Elitler Sınıfı - Cilt 10 - Bölüm 7 - Çareler Çaresiz

Cilt 10 – Bölüm 7 – Çareler Çaresiz

Günlük hayatıma alışıyorum galiba. Yurda taşınalı nerdeyse bir yıl olacak, zaman su gibi akıp gidiyor.

“Sanki zaman eskisi gibi geçmiyor.”

Ne kadar çok eğlendiğinize, mutlu olduğunuza, bağlı olarak zaman da farklı akıyormuş. Bu fenomen durumu öğrendiğimde, tam olarak neyi kast ettiğini anlayamamıştım.

Liseye başlamadan önce, hayatımın her anı aynı geçiyordu. Şimdi farkı anlıyorum.

Zaman tabii, aynı hızıyla akıyordu. Ama mezuniyete bile 2 yıl kaldı. Bir yılı çoktan devirdim burada.

Düşündükçe mezuniyetin daha hızlı yaklaştığını da hissediyorum.. bu da garip bir his.

“Günaydın, Ayanokōji-kun~!”

Dışarı çıkar çıkmaz Ichinose’in bana arkadan seslendiğini duydum. Galiba aynı anda okul için yola çıktık. Arkamı dönüp ona selam verdim.

“Ah. Günaydın, Ichinose.”

Ona seslenir seslenmez, Ichinose’in yüz ifadesi sertleşti.

“Hmm?”

Eli havada, olduğu yerde donup kaldı.

“Ne oldu?”

Sorumla kendine gelmiş olacak ki yürümeye devam etti. Yüz ifadesindeki sertlik değişmedi ama.

“Offf, uhh… bugün çok soğuk değil mi ya?”

“Galiba, evet.”

Verdiğimiz nefesleri havada görebiliyorduk.

“Okula beraber gitmek için birine söz vermiş miydin?”

“Yok. Sabahları genelde tek gidiyorum.”

“Peki, sana eşlik etsem?”

Böyle sorunca, ona hayır diyebilecek kaç babayiğit vardır bilemiyorum. Kafamı sallayarak onayladım.

“…”

“……”

İkimiz ne zaman yalnız olsak, sohbeti başlatan taraf Ichinose olurdu. Fakat böyle bir girişimde bulunmadı. Ortamdaki tek ses ikimizin ayak sesleriydi.

Ben de ona 9’ların gündemi olan malum konudan soru sormaya karar verdim.

“Bu sınav, hem senin hem de sınıfın için çok çetin geçecek gibi..?”

Diğer sınıflara kıyasla, B sınıfında çok derin arkadaşlık bağları, güçlü iş birliği vardı. Arkadaşlarından birinin adını yazıp okuldan attırmak, onlar için çok daha yıkıcı olmuştur.

“Ah, bu konu… Evet, şimdiye kadarki en zor sınav bu diyebilirim.”

“Galiba öyle.”

Dalgın tavırlarından nasıl hissettiğini anlamak mümkündü. B sınıfının lideri olarak Ichinose, bu sınavda güvende olan tek kişiydi.

Hirata ile Kushida’ya kıyasla, çok daha farklı bir durumun içindeydi. Bu sınavdan alnının akıyla çıkacak tek öğrenci desem abartmış olmazdım.

Bu yüzden de arkadaşlarından birini attırma fikri, onun için daha üzücüydü.

Belki taraf tutmayıp oylamaya müdahale etmez. Böylece daha az stresli günler geçirir. Ichinose’in yapabileceği bir taktik tabii, yapabilirse…

“Böyle zorlu bir sınavda, bir şeyler yapmak zorundayım.. değil mi?”

“Evet, yapabilirsin.”

“…evet, yapmak zorundayım.”

Önüme geçip bunları söyledi. Yüzünde hafif de olsa bir gülümseme gördüm.

“Yoksa…kendini mi okuldan attırmayı düşünüyorsun, Ichinose?”

“Eh? Asla. Ben öyle bir şey demedim.”

Inkar etse de gözleri başka, ağzından çıkan sözler başkaydı. Gerekirse, böyle bir kararı alacak kararlılık bakışlarında vardı.

“Sınıf arkadaşların sana şikayet oyu kullanmaz ki, bunu da iyice düşün.”

“Kendimi attırmayacağım dedim ya. Ama dediğinde de haklısın.”

“Bu duruma mecbur kalırsan, yapacaksın ama? Bakışlarından anlıyorum bunu.”

“G-gerçekten mi?”

Ichinose hemen söylediğimden emin olmak istedi. Kasıtlı mı yapıyordu yoksa doğal bir tepki miydi? Galiba doğal bir tepkiydi.

“Haa… bunu kimseye söyleme olur mu?”

“Başkası için kendini feda etmeye hazırsın yani?”

“Hislerim böyle anlattığın gibi değil.. nasıl desem, sınıfım için savaşmak ve sorumluluğu kendim almak istiyorum.”

…sorumluluğu kendi almak istiyor, ha?

Yani, bir kenarda olaylara seyirci kalıp pasif olmaktan yana değilmiş.

“Anlamıyorum. Okuldan atılacak öğrenciye karşı vefa borcu falan mı hissediyorsun?”

Ichinose’den beklense de, sınıfındakilerin böyle bir şey isteyeceğini sanmam. Kimse de mutlu ayrılmaz okuldan… bu da ayrı mesele.

“Bu konudan sana bahsetmem doğru olmaz. Sen C sınıfındasın. Sınavın içeriği ne olursa olsun, bazen ortak paydada buluşup anlaşamayacağımız durumlar olur. Bu da öyle.”

“Haklısın.”

….bu sınavla ilgili aramızda geçebilecek tek konuşma, övgü oyları olurdu.

Ichinose’in övgü oyunu almakla, sınava iyi bir başlangıç yapabilirim..

Ichinose’e oy vermeme de gerek yok, ihtiyacı yok. Kişisel puan karşılığı oyunu da vermeye ihtiyacı yoktu. Bu yüzden bu konuya girmedim.

Hadi oyunu bir şekilde aldım diyelim, bu beni ancak şanslı bir çocuk yapardı.

“Çok kötü bir sınav ama…değil mi? Başka sınıflardan övgü oyu toplasan da, sınavın sonunda okuldan birilerinin ayrılacağı kesin.”

Kimse bu sınavdan hoşnut değildi. Hele ki lise birin sonu gelmişken..

“Sorun yaşamazsın değil mi, Ayanokōji-kun?”

“Bilemiyorum ki… sınıfta pek önemli bir yerim yok.”

“İstersen, sana bir güzellik yapabilirim.”

“Mesela?”

“Başka sınıflardan birine kullanabileceğim bir övgü oyum var ya.. sana kullanabilirim.”

Az önce bahsetmekten vazgeçtiğim konuyu dile getirdi.

“Tek oy ne kadar işini görür bilemem ama…”

“Teklifin için teşekkür ederim ama kalsın. Benim gibi birisi için oyunu boşa harcama.”

“Bu da ne demek! Asıl senin gibi birisi için oyumu harcamam gerek! Zaten bu oyun amacı, diğer sınıflardan övgüye değer birisine oy vermek. Buna en layık kişi sensin. Beni kurtardığın, bana yardımcı olduğun için, senden başkasını düşünmem mümkün değil.”

Sözlerine karşılık ne cevap vereceğimi bilemiyorum..

“Peki.. eğer ihtiyacım olursa, haberdar ederim.”

“Tamamdır. Sözüm söz benimde.”

Ichinose gülümsedi.

“Günaydın, Honami.”

Arkadan birinin, Ichinose’e seslendiğini duydum.

“Sana da günaydın, Asahina-senpai.”

“Çok canlısın, maşallah! Ikiniz farklı sınıflarda değil miydiniz? Aranız iyi demek?”

“Err, evet. Arkadaşım olur kendisi…”

Ichinose cevap verirken utandı.

“Oh~? demek arkadaşın, ha?”

Böyle demeseydi, yanlış anlardı.

“Eh, neyse. Ayanokōji-kun ile konuşmam gerekiyor da… müsaadenle?”

Asahina bana yaklaşarak, Ichinose’i postaladı.

“Tamam. Görüşürüz, Ayanokōji-kun.”

Hoşnut bir şekilde Ichinose başıyla veda edip yanımızdan ayrıldı.

“Kusura bakma, Honami. Görüşürüz.”

“Ne kusuru! Görüşürüz.”

Aralarındaki bu kısa sohbetten bir tuhaflık sezmedim. Aksine örnek bir senpai-kouhai ilişkileri vardı.

“Çok iyi kız, demi ya? Hem güzel, hem zeki. 10’lar arasında bile hakkında kötü düşünen tek bir kişi bile yok.”

“Doğrudur. Ichinose, 9’lar arasında da epey popüler birisi. Seveni çok.”

“Sen de onun bu tatlılığından nasibini almışsın, bakıyorum da?”

Demek Ichinose’in doğal olmayan tavırlarını o da fark etmiş.

“Yok, yanlış anladın.”

Ichinose konusunu geçiştirdim çünkü, Asahina senpai ile çok fazla zaman geçirmek istemiyorum.

Nagumo’nun yardakçılarından birine denk gelme ihtimalimiz yüksekti. Ne söyleyecekse söylesin diye kısa kestim.

“Konu neydi, senpai? Bir anda zaman isteyince, merak ettim.”

“Çok sıkıcısın yahu. Sizi çok samimi görünce, bilmen gereken bir konu olduğunu düşündüm.”

Asahina senpai, yanıma geldiğinden beri gülüyordu ama bu sözlerinden sonra yüz ifadesi ekşidi.

“9’ların ek sınavından haberim var. Birileri okuldan atılacakmış?”

“Öyle diyorlar, evet.”

Demek haberler 10.sınıflara kadar ulaşmış.

“Honami’nin B sınıfını sevdiğini ve arkadaşları için elinden geleni yaptığını sen de biliyorsun değil mi? Bu sınavda da oturup seyirci kalmayacaktır?”

“Doğrudur. Hatta herkesin B sınıfının durumunu merak ettiği gibi, sonucu da dört gözle beklediğine eminim. Sadece dile getiren yok.”

Sözlerim biraz genel olsa da, düşüncelerimi dile getirdiğimi düşünüyorum.

“Peki, Honami’nin bu sınavda ne yapacağını düşünüyorsun?”

Asahina gözlerime merakla baktı. Cevabımı merak etmiyor da…sanki özel olarak duymak istediği bir sözün dökülmesini istiyordu dudaklarımdan.

Ona dolambaçlı bir cevap vermek, ters etki yapabilirdi.

“B sınıfı olarak…. okuldan atılmayı engellemek için puan biriktirdiklerini biliyorum. Ne kadar ihtiyacı var bilmiyorum ama kalan puanı toplamak için bir çözüm arayışındadır… yani düşüncem bu yönde, senpai?”

“Bingo. Eh, en mantıklı cevap da buydu zaten ama neyse.”

Okuldan atılmayı önlemek için bir çözüm arayışına gireceğini düşününce, herkesin aklına gelecek sonuç budur.

İşin garip yanı, 20 milyon puanı toplamanın kolay olmadığıydı.

“Miyabi’den yardım istemiş. Ne demiştir sence?”

“Hemen kabul etmiştir?”

“…Bingo, yine bildin.”

Zaten olayların akışını incelediğinizde, bu sonuca ulaşmanız çok kolay.

“Sırf emin olmak için soruyorum, yüksek bir meblağ puanı ödünç alması için şart koymuştur… değil mi?”

B sınıfı puan biriktirse de, 20 milyona erişemediğine eminim ve atıyorum, 10-20k puanlar işlerini de görmeyecektir. Daha yüksek, belki de birkaç milyona ihtiyaçları vardır.

“Aynen öyle. Iki-üç binlik puan olsa neyse de… 100 bin ya da milyonlardan bahsediyorsak, kimse bu kadar yüksek puan veremez.”

Asahina tereddüt dahi etmeden cevap verdi.

“10 ve 11.sınıflar özel sınavlara hazırlanmakla meşgul. Önümüzde kişisel puanlara ihtiyacımızın olacağı sınavlar dahi çıkabilirken, kimse 9.sınıflara puan ödünç vermez.”

Büyük ihtimalle haklı. Chabashira sensei de bizi bu konuda uyarmıştı: Kişisel puanların yeri geldiğinde çok önemli rol oynayabileceğinden bahsetmişti.

Üst sınıflardan puan alınır, alınmaz değil. Ama yüksek puanlara ihtiyaç varsa, neden versinler ki? Şart koşulabilir ya da ek olarak bir şeyler teklif edilebilirdi. Ama mezun olmak üzere olanlar için yine anlam ifade etmez..

“Puan verebilecek tek kişi varsa, o da başkan Nagumo. Aklıma başka kimse gelmiyor.”

“Çok kişisel puan biriktirdi, doğru.”

“Peki, ne oldu?”

Sorduğum halde cevabı az çok biliyordum. Ichinose henüz karar verdi mi bilmiyorum ama Nagumo ona puan vermek için şart koşmuştur.

“Gerilme hemen. O çocuk puan verecek birisi, yakından tanıyorum onu. Yapar böyle şeyler. Zaten Honami çok güzel bir kız. Onun böyle bir sınavdan dolayı okuldan atılmasına imkan yok, değil mi?”

“Umarım öyle olur. Galiba sınıfından kimseyi atmak istemediği için bir strateji planlıyor.”

“Honami’nin bizim çocukla bir anlaşma yapmasından yana olmadığım için sana bunları anlatıyorum. Sınıfımın iyiliğini düşünerek…. bir de… ona acıdığım için.”

“Koyduğu şart çok mu ağır? Yüksek faizle ödemesini mi istiyor yoksa?”

“O çocuk… ona borç puan verme şartı olarak…. benimle sevgili ol demiş.”

“Demek öyle.”

Nagumo’nun şimdiye kadar yaptıklarını düşünürsek, ondan beklenen bir tavır.. kişisel puan borcu vermek için, sevgili olalım demiş ha.. Vay be.

Normal şartlarda hemen reddedileceğini bilen Nagumo için, Ichionese’in B sınıfını korumak adına ‘evet’ deme ihtimalini düşünerek yaptığı bir hamle denebilir.

“Bana bunları söylüyorsun ama… sana sıkıntı olmasın?”

“Dedim ya sınıfım için diye. Eğer Miyabi, 9’lardan birine yüklü kişisel puan verirse, bunun ceremesini bizim sınıf çeker. Dahası, Honami de arkadaşlarını korumak adına kendisini mutsuzluğa sürüklüyor.”

“İyi de bundan bana ne ki? Ben C sınıfındayım. Ichinose ile sınıflarımız rakip.”

“Bilmem. Sen bir hal çaresini bulursun diye düşündüm.”

“Beni gözünde büyütüyorsun, senpai. B sınıfının eksik puanlarını karşılayacak değilim.”

Nagumo’ya güvenmeden puan toplama imkanımız olsaydı, belki bir fikir üretebilirdim ama nafile.

“Oh, öyle mi diyorsun? Eh, zaten rakipsiniz…”

Potansiyel tehditten kurtulmak varken, rakibe yardımcı olmak aptallıktır.

Dahası, bahsedilen puanın birkaç milyon olduğunu düşünürsek, tüm C sınıfının el ele vermesi gerekirdi ki — imkansız bir talep.

“Bu konu beni aşar.”

“Anladım. Bir çare bulamasan da sana öfkelenecek değilim; zaten bencilce bir tavır olur. Beni aşar desen de, konuyu biliyorsun artık bir şeyler düşünürsün.”

Omzuma hafifçe vurduktan sonra, Asahina senpai önden ilerlemeye başladı.

“Ben bilmen gereken her şeyi söyledim. Gerisi sana kalmış!”

Ardından bu sözleri söyledikten sonra, okula doğru koşmaya başladı.

Tavırlarından ve konuşma tarzından gözlemlediğim kadarıyla, yalan söylemiyordu.

“Nagumo ile anlaşmak, ha?”

Ichinose’lik bir tavır olmasa da, stratejisi için kendisini feda edebilir.

Kendisini feda ederek bir arkadaşını koruyabileceği bir fırsat var önünde. Sınıfının birliği için alabileceği bir risk. Zaten ortaklaşa sınıfının iyiliği için puan biriktirdiklerini de düşünürsek, ona bu fırsatı kabul etmek için daha çok neden çıkıyordu.

Asahina’ın anlattıklarına göre ilişki şartı Ichinose’i zora sokuyordu. Eğer Nagumo şartın kabul edilmesinde diretmiyorsa, puanı almak için bir şeyler düşünebilirdi.

Karşı tarafla ilişki….kararı almak zordur. Basit bir iş birliği olsaydı, neyse de..

Yüksek puan açığını gidermek için elimden hiçbir şey gelmez. Büyük ihtimalle 4-5 milyon puan açıkları vardır ki bu da benim sınırımı kat kat aşıyor.

Sınıf arkadaşlarıyla bağları koparsa, daha ucuza kapatır bu işi. Hem de kesin çözüm olur, he he.

Acaba Ichinose, Nagumo’nun şartıyla sınıfını kurtarmayı düşünecek mi…?

“Karakterine bakarsak..…”

…ilerde neler olacağını kestirmek zor değil.

✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩ ✩

Sınava girecek arkadaşlara başarılar diliyorum. Bakın kimden size tam destek varmış: