Minnettarlıkla ödünç aldım ve yakındaki bir ağacın kolayca kırılmayacak bir dalına bağladım. “Ahh, Kouenji-kun’u kaybettik… acele et, Ayanokouji- kun!” Sakura endişeleniyordu, ancak yorgunluğum artarken, ben de takıldım ve az daha düşüyordum. Sonuçta, Sakura’nın fiziksel gücü de zaten sınırına dayanmıştı. Kendimi zorlasam bile, ona ayak uyduramam. “Üzgünüm ama bu fiziksel olarak çok zor. Biraz yavaş yürürsek…
“Hey siz ikiniz. Bu kuytuda ufak bir randevu mu yapıyorsunuz yoksa?” Bunu söyleyen Ryuuen’di. Bugün Ibuki ile birlikte değildi, ama yine de yüzünde ürpertici bir gülümsemeyle bize doğru yaklaştı. “İstediğini yapmakta özgürsün, beni bu şekilde sıkıştırsan bile, elde edebileceğin bir şey yok.” diye payladı Ryuuen’i. “Buna karar verecek olan benim. Öyleyse, ‘hedef’i bulmaya çalışmaya karar…
Çocuklardan bazıları düşüncelerini ifade etmek için bir araya geldi. “Sadece Ike değil, hadi bizde bir şeyler yapalım. Başka bir sınıftan bir ana noktayı ele geçirebilirsek, böylece aramızdaki puan farkı kaçınılmaz olarak artar.” “Evet, doğru. Derhal hareket etmeliyiz. Ancak mevcut sorunları göz ardı etmek ve çözülmemiş olarak bırakmak bizim için problem olabilir. İlk olarak, tuvalet sorununu…
“… dalga mı geçiyorsun?” Horikita beni suçlayıcı bir ses tonuyla karşıladı. “Maalesef doğru. Kouenji aniden yükseldi ve kendi grubunun sınavını bitirdi.” diye cevapladım. “Aptal mısın sen? Neden onun böyle etrafa saldırmasını engellemedin? Oda arkadaşı olarak sorumluluğun buydu.” dedi. “Bu imkansız, ayrıca olan oldu bir kere yapacak bir şey yok.” Kouenji’nin grubunun sınavını bitirmek için kullandığı…
Yıldızlarla dolu bir gökyüzü karşıladı beni güvertede. Etrafın büyüsüne kapılmış, kendime yer ararken ayağım kaydı tökezledim. “Harika…”. Resimlerde, kitaplarda gördüğümüzün kat kat…
Odama döndüğümde saat çok geç olmuştu, kimseyle konuşmadan kendimi yatağa attım. Saate baktım, gece yarısını geçmişti. Uyusam mı diye düşünürken bir ses duydum. Endişe dolu gözlerle bana bakan Hirata’ydı. Yukimura da bir koltuğa oturmuş bakıyordu. “Çok mu çalıştın, Ayanokouji-kun. Baya geç kaldın.” Dedi. “Evet. Konusu açılmışken, sana bir sorum olacaktı, Hirata.” “Biraz vaktin…
Sınıf arkadaşlarımız yükselen sıcaktan dolayı çığlık atmaya başlayacak gibiydiler. Hirata da, sahilde ki durumun zorluğunu kavramaya başlamıştı. Gerçek bir kamp yapmak istiyorsak, çadır inşa etmemiz gerekiyordu. Denizde yüzmek ya da sahilde oynamaktan vücudumuzu güneşten korumaya kadar, daha ne kadar çok şeye ihtiyacımız var? Şuanda oldukça zor bir durumdayız. “Şimdilik, gölge olan bir yere gidelim.” “Önce…
Liseden mezun olduktan sonra sadece A sınıfının istediği eğitimi ve işi elde edebilme hakkına sahip olacağı bilinen bir gerçek.. Tabii, bu durumun farkında olan tüm diğer sınıfların A sınıfı ile anlaşmaya çalışması imkansız gibi bir şey. B ve D sınıfının el ele verip A ve C sınıfını alt etmeye çalıştığını düşünün veya tam aksini,…
Yukimura birden Ike ile Sinohara arasındaki mücadeleye katıldı. “Kızların geçici bir tuvalet istemelerini anlamıyorum. Ancak, puanlarımızı gelişi güzel ya da keyfi düşüncelerimiz için kullanamayız. Geçici bir tuvalet istiyorsanız, en azından oyların çoğunluğu sağlandıktan sonra karar verelim. ” Gözlüklerini burnundan yukarı kaydırırken, Shinohara’ya öfkeli bir sesle söyledi. “Ben…. Ben sadece kız için doğal olan bir ricada…
“Aaaaaaayyyyyyaaaaaoooooooookkkkkoouuuuuujjiiiii!!!” Gemiye geri döndüğümde önümde bir gölge belirdi. Elleri boynunun üstünde savrularak aceleyle geldi ve paniklemiş bir hali vardı. Ciddi bir durum var gibiydi. Arkama baktığımda gördüğüm şey buydu, sınıf arkadaşım Yamauchi Haruki’nin şeytani bir Asura şeklini almış çehresi. “S-sorun ne?” diye sordum. Tabii ki, sebebin ne olduğunu zaten biliyordum ama yine de formalite olarak…