başlamaz sınıf liderleri söylemişti, kimse de itiraz etmemişti.

Zilin çalmasıyla, Mashima sensei sınıfa girip sonuçları açıklamaya koyuldu.

Her zamanki sakin tavrıyla, kimseye açık vermiyordu. Belki de bu konuyu düşünmemeye çalışarak kimseyi huzursuz etmek istemiyordu.

Bu okulda öğretmen olalı 4 yıl olmuştu. Öğrencilerin zaman zaman okuldan atıldıklarına şahit olarak, bu duruma alışmıştı.

“Ek özel sınavın sonuçlarını açıklayacağım. En çok övgü oyu alanla başlayalım. Birincimiz sensin, Sakayanagi. 36 oy almışsın.”

“Herkesin bana oy vereceğini tahmin etmiyordum, teşekkürler.”

Memnuniyetini kuru bir dille ifade etti. Nerdeyse sınıfın tamamı ona övgü oyu vermişti.

“Şimdi…..en çok şikayet oyu alarak okuldan atılacak öğrencinin adını vereceğim. Adı okunan kişi eşyalarını toplayıp benimle öğretmenler odasına gelecek.”

Sınıfta derin bir sessizlik çöktü. Herkes, söylenecek adı merakla bekliyordu.

“Son sırada yer alan kişi, 36 şikayet oyuyla…”

Bir anlığına duraksadıktan sonra,

“…Yahiko Totsuka.”

Söylenen ad, sınıfta yankılandı.

“Bu ne demek! Neler oluyor!?”

Katsuragi ayağa kalkıp sesini yükseltti.

“K-Katsuragi-san… Neden? Nasıl?”

Totsuka, Katsuragi’ye şaşkınlıkla baktı. Sınıftan 36 şikayet oyuyla sonuncu gelmenin şaşkınlığını yaşıyordu.

Mashima onlara karşı bir cevap vermeyip sınıfın geri kalanının aldığı oyları söyledi.

Katsuragi ise, Totsuka’dan önceki sırada, 30 şikayet oyuyla sondan birinci olmuştu.

“Neler oluyor, sensei? Okuldan atılması gereken kişi benim–”

“Garip bir durum yok, hata da yok.”

Mashima, Katsuragi’nin sözünü keserek sorusuna cevap verdi.

Durumu aydınlatırcasına, sınıftan bir kız konuşmaya başladı.

“Katsuragi-kun, demek sana övgü oyu verenler çıkmış. Harika, değil mi.”

O an Katsuragi neler olduğunu çaktı. Hata yoktu. Sakayanagi’nin planına dahil işlemişti her şey.

“Ne diyorsun, Sakayanagi! Okuldan atılması gereken kişi benim!”

“Okuldan atılma mı? Sen mi? Seni hiç hedef almadık ki.”

Net bir şekilde durumu bildirdi.

“Dalga geçmeyi kes! Sen okuldan atılacak kişi olarak beni gösterdin!”

“Eh, doğru öyle dedim. Ama yalan söylemiştim.”

Sakayanagi nazikçe gülümsedi.

“Neden ama… Neden!?”

“Çok basit aslında. Totsuka-kun, A sınıfına yarar sağlayan bir öğrenci değildi. Sense, yararlı birisin. Keskin düşüncelerin ve sakin tavırlarınla, bu sınıfa katkı sağlıyorsun. Bu sınav, sınıftaki çürük elmayı atmak içindi. İşe yarar birini okuldan atmak aptallıktır, ben de doğru bir karar verdim.”

Katsuragi kaşlarını çattı, ona karşı gelemiyordu.

Sakayanagi’nin bu kararı almasındaki tek sebep bu değildi.

Totsuka, Katsuragi’nin tarafını tutan tek kişi olmadığı içindi. Katsuragi’yi kendisine karşı geldiği için atarsa iyi sonuç alabilirdi, evet. Ama Totsuka’nın okuldan atılması, A sınıfına ayrı bir örnek teşkil ediyordu.

Katsuragi’ye içten içe destek olanlara, onun tarafını tutanlara şu mesajı veriyordu: ‘Totsuka gibi siz de bir sonraki hedef olacaksınız.’

“Neden böyle kaçak dövüşüp duruyorsun, neden…?”

“Kurbanlık koyun gibi beklemeseydi? Diğer sınıflardan övgü oyu toplayabilirdi ki— bizim sınıf hariç 120 oy var. Totsuka-kun, diğer sınıflardan yardım talep etseydi, şuan bu duruma düşmezdi.”

Totsuka’yı kurtarmak isteyen öğrenciler olur muydu bilemiyordu ama bu ihtimali ortaya atmaktan çekinmedi.

Tabii, önce Katsuragi’nin adını vererek diğer sınıfların Totsuka’ya oy vermesini de engellemiş oldu. Zaten bir hedef belirleyerek Totsuka’nın ‘hedef benim, oya ihtiyacım var’ gibi yalvarışlarına da bir nokta koymuş oldu.

“Tüm çabaların için sağ ol, Totsuka-kun. Okuldan sonraki hayatında başarılar.”

“Kahre…! Kahretsin! Kahretsin…!”

Totsuka şok içindeydi, zar zor konuşuyor, şoku atlatamıyordu. Katsuragi ise onu nasıl teselli edeceğini bilemiyordu.

Totsuka, Katsuragi okuldan atılmadığı için sevinmesi gerekirken sevinemiyor,  onun yerine kendisi hedef olduğu için olayın şokunu atmatmaya çalışıyordu. Belki onun yerine kendisi seçildiği için, içten içe sinirlenip öfkeleniyordu.

Katsuragi okuldan atılsaydı, Totsuka Yahiko A sınıfında kalıp Sakayanagi’ye katılabilir, rahatça mezun olabilirdi. Hayatını değiştirebilirdi. Bunu düşündü.

Bu düşünceleri için kendinden utansa da, A sınıfından başarılı bir öğrenci olarak mezun olmayı hayalledi.

Fakat..bir anda kaderin oyununa gelerek, hayallerinden çok uzak kaldığını derinden hissediyor, içi titriyordu.

“Onu kurtaracak 20 milyon…..puanımız yok.”

“Evet. Toplamaya kalksak bile, 20 milyon çıkmaz.”

“Totsuka, bu işin….dönüşü yok artık.”

Sınıf öğretmenleri Mashima, acısını kalbine gömerek ona durumun ciddiyetini söyledi.

“………”

Totsuka ne diyeceğini bilemiyor, sadece kafasını sallıyordu. Söylenenleri anlıyor ama ağzını bıçak açmıyordu.

“Totsuka, önce öğretmenler odasına gitmemiz gerekiyor. Sonra eşyalarını toplamana izin vereceğim.”

Mashima, Totsuka’nın sakinleşip durumu sindirmesi için yalnız kalması gerektiğine karar vererek sınıftan çıkmasını istedi.

Okuldan atılacağı kesinleşmişti, daha fazla sınıfta kalarak kendisini üzmesinin manası yoktu.

“Mashima-sensei… bir soru sorabilir miyim?”

“Buyur, Sakayanagi?”

Mashima ile Totsuka tam sınıftan çıkmak üzereyken, Sakayanagi’nin sesiyle irkilip arkasını döndü.

Totsuka’ya koridorda beklemesini söyleyerek sınıfa döndü.

“Totsuka-kun’un kurban olması üzücü oldu ama…. diğer sınıflarda da kimlerin okuldan atıldığı belirlendi mi?”

“Büyük ihtimalle. Sonuçlar büyük panoya da asılacak.”

“Peki, sonuçlara bağlı olarak…Katsuragi-kun için de bir sonuç çıkabilir mi?”

“Anlayamadım, Sakayanagi?”

Katsuragi ne demek istediğin anlamayınca, sordu.

“İlerisi için meraktan soruyorum.”

Mashima da Katsuragi gibi bir anlığına ne demek istediğini anlayamadı. Mashima ‘o konudan’ bahsettiğine ihtimal vermemişti ama…

Sakayanagi’nin gülümsemesini görünce, Mashima fikrini değiştirdi.

“…Kim okuldan atılırsa atılsın, sonuç çıkmaz. ‘o’ bahsettiğin şey, her zaman işe yaramıyor. Sonuç olsa dahi, kolayca kendi aleyhine işleri çeviremezsin.”

“Tabii. Teşekkürler, hocam.”

Mashima sınıftan çıktıktan sonra, Katsuragi, Sakayanagi’nin yanına geçti, sakin bir tavır takındı.

Hashimoto ile Kitō da hemen yerlerinden kalkıp acil durum savunmasına geçtiler.

Katsuragi ağzını açmadan hemen önce, Sakayanagi konuştu.

“Bana kin duyman için tek bir sebep bile yok, Katsuragi-kun.Bu sınavda okuldan birinin atılması gerekiyordu. Ha sen, ha Totsuka-kun, kim olursa olsun, birisi gidecekti. Bu sınıfta bir oylama yapıldı ve herkes bu oylamaya katıldı. Sonucu kabullenmelisin.”

“…peki.”

Katsuragi, olay çıkartmaya değil, durumdan hoşnut olmadığını dile getirmeye yanına gitmişti.

Sakayanagi ise kısaca kestirip attı konuyu.

“Güzel. Sırf çaresiz olduğun için sınıfı zora sokmanı istemem. İlerde böyle bir şey yaşanırsa şayet, gözünün yaşına bakmam ama bile-”

“Sana tamam dedim. Bu konuya daha fazla kimseyi karıştırma artık.”

“Hassasiyetin için teşekkür ederim.”

Katsuragi, Sakayanagi’ye diş bilerse, bir sonraki sınavdaki yeni hedef sen olursun diye tehdit edildi.

Sakayanagi, Katsuragi’nin ihtiyatlı tavrı devam ettiği sürece, A sınıfına faydası olacağının bilincindeydi.

Katsuragi şuan tamamen pes etmiş durumdaydı. Elinde beyaz bayrak ile Sakayanagi’nin önünde el pençe bir haldeydi.

“Bakalım… diğer sınıflarda durumlar nasıl?”

Sakayanagi için, ne B ne de D sınıfı önemliydi. Tek merak ettiği Ayanokōji’nin sınıfı, C’de ne olduğuydu.

✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩