Yaz tatili bitmek üzere olsa bile Sazae-san sendromu. Daha önce duydunuz mu bilmiyorum. Basit bir şekilde açıklamam gerekirse, Pazar akşamları yayınlanan Sazae-san’ı izledikten sonra, pazartesi ile yüzleşmek zorunda olmanın mutsuzluğu. Bizimkilerdeki de bu hesap işte, yaz tatilinin sonuna yaklaştıkça, pek çok öğrenci karalar bağlıyor. ‘Keşke biraz daha tatil uzun olsaydı’ ya da ‘keşke daha fazla…
“Geri çekilmeyi…planlıyordum, ama…” Öğlen arası. Gruba karışıp beraber kafeteryaya gittim, nasıl oldu ben de bilmiyorum. Çalışma grubundakilerle yani, Kushida, Horikita, Ike, Yamauchi ve Sudou. Reddedemeyeceğim bir durumdu. Öğlen arası olduğunda, Kushida yanıma gelip gülümseyerek “öğlen yemeğine gidelim mi?” diye sordu. Böyle bir teklifi reddedemezdim değil mi ama? Ben de, “Tabii!” dedim.. “Bir sorun bitiyor başka…
Zayıf nokta Kötü olaylar bununla bitmedi. Ertesi sabah, rehberlik dersimizde Chiyabashira-sensei bir duyuru yaptı. “Size bir duyurum var bugün. Geçen gün bir sorun yaşanmış. Sudou ve birkaç C sınıfı öğrencisi bir olaya karışmışlar. Yani, kavga etmişler.” Sınıfta gürültüler yükseldi. İki grup arasındaki anlaşmazlığın detaylarını göz önünde bulundurursak, Sudou şüpheli hale gelebilir ve sınıfımızın puanı düşebilir. …
Akşam yemeğimi bitirdikten sonra, yurda döndüm. Telefonumu çıkartıp hesabımı kontrol ettim. 8320 kişisel puanım vardı. Sabahtan beri değişiklik yoktu. Dönem başında, 100,000 puan aldığımızı düşünürsek, bu miktar gerçekten de çok az. Sudou’ya puan almak için çok fazla puan harcadım. “Eğer 87 puanımızı alırsak, faydası dokunacak.” Yen hesabından, 8700 yen’e denk geliyor. Yeterli olmasa da, yine…
Öğle tatillerinin aksine, okuldan sonrası çok daha rahat. Malum, ilişkileriniz için endişelenmenize gerek kalmıyor. Dahası, benim gibi okuldan sonra direkt yurda dönenler olduğu için dikkat de çekmiyorum. Ninjalar gibi kalabalığın içinden bir anda kaybolabilmek de yetenek gerektiriyor. Eğer bir arkadaş grubunun arkasına takılırsam, onların grubundan biriymiş gibi yapabiliyorum. “…Üzücü ya.” Arkadaşım varmış gibi rol kesmeyi…
Öğlen arası olduğu zaman, herkes yemek yemek için dağıldı. Son günlerde, okul hayatındaki en zor şeyin, öğlen arasında arkadaşlarla dışarı çıkmak olduğunu düşünüyorum. Mesela, Kushida Kikyou, pek çok kızla ve erkekle arkadaş ve aşırı derecede popüler birisi. Yüz yüze davetler aldığı gibi, telefondan ve mail yoluyla da sürekli onu bir yerlere davet ediyorlar. Bazı davetleri…
Sabahları D sınıfı her zaman capcanlı olurdu. Çünkü öğrencilerin çoğu, ciddiyetten çok uzaktı. Ama bugün, normalden daha gürültülüydü. Sebebini söylememe gerek yok herhalde. Açılış töreninden beri, nerdeyse herkes çok iyi notlar aldığı için mutluydular. Gittiğim “Koudo Ikusei Lisesi”, S sistemi adı verilen garip bir sistemi kullanıyor. Biraz açıklayayım sizlere. Okulun verdiği cep telefonunu cebimden çıkartıp…
Fırtınalı Zamanların Ani Başlangıcı Olabilecek en kötü zamanlamaydı. Öz çekim yapmak için yer ararken, bir kavgaya denk geldim. Çok şiddetliydi. Her şey birkaç saniye önce, saçma sapan bir suçlamanın diğer grubu kışkırtmasıyla başladı, sonra da bir anda yumruk dövüşüne dönüştü. Hayır, yumruk “kavgası” daha uygun bir söylem olacak. 3 erkek öğrenci yerde, yara bere içindeydi….
Sakura Airi’nin monoloğu İnsanlarla iletişim kurmakta iyi değilim. İnsanlarla konuşurken göz göze gelmekten çekiniyorum. Kalabalık yerlerde rahatsız oluyorum. Ne zaman bu hale geldiğimi bilmiyorum. Ama çok iyi bildiğim bir şey var; kimse tek başına yaşayamaz. Ne kadar çok yalnız olmayı sevsem de, tek başıma hayatta kalamam. Bu yüzden bu duruma bir çözüm buldum. Bir…
Zafer Kutlaması “Şerefeee!” Elinde bir kutu meyve suyu tutan Ike heyecanla bağırdı. Ara sınav sonuçları açıklandıktan sonra, çalışma grubundaki herkes akşam toplandı. Herkes, Horikita hariç, gülüyordu, okuldan kimse atılmak zorunda kalmadığı için. Arkadaşlarımızla, zorlukların üstesinden geldik. Acaba buna gençlik mi deniyor? Kötü bir şey değilmiş o zaman. “…Bu suratının hali ne böyle? Sudou okuldan atılmadı,…