Patron canavarları, seviyelerindeki normal canavarlardan çok daha yüksek istatistiklere sahipti.

Tıpkı normal canavarları avlamak için üç veya daha fazla kişiden oluşan bir parti oluşturulması gibi, patron canavarları avlamak içinde daha büyük bir parti oluşturulmalıydı. Baskın olarak bilinen şey tam olarak buydu.

Patron canavarların ortaya çıkma şekilleri değişkendi. Sürekli olarak belirlenmiş alanlarda ortaya çıkanlar, Alan Sıfırlaması olarak bilinen olaylardan sonra ortaya çıkardı. Bir patron canavarının ölümünden bir süre sonra, patron canavarın ortaya çıkması için rastgele bir alan da üretilebilirdi.

Son Kertenkele Ejderhası baskını bir hafta önce olmuştu.

Bu durumda, Kertenkele Ejderhasının alan Sıfırlaması ile birlikte bir hafta sonrasında ortaya çıkması garip olmazdı. Hyrkan ve 10 takipçisinin buraya böyle rastlaması garip olsa da, imkansız bir şey değildi.

Sadece Hyrkan’ın anlayamadığı bir şey vardı.

‘Siyah bataklık… böyle bir ayarı var mıydı?’

Siyah bir bataklığın varlığıydı.

Kertenkele Bataklığında seviye 30’a çıkmayı hedefleyen biri olarak, Hyrkan doğal olarak Kertenkele Ejderhası hakkında bilgi sahibiydi. Aslında, Kertenkele Ejderhası ile ilgili güncel bilgileri düzenli olarak kontrol etmişti. Ayrıca, patron canavarı baskınları başlamadan önce sık sık halka açık duyurularda bulunulurdu, oyuncular baskını engellememeleri için uyarılırdı. Kertenkele Bataklığında kaldığı süre boyunca, Hyrkan doğal olarak Kertenkele Ejderhası baskınlarının gerçekleştiği alanlardan kaçınıyordu. Aynı zamanda, Kertenkele Ejderhasının doğduğu alanların nasıl göründüğü hakkında bilgi topladığından da emindi.

Siyah bataklık gibi bir karakteristik Hyrkan’ın hafızasında yer almıyordu.

Başka bir deyişle, önündeki siyah bataklık özel bir durumdu.

‘Olabilir mi?’

Naimbree’nin görevi Hyrkan’ın aklından geçen ilk şeydi. Bahsedilen yumurta içindeki yumurta, Kertenkele Ejderhasının yuvasındaki bir yumurta gibi görünüyordu.

Hyrkan bu sonuca vardığında, yüksek sesle küfür etmek istedi.

‘Olamaz.’

Sadece çok saçmaydı.

‘Ortalama 20 kişilik bir baskın ekibine denk seviye 40 bir patron canavarı öldürmemi ve yumurtasını almamı mı bekliyordu?’

Kertenkele Ejderhasının baskın zorluğu yüksek değildi. Hatta bir patron canavarı için oldukça kolaydı.

Öyle bile olsa, bunu yapması imkansızdı. İlk olarak, patron canavarlar tek bir oyuncu veya küçük bir oyuncu grubu tarafından öldürülmek üzere tasarlanmamıştı. Naimbree’nin sadece tesadüfen böyle bir görev çıkardığını anlayan Hyrkan, ne kadar küfretse haklıydı.

ÇN: Küfür hiçbir zaman haklı bir şey değildir!!

Her durumda, bu Hyrkan’ın fırsatıydı.

Tabii ki, Hyrkan’ın Kertenkele Ejderhasını öldürmesi kolay değildi. Ancak, imkansız da değildi. Hyrkan her zaman kendi seviyesinden daha yüksek patron canavarlarla savaşmıştı ve savaşlarda çok fazla tecrübesi vardı. Her profesyonelden daha iyiydi. Kertenkele Ejderhası, en kolay patron canavarlarından birisi olduğundan Hyrkan’ın mecbur kalması durumunda onu öldürmesi bile mümkündü.

Ancak, şu anda çok riskliydi. Başarılı olma şansı% 10’dan daha azdı.

Böyle bir durumda, sadece bir seçenek vardı.

‘Sanki öldürebilirim de. ‘

Hayatını riske atmaya değmezdi.

Bunun yerine, bu bir fırsattı.

‘Hımm.’

Hyrkan şaşkınlıkla donakalan dokuz oyuncuya doğru baktı. Kertenkele Ejderhası tarafından yoldaşlarından birinin yenmesinden dolayı şok olsalar da, gerçekliğe geri dönmeleri uzun sürmedi. Kısa süre sonra savunmasız durumlarından tedbirli ve tetikte bir duruma geçtiler.

En azından temelleri çözdüler.

Bir grup kız tarafından kandırılan, zamanlarını ve eşyalarını Hyrkan’a kaybeden aptallar olmalarına rağmen, en azından seviye 30’lardı. Bu seviyede olmak için, çok sayıda savaşa girmiş olmaları kaçınılmazdı.

En iyi hareket tarzını bilmeseler bile, her şeyden önce ne yapılması gerektiğini içgüdüsel olarak biliyorlardı.

“Allah kahretsin. Pekâlâ, savaş düzeni alın!

Kendine ilk gelenlerden biri, düşüncelerini organize etti ve bir emir verdi.

“Bu bir Kertenkele Ejderhası! Onunla savaşmak mı istiyorsun?

Birisi şüphelerini dile getirdi. Gerçekte, aptalca bir soruydu. Savaşta deneyimli olmayan birisi bu yöntemi sorgulardı.

“Kaçsak bile, kurtulamayabiliriz.”

“Neden denemiyoruz? Dokuzumuz birden elimizden gelenin en iyisini yaparsak sence de bir şansımız olmaz mı?

Birisi biraz çılgınca bir öneriyi dile getirdi. Uzaktan gizlice konuşmalarını dinleyen Hyrkan’ınsa buna güzel bir cevabı vardı.

‘Hıyar oğlu hıyara bak! Beni bile yakalayamıyorken Kertenkele Ejderhasını mı öldürmek istiyorsun? ‘

Bu sırada, bataklıkta duran iki kılıç ustası geri dönmeye başlamıştı. Bataklıkta saldırıya uğrarlarsa, mücadele etmek için çok az şansları olduğunu biliyorlardı. Bu bariz bir şeydi.

‘Çok beklersiniz!’

Bu sahneyi izleyen Hyrkan hala sakindi.

Hyrkan parmağını iki kez çıtlattı. Dans eden iskelet savaşçısının gözlerindeki bakışlar değişti. İskelet savaşçısının savaşma arzusu ateşlenmişti.

Böylece İskelet Savaşçısının…

Delilik Miğferi.

Ateşini harlamak için daha fazla yakıt ekledi.

“Kemik Zırhı”

Yangının sönmemesi için birazcık odun bile fırlattı.

Hyrkan’ın büyüsüyle, İskelet Savaşçısının kafasından çıkan iki boynuz, gözlerinde kırmızı bir parıltıyla birlikte filizlendi. Boş göğüs kafesi dolmaya başladı ve yerinde görünen şey kemikten yapılmış zırh benzeri bir üst gövdeydi.

Bu durumdaki İskelet Savaşçısı ona sırtını dönen iki oyuncuya doğru hızla yaklaştı.

Agresif doğası Delilik Miğferi tarafından güçlendirilen İskelet savaşçısı tereddüt etmeden iki oyuncuya doğru koştu.

“Dikkat edin!”

Birisi bunu gördüğünde, iki kılıç ustasını açık bir şekilde uyardı. İki kılıç ustasıysa daha sonrasında arkalarına bakmak için başlarını çevirdi.

“Hassiktir!”

İskelet Savaşçısı, onlara ulaşmaktan sadece birkaç saniye uzaklıktaydı. Başka bir seçeneği olmayan, bir kılıç ustası kılıcını dramatik bir cümle eşliğinde kınından çıkarttı.

“Onu ben alacağım!”

“Teşekkürler!”

Kendini feda etmeyi düşünüyordu ve diğeri de yoluna devam ederken minnettarlığını dile getirdi.

Kalan yedi oyuncu dikkatle izliyordu.

“Yardım edelim.”

“büyücüler, büyülerinizi hazırlayın. Şifacılar, iyileştirmeye hazırlanın! ”

Şu anda, tamamen müttefiklerini korumaya odaklandılar.

Bu manzarayı gören Hyrkan kıkırdadı.

‘Bu sizin birlikte ilk patron baskınınız olmalı. Hadi ama millet, biraz neşelenin. ”

Hyrkan’ın gülüşüne cevap verir gibi, Kertenkele Ejderhası yedi oyuncunun sağ tarafından ortaya çıktı. Hyrkan bunu gördüğünde, derhal bataklığa doğru fırladı.

★★★

Bir patron baskınında en önemli şey neydi?

Bu soru sorulduğunda, birçok kişi farklı şekillerde cevap verecekti. Bazıları bunun güçlü bir büyücü, aggro çekecek bir tank, cephede savaşacak bir öncü veya diğerlerinin hayatta kalmasını sağlayan bir şifacı olduğunu söyleyebilirdi. Bununla birlikte, sayısız patron baskınını deneyimleyenler bu önemsiz şeyleri umursamazdı. Basit bir şekilde cevap verirdi.

Değişkeni ortadan kaldırmak!

Değişken, patron canavar olmayan canavarları yada canavar olmayan düşmanları yani nazik tabiriyle diğer oyuncuları ima ediyordu.

Bu yüzden kontrol yeteneği çok önemliydi. Patron canavarı avına başlamadan önce, yetenekli Loncalar ya da baskın partileri ilk önce patron olmayan canavarları patrondan uzaklaştırmaya çalışırdı.

Bunu akılda tutarsak, tamamen dinlendirilmiş olan bir İskelet Savaşçısı en büyük, en kötü değişkendi.

Ayrıca, bu sıradan bir İskelet Savaşçısı da değildi.

E-dereceli Delilik Miğferi etkisinde olan D-dereceli bir İskelet Savaşçısıydı. Bu tür özelliklere sahip bir iskelet savaşçısı, seviye 40 bir büyücünün çağıracağı düzeydeydi.

Daha da kötüsü, bu İskelet Savaşçısı, Hyrkan’dan her gün bire bir eğitim alıyordu. Kaçınma kabiliyeti, ortalama bir iskelet savaşçısının çok çok üzerindeydi ve ortalama ya da ortalamanın altında olan bir kılıç ustasının uzun süre idare edemeyeceği bir şeydi.

‘Allahın cezası kahrolası iskelet!’

Herhangi bir saldırıdan kolayca kaçınmakla kalmıyordu, daha sonra karşı saldırı bile yapıyordu. Böyle bir rakibe karşı olan kılıç ustası, hâliyle cephaneliğindeki bütün yaratıcı küfürleri ortaya çıkartıyordu.

Bu sırada, Kertenkele Ejderhası bowling lobutları gibi gruplanmış yedi oyuncuya doğru geliyordu. Kertenkele Ejderhasını fark eden, yedi oyuncunun ayrılmaktan başka çaresi yoktu. Aksi takdirde, çarpışma kesinlikle bir kayıpla sonuçlanacaktı.

Ne yazık ki, kaçmaları o kadar da kolay değildi. Bu büyük oranda İskelet Savaşçısı tarafından dikkatlerinin dağılmasından kaynaklanıyordu.

Sonunda…

Gulp!

Kertenkele Ejderhası bir şifacıyı yutmuştu.

“Kahretsin!”

Kertenkele Ejderhasının ağzında kaybolan, şifacı içler acısı bir çığlık atmıştı. Tabii ki, pekte iyi bir gösteri değildi. Patron baskınları genellikle her türlü hakaretle ve küfürlü kelimeyle doluydu.

Bu karmaşadan yararlanan, İskelet Savaşçısıysa rakibini köşeye sıkıştırmıştı.

Efendisinden bir emir aldığından beri, durmak istediğine dair hiçbir belirti yoktu.

İskelet Savaşçısının kılıç ustasını geri ittiğini gören, fedakarlığı sayesinde kaçan diğer kılıç ustasıysa dona kalmıştı.

‘Kahretsin!’

Karadaki yedi oyuncu, Kertenkele Ejderhası ile şiddetli bir savaştaydı. Bu durumda, yoldaşını kurtarması daha kolaydı. Bunu düşünen, kılıç ustası arkasına döndü ve çamurlu bataklığa doğru yöneldi.

Birden, İskelet Savaşçısına karşı savaşan oyuncunun arkasına bir şey çarptı. Onu kurtarmaya giden kılıç ustası durdu, şaşırmıştı.

“Ne yapıyorsun lan?”

“Ü-Üzgünüm, bu bir kazaydı!”

Büyücü yardım etmeye çalışmıştı, ama müttefikini vurmuştu.

“Geri zekâlı, o şeyi nereye attığını dikkat et!”

Kılıç ustası yoldaşına öfkeyle küfretti. Tipik bir başarısızlık senaryosuydu.

★★★

Canavarların tiplerine bağlı olarak farklı özellikleri vardı. Bunlardan en belirgini ejderha tipi canavarlardaydı.

Ejderha tipi canavarlar yuva yapardı.

Sözde yuvalar.

Bu yuvaların içinde hazineler vardı. İlk olarak hazır ekipmanlar vardı ve bu canavarlar oyuncuları öldürdüğünde, hazır ekipmanlarını kendi alanlarında saklıyordu.

Bu nedenle, oyuncuların ejderha tipi canavarlarla savaşmaktan kaçınması ve sadece yuvalarını yağmalaması nadir bir durum değildi.

Bu sinsi bir hırsızlıktan başka bir şey değildi.

Warlord’da oldukça sık olan bir şeydi. Yüksek riskinden dolayı, yüksek bir kar getireceği de belliydi. Hırsızlıktan farklı olmasa da, bir kişi bunun için cezalandırılmazdı. Ayrıca, baskınlar kadar olmasa da hırsızlık videolarına yönelik de yoğun talepler vardı. Sonuçta, gizli hazinelerin bulunduğu maceralar her zaman filmler için bir konu olarak kullanılmıştı, Indiana Jones bunların en tipik örneklerindendi.

Hyrkan bu konuda bir çok deneyime sahipti.

Sonuç olarak, Hyrkan, Kertenkele Ejderhasının yuvasını ararken ağaçtan ağaca bir maymun gibi sıçradığı sırada bile yüksek alarm seviyesindeydi. Hareket halindeyken, bir İskelet Savaşçısı çağırdı ve onu bataklığa sabitledi. Bu bir yemdi ve aynı zamanda da bir uyarı yöntemiydi. Bu İskelet Savaşçısı saldırıya uğradığında, Hyrkan’ın büyü gücü azalır ve Kertenkele Ejderhasının yolda olduğunu haber verirdi.

Hyrkan araştırmasına başladıktan yaklaşık 15 dakika sonra…

‘Pekâlâ.’

Hyrkan büyük bir kunduz barajı gibi görünen şeyi gördü. Yaklaşık 3600 metre kare kadar büyük bir yuvaydı ve bir kır evinin* yüksekliğindeydi. Hyrkan derhâl sanki dağa tırmanır gibi yuvaya tırmanmaya başladı. Yuva içinde birkaç ekipman, madenler ve bir taş vardı.

ÇN: İki katlı ev demek istiyor sanırım…

Onlardan biri…

‘Bu bir yumurta mı?’

Bir yumurtaya benziyordu.

‘Bu bir kaya değil mi?’

Bununla birlikte, bir yumurta değil bir kayaydı. Yumurta şeklinde bir kaya denebilirdi.

Hyrkan bile ne olduğunu anlayamadı. Elbette, zihninde sorguladığı gibi, hızla işçilik malzemelerini madeni paralara dönüştürdü ve cebine koydu. ‘Yumurtayı’ paraya çeviremediğinden, sardı ve bir çanta gibi sırtına taktı. Sonrada, hızla yuvadan kaçtı.

O anda, Hyrkan’ın büyü gücü bir hamlede azaldı. Bu, dokuz oyuncunun dikkatini dağıtmak için çağırdığı İskelet Savaşçısının ölümüne işaretti.

Hyrkan ağzını sıkıca kapattı.

Hala bitmemiş, yarım kalan bir işi vardı.

★★★

Hyrkan savaş alanına döndüğünde, kaos içindeydi.

Kertenkele Ejderhasının çevresindeki mücadele izleri oldukça belirgindi. Ateşler hâlâ yanıyordu, büyük olasılıkla büyücüler tarafından yapılan büyülerdendi. Hyrkan bu alevlerin arasında, parlayan saatleri gördü.

Hyrkan tüm bu kaosa bakıyordu ve Kertenkele Ejderhasının gözlerinden kaçan bir şey Hyrkan’ın gözüne takılmıştı.

“Naber canım?”

Kurtulan biriydi.

Kendisini müttefiklerinin ölümü sırasında gizlemeyi başarmış tek kurtulan kişiydi. Kertenkele Ejderhası aniden gittiği için hayatta kalabilmişti. Elbette, bu Hyrkan’ın Kertenkele Ejderhasının yuvasına girmesi yüzündendi.

Bir anlamda, hayatını kurtaran o sayılırdı…

Tabii ki, bu oyuncunun bilmediği bir şeydi. Öyle olsa bile, Hyrkan’a kurtarıcısına bakan bir prenses gibi bakmayacaktı.

Her halükarda, oyuncu şu anki durumu basitçe şöyle buluyordu…

Çok saçmaydı.

On kişiden fazla oyuncu intikam almak için bir araya gelmişti. Warlord için bile nadiren meydana gelen bir şeydi. Durum böyle olduğundan bir şeyden emindi. Hyrkan ne kadar güçlü olursa olsun, on tanesinin hepsini birden kendi başına yenmesi imkansızdı.

Durumun buna dönüşmesini hiç beklemiyordu.

Öfkelenememişti bile.

İnanılmaz derecede şok olmuştu.

Sessizce Hyrkan’a baktı. Öte yandan, Hyrkan önündeki oyuncunun kolunu ve yüz rengini inceledi.

‘Zehirlenmiş.’

Muhtemelen Kertenkele Ejderhasının zehrinden dolayı, oyuncunun sağ kolu kömür gibi siyaha dönüşürken yüzü de siyah lekelerle kaplanıyordu. Eğer yakınlarda bir şifacı olsaydı, anında iyileşebilirdi, ama böyle olamayacağı çok açıktı.

Yalnız bırakılırsa, hiç şüphesiz bir süre sonra kendi kendine ölürdü.

Tabii ki, acı sonuna kadar mücadele etmek isterse, elbette mümkündü. Son nefesindeki bir kişi her zaman en tehlikelisiydi.

Hyrkan bu gerçeğe rağmen, aralarındaki mesafeyi kapattı.

“Warlord cehennem gibi bir oyun, değil mi? İnsanları en garip yollarla deli ediyor. ”

Ölmek üzere olan oyuncu, yaklaştığı sırada Hyrkan’a dikkatlice baktı. Şu anda birazcık düşünüyordu.

Bir yandan kendi ölümünü hızlandırmak anlamına bile gelse Hyrkan’a zarar vermek isterken. Öte yandan, her şey boşunaymış gibi hissediyordu. Ne yaparsa yapsın işe yaramayacağını hissetmişti.

“Seni şerefsiz piç…”

Sonunda, sadece ağzını oynatmakla yetindi.

Önündeki oyuncuyu izleyen Hyrkan hahoe maskesine parmağıyla vurdu.

“Bu maskeyi unutma. Bir daha görürsen kaçmak isteyeceksin. Çünkü öncesinde seni bulursam… az önce söylediklerini tekrar ettiririm. ”

Böylece, oyuncu öfkeye kapılarak Hyrkan’a yumruk atmaya çalıştı.

Ancak…

Stab!

Hyrkan yumruğunu savuşturdu ve kılıcıyla aralarındaki boşluğu görülebilen bir hızla kapatarak kılıcını gözlerine sapladı. Bir kez değil, birkaç kez. Bir makine gibi kılıcını sürekli aynı yere saplarken oldukça acımasızdı.

Chwing!

Hyrkan kılıcı geri çekerken miğferini çizdi ve metalik bir sesin çıkmasına neden oldu. Sadece Hyrkan tarafından duyulabilen ses her zamankinden daha da korkunçtu.

Oyuncu uzun zaman önce oyunu zorla kapatmıştı.

Her ne kadar Hyrkan bu gerçeğin farkında olsa da, sadece saati kalana kadar onu bıçaklamaya devam etti.

Sonunda, cesedi eridi ve Hyrkan’ın hızlıca aldığı saatini geride bıraktı.

‘Bundan sonra bile gelmeye devam edeceksen, sen Warlord oynamayı bırakana kadar buna devam edeceğim.’

Bu, Hyrkan’ın Fırtına Avcıları Loncasına ve kendisine ihanet eden Hahoe Maskesi Loncasına karşı savaşırken kazandığı bir şeydi. Onları öldürmek yeterli değildi. Onların bir daha asla Warlord oynamak istememelerini sağlamalıydı.

Tabii ki, Hyrkan henüz sözünü bitirmedi. Diğer tarafın da öyle olacağını biliyordu.

‘Bir dahaki sefere seni gördüğümde seni tekrar öldürürüm.’

Hyrkan bir kez daha arkasına dönüp siyah bataklığa bakarken intikam alma ve cezalandırma sözü verdi.

Oraya çok uzun süre bakmadı.

Kısa bir süre sonra arkasını döndü ve siyah bataklıktan mümkün olduğu kadar uzağa kaçmaya başladı.

Kaçarken, Bangtz Kalesi çevresindeki loncaları veya baskın partilerini araştırmaya başladı. En sonunda birisini seçti ve onlarla irtibat kurdu.

“Kertenkele Ejderhası, Kertenkele Bataklığında yeniden ortaya çıktı. Tam konumunu 100 dolara satıyorum. ”

Birkaç dakika sonra bir cevap aldı.

– Iban numaran ne?

Kertenkele Bataklığından gelen son kârıydı.