Horikita sabah somurtuyordu. Bir çocuğa kırıldığı zaman, yanaklarını şişirip sevimli sevimli bakan ve darıldığı çocuğun göğsüne hafifçe vuran tiplerden olsa keşke. Ama o tamamen suratsız ve sesiz. Hatta hala varlığımı kabul etmiş bile değil. Ona sırtımı dönersem, pusula iğnesini çıkarabilir…. Okul bitti ve.. “Herkes çalışma grubu için bir araya gelecek mi?” Söylediği ilk sözler çalışma…
Geceleyin odamda tembellik ederken, telefonuma mesaj geldi. Kushida mesaj atmış. “Yamauchi-kun ve Ike-kun tamam dediler~ (^・ω・^) ” “Ne çabuk!” Ike’a sorduğumda, anında beni bir el işaretiyle reddetmişti. Erkeklerle ilgili durumları çözmede en etkili yol; bir kızın varlığı ya. Sanki mükemmel bir güçleri var kızların, erkekler üzerinde. “Az önce Sudou-ku’la da konuştum, bence kabul edecek (＾ω＾)”…
Yine bir okul sonrasıydı. Horikita sınıftan hemencecik çıkmış yurda dönmüştü. Her zamanki gibi. Planımı uygulamaya koymak için tam zamanıydı. Kushida’yı da destek ekibine bi’ katayım. “Vaktin var mı?” Yurda dönmeye hazırlanan Kushida’ya seslendim, beklenmedik birisi seslenince kafasını çevirdi haliyle. “Benimle konuşman biraz olağan dışı. Bir şeye mi ihtiyacın var?” “Evet. Eğer senin için bir sorun…
Sınıfta etrafa bakındım. Ee ne olacak şimdi, niye bakınıyorum ki ben? “Okuldan sonra beraber ders çalışsak mı?”, katılmak ister misiniz? Diye sorsam, Sudou ve Ike ile denk geldikçe beraber yemek yiyecek kadar yakınız. Hem de onlar hep ders çalışmaktan uzak kaldılar şimdiye dek. … Kaybedecek hiçbir şeyim yok. Bir kez olsun onlara sormayı deneyeceğim. “Sudou,…
“Öğlen boş musun? Öğleni beraber yiyelim mi?” Tenefüste, Horikita yaklaşıp sordu. “Senden beklenmedik davet. Nedense korkuyorum.” “Korkulacak bir şey yok. İstersen sana vejetaryen yemeği ısmarlarım.” O yemek ücretsiz değil mi be? “Şaka yapıyorum. Ne istersen ısmarlayacağım.” “Bu daha korkutucu ya. Bu işte bir bit yeniği var mı peki?” Horikita’nın beni yemeğe davet ettiğini de gördüm,…
Başarısızlar Grubu Mayısın ilk haftası bitmek üzere. Ike ve diğerleri, öğretmenleri sessizce dinlemeye başladılar. Sadece Sudou derslerde uyumaya devam etti, ama kimse onu durdurmaya çalışmadı. Çünkü kimse puanlarımızı arttırmak için güvenilir bir yöntem bulamamıştı. Sudou’nun alışkanlıkları eskisi gibiydi. Yine de, Sudou her gün sınıftakilerin öfkelerine maruz kalıyordu. … Benim de uykum var. Tam öğlen arasından…
Okuldan sonraydı. Hirata öğretmen masasının başında, toplantıya hazırlanmak için kara tahtaya bir şeyler yazıyordu. Hirata’nın karizması sayesinde, Horikita ve Sudou hariç herkes katılmış gibiydi. İkisi sınıftan çıkalı çok oluyordu. Tartışma başlamadan önce, benimde sınıftan çıkmam lazım. “Ayanokouji~” Masasının altından, Yamauchi kafasını dışarı çıkarmış haldeydi. Ölü balık gibiydi. “Bu ne laan!? N-ne oldu?” “Bunu, 20,000 puana…
Başarı temelli dünyaya hoş geldiniz Mayıs ayının ilk ders zili çalmıştı. Kısa bir süre sonra, Chiyabashira-sensei elinde sarılmış bir posterle içeri girdi. Yüzü her zamanki gibi ciddi ve sertti. Menopozda mısınız? diye bir espri yapsam, yüzüme demir sopa fırlatırdı kesin. “Sensei~, menopozda mısınız?” Ike gerçekten yüksek sesle sormuştu. Aynı şeyi düşündüğümüz için çok şaşırdım. “Evet,…
“Hey, Kushida-chan ve arkadaşlarıyla dışarı çıkacağız, sen de gelmek ister misin?” Öğleden sonraki derslerden birinde, telefonuma mesaj geldiğinde, kendimden geçmiş bir şekilde tahtadaki notları defterime yazıyordum. Oh… Bu, insanların bahsettiği genç öğrenci hayatı mı? Okuldan sonra bir yerlere ilk defa davet edilmiştim. Reddetmek için hiçbir sebep sunmadım ama kimlerin geldiğini sordum. Eğer tanımadığım çok kişi…
Okuldan çıktıktan sonra, direkt yurda doğru yola koyuldum. Bir arkadaşıyla erkenden ayrılan Kushida, duvara dayanmış birisini bekliyordu. Beni fark edince, gülümseyerek bana baktı. “Harika. Ben de seni bekliyordum. Seninle konuşmak istediğim bir konu var. Vaktin var dimi?” “Evet, yapacak bir işim yok…” Yoksa bana mı açılacak…? Hayır, böyle bir şeyin olma ihtimali %1. “Sana…