Elitler Sınıfı - Cilt 10 - Bölüm 29 - Çürük Elma (2)

Cilt 10 – Bölüm 29 – C Sınıfının Çürük Elması

C sınıfında ise, Yamauchi’nin sınıfın içinde huzursuz bir şekilde olta atmasından dolayı sürekli sert ayak sesleri yankılanıyordu.

“Yo, Haruki… Yavaşla artık.”

Ike sessizce ona bağırdı.

“S-sen sus.”

“Fufufu. Defterini dürecekler birazdan, onun için geriliyorsun değil mi?”

“Huh? Ne diyorsun, Kōenji? Gayet iyi seçenekler varken, neden ben okuldan atılayım?”

Yamauchi,Kōenji’ye burnunu hafif kaldırıp havadan baktı.

“Sınıfın yarısından çoğunun sana şikayet oyu attığına adım kadar eminim, sen bu lafları külahıma anlat.”

Ike ile Sudō sessizce yerlerinde oturuyorlardı. Yamauchi ile Kōenji’nin bu atışmalarına karşı sessiz kaldılar.

Hirata araya girdi…

“Lütfen yanlış yönlendirmeyelim. Okuldan atılacak kişi ben olacağım.”

“Hala böyle bir şeyin mümkün olduğuna inanıyor musun? Kafan güzel herhalde, Hirata çocuk?”

“…Bu da ne demek?”

Kōenji, yüzünde korkusuz bir ifadeyle telefonunu çıkartıp gösterdi.

“Sınıftan bir kız bana bu mesajı gönderdi, bak okuyorum dinle: ‘Hirata-kun’un kendisini kurban ederek, okuldan atılmak için gönüllü olacağı kanaatindeyim, arkadaşlar. Herkese kendisini kötü göstermek için çaba harcayıp, sorunlu kişi olarak lanse edebilir. Fakat ona inanmayın, kalbinden geçenleri söylemiyor. Onun bu tavırlarına kanıp ona şikayet oyu atmayın, ne olur.’ Galiba senle Yamauchi-kun hariç herkese göndermişler.”

Hirata, Kōenji’ye yaklaşıp telefonu eline alıp kendisi de okudu.

“Bu mesajı okuyan herkes sana tekrar hayran kalır, dostum. Bir yıl boyunca sınıfın iyiliği için elinden geleni ardına koymadığını herkes biliyor. Bu mesaj ile, daha çok övgü oyu topladığına da eminim… senin evdeki hesap çarşıya uymayacak mı desem ne desem?”

“Yok artık…”

Hirata’nın kendisine şikayet oyu atın diye az önceki yakarışları, dün akşam herkese atılan mesajla anlamını yitirmişti.

Bu durum da… haliyle okuldan atılma riski olan öğrencileri sırat köprüsüne doğru yol almalarında önemli bir adım oluyordu.

Horikita kafasını bana dönüp sordu:

“Çok sakinsin. Sanki izlediğin bir filmi 2.kez izliyor gibisin.”

“Olacakları az çok sen de biliyorsundur.”

“Bilsem bile, elim kolum bağlı oturmazdım. %1’lik bir ihtimal için bile savaşmak gerekir.”

Kōenji, Horikita’nın konuşmasına cevap vererek konuyu başka yöne çekti.

“Burda endişelenmesi gereken tek bir kişi var, o da şu çocuk.”

Nerdeyse herkes bakışlarını Yamauchi’ye çevirdi. Bu söze karşılık, ne cevap vereceğini merak ediyorlardı.

Yamauchi yavaşça Kōenji’ye yaklaşıp önünde durdu.

Kendisine olan güveni tavandı, sanki endişeden değil de heyecandan yerinde duramıyor gibi bir izlenim çizdi.

“…Hahahahahahahahahahahahahahahaha.”

Yamauchi, Kōenji’ye kahkaha attı.

“Ne dersen de, okuldan atılacak kişi ben değilim.”

“Oh? Peki neyine güveniyorsun, cicim?”

“Çünkü güvende olduğumu biliyorum.”

Yamauchi, Kōenji’nin kendisine atıp tutmasına dayanamamış olacak ki karşı gelmeye başladı.

“Kaç kişi bana oy atacak? 20 mi 30 mu? Ben size ihanet bile etmedim. Bu tavrınız hiç hoş değil! Dua edin yufka yürekliyim, yoksa sizin bu tavırlarınıza asla göz yummazdım. Cık cık.”

Yamauchi ardından arkadaşı Ike’n yanına geçip omzuna vurdu.

“Özür, Kanji. Seni de endişelendiriyorum böyle.”

“Ö-önemli değil.”

Ike ne demek istediğini bile anlamadı ama anlamış gibi başını salladı.

“Benim dışımda okuldan atılacak birkaç öğrenci daha var. Mesela: Kanji, Sudō, Kōenji ve Ayanokōji. Ne kadar övgü alırlar bunu merak ediyorum sadece!”

“Bu konuştuklarına bakılırsa, senin övgü oyların epey yüksek olacak.”

“Evet, öyle olacak.”

“Arkadaşların haline acıyıp övgü oyu verdi diyelim, en fazla 5 oyun olur.. övgü ve şikayeti sıfırlayacak kadar oy dengesi olacağından emin misin?”

“Böyle basit sayılar verme bana. Hahaha… kime övgü oyu verdiyseniz, verin. Benim oylarım garanti kardeşim!”

Yamauchi ellerini açıp havaya kaldırarak gösterdi.

“Sakayanagi-chan bana 20 övgü oyu vereceğine dair söz verdi! Bizim sınıf bana 40 şikayet oyu verse de, okuldan atılacak kişi ben olmayacağım!”

Daha fazla saklamanın manası olmadığını düşünmüş olacak ki Yamauchi, son kozunu bize anlattı.

“Yani diyorum ki, benim arkamda A sınıfı var. Herkes kendini düşünsün!”

Oylama çoktan bitmişti. Yamauchi ile Sakayanagi arasında bir anlaşma olduğu için, şimdi dile getiriyor olmalı.

C sınıfından 5 övgü, A’dan 20 dersek, sınıftan alacağı şikayet oylarıyla -9’a düşecekti.

Gerçeği söylüyorsa şayet, paçayı kurtarması an meselesi denebilir. Tehlike çanları, Kōenji ile benim, Ike ile Sudō gibi kişilerin başında çalıyor demektir.

“Madem kendini garantiye aldın, neyin gerginliğini yaşıyorsun?”

Yamauchi titreyip duruyor, sakin kalamıyordu. Stres altında olduğu çok açıktı.

“Ben…”

“Madem düşmanla iş birliği yaptın. Anlaşma da imzalamışsındır umarım. Lafla peynir gemisi yürümez demi ama?”

“H-hayır ama…”

Kōenji : “O küçük kızın ağzından çıkan söze de inanan varsa zaten…kendini en yakın kaleden atsın.”

“O ne demek ya! Ben işimi bilirim!”

Kōenji onu başına geleceklere hazırlıklı ol diye uyarsa da, umrunda değildi.

Yamauchi, Sakayanagi’nin sözünden dönmeyeceğine inanıyordu. Hatta körü körüne inanıyor desem yeridir.

Sakayanagi ile konuşmak için dün gece kırk takla atmıştır.. ama ulaşabildi mi… orası muamma.

Kōenji: “Bizim yavru kuzu, kendisini güvenceye aldıysa, benim şikayet oyumdan etkilenmeyecektir. Boşa gitti oyum, vah vah!”

“Evet, öyle oldu! Boşa gitti!”

“Sessiz ol, Yamauchi. Sesin ta koridordan geliyor.”

Chabashira kapıdan içeri girmesiyle, Yamauchi’ye seslenmesi bir oldu.

“Sizi beklettim. Herkes yerlerine otursun. Birazdan sonuçları açıklıyorum.”

Sonunda karar açıklanacak. Biraz sonra sınıftan birisi atılacak.

Sigortası olduğunu iddia eden Yamauchi’nin okulda kalma şansı var mı?

Yoksa Sudō ya da Ike, gibi diğer güçsüz adaylardan birisi mi potaya girdi?

Kendisini feda eden Hirata olabilir miydi?

Hiçbir şey umrunda değilmiş gbi takılan Kōenji, peki?

Ya Horikita …. ya da sessizce her şeye seyirci kalan ben miyim, o şanslı kişi?

…ya da tamamen farklı birisi mi çıkacak potaya?

“Önce en çok övgü alan 3 kişiyi açıklayacağım. Üçüncümüz… Kushida Kikyō.”

Kushida adını duyunca derin bir oh çekti. Yamauchi’nin saldırılarına rağmen, kendisine övgü oyu toplamayı başarmış. Helal olsun, valla.

Tüm sınıfın onu sevip saydığını düşünürsek, olağan bir sonuç da denebilirdi.

“İkinci sırada ise…”

Chabashira yavaşça okumaya başladı.

Kimin adını vereceğini ben bile tahmin edemiyordum.

“Sensin, Hirata Yōsuke.”

“!”

Hirata adını duyunca, kafasını tavana dikip boşluğa baktı. Dünkü sert tavırlarının hiçbir etkisi olmamıştı.

Sınıf için canını dişine taktığı için, Hirata’nın bu övgüyü hak ettiğini herkes biliyordu. Özellikle kız öğrencilerin kalbini kazandığı için, bu sonuç normaldi.

Dün Kei’den o mesajı sınıfa yaymasını istemeseydim bile, sonuç çok değişmeyecekti.

“A-ama Hirata ikinci olduysa…. birinci kim oldu?”

Herkes az çok Hirata ya da Kushida’nın en çok övgü oyu alacağını biliyordu. Onların 2.ve 3. olmalarına değil de, onları geçen kişinin kim olduğuna merak salmışlardı.

“…birinci olan ise…”

Chabashira adı okumadan önce gülümsedi.

Gözlerimi kapattım.

“Ayanokōji Kiyotaka.”

İşte, her şey beklediğim gibi oldu.

“N-neee!?”

Yamauchi, son sıra için benimle yarıştığımı zannederken bu haberi alınca şok oldu, he he.

“Sonuncu ile birinciyi karıştırmış olmayasın sensei!? Sensei!?”

“Hayır, ortada bir karışıklık yok. 42 oy ile birinci oldu.”

Sınıftaki herkes şok oldu. Sınıfın toplam öğrenci sayısından daha fazla övgü oyu almışım.

“Ne? Ne yaptın…?”

Horikita da şaşkınlığını gizleyemedi.

“Dedim ya, hiçbir şey.”

Sakayanagi yaptı her şeyi. Ben değil.

“33 şikayet oyu ile sonuncu olan kişi ise, üzülerek söylüyorum ki sensin, Yamauchi Haruki.”

Yamauchi yeni bir darbe daha aldı. Daha neler olduğunu bile anlayamamışken, okuldan atılacağını söyledi, sensei.

“O-otuz üç oyla mııı!?”

A sınıfından tek bir oy bile alamadığı da ortaya çıkmış oldu.

Sondan birinci olan ise, 21 oy ile Sudō oldu. Bir üstünde de 20 oy ile, Ike vardı. Arkadaşları da güvende değildi. Bu da doğrulanmış oldu.

“Hayır! Olamaz!? Ben okuldan atılamam!?”

Chabashira, Yamauchi’ye yaklaşıp elini omzuna koydu ama nafile. Elini iterek uzaklaştırdı.

“…Haruki…”

Arkadaşları,  Ike ile Sudō kafalarını başka yöne çevirmekle yetindiler.

Büyük ihtimalle böyle olacağını biliyorlardı. Yamauchi’nin sınavı geçemeyeceğini bile bile, sessiz kalmayı tercih ettiler. Sonuçları beklediler.

Sonuçlar ortaya çıkınca da, korktukları başlarına geldi. Dahası, üzücü gerçekle de yüzleşmiş oldular. Yani: Yamauchi, sonuncu olmasaydı….onlardan birisi okula veda edecekti.

“Neden, neden neden! Neden ben!! bu ne biçim sınav! Hiç komik değil!”

“Şu saatten sonra ne söylersen söyle, hiçbir şey değimeyecek, Yamauchi.”

“KES SESİNİ!!!”

Yamauchi tüm gücüyle bağırdı. Yaşananlar kabullenemiyordu.

“Sakayanagi! Gidip ona sormalıyım, Sakayanagi’ye sorayım! Bana 20 övgü oyu vereceğini söyledi!? Beni yarı yolda nasıl bırakır!!!”

“Sana verdiği sözü kanıtlayabilir misin?”

Chabashira sordu.

“Söz verdi! Karaoke bardaydık! Kulaklarımla duydumm!!!”

“Sana inanmak isterim ama bu kanıt sayılmıyor.”

“Bu nasıl olur, hayırrr…!?”

“Sınıftan çıkma vakti, Yamauchi.”

Yamauchi olduğu yerden kımıldamadı bile.

Kōenji: “Hemen buradan çıkmalısın. Artık burada yerin yok.”

“Hayır, kabul etmiyorum!”

Kōenji: “Çirkinleşmek mi istiyorsun?”

Kōenji’nin ardı arkası kesilmeyen saldırılarına karşı, Yamauchi  kayıtsız kalamadı.

“Yeterrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!”

Sırasını eline alıp Kōenji’ye salladı. Ardından sandalyesini kapıp kafasını hedef aldı.

Saldırıları direkt ona ulaşsa, ağır yara alabilirdi. Ama tabii, kimden bahsediyoruz? Kōenji. Böyle ucuz saldırılara pabuç bırakır mı o..

Kōenji bir eliyle sırayı tuttu, diğer eliyle sandalyeyi. Sırayı yere bırakıp sandayeyi elinde tutarak Yamauchi’ye yaklaşıp hızlıca kolundan tuttu.

“Amacın beni öldürmekse, kendimi savunacağım?”

Yamauchi’nin yüzü hemen kızardı, sertleşti.

“Yeter, arkadaşlar.”

Chabashira, Kōenji’nin nefsi müdafaasından korkmuş olacak ki araya girdi.

Kōenji onun uyarısını duyunca, sandalyeyi yere bıraktı.

“Bu konu kapansın artık, Yamauchi. Kendini düşün biraz.”

Yamauchi sınıftaki herkesin bakışlarındaki acımayı fark edince, hüzne boğuldu. Ağlamaklı oldu. Galiba içinden bir parça koptu.. desem abartmış olmam.

“Offff!”

Olduğu yere çökerek bağırmaya başladı.

“…Hadi sınıftan çıkıyoruz dedim.”

Chabashira’nin tekrar uyarısını duyunca, Yamauchi tüm direncini kaybetti.