Okulun girişi, yurda dönen öğrencilerin oluşturduğu dalgalarla kaynıyordu. Ichinose’nin benimle ne işi olabilir ki? Buraya gelmek konusunda biraz endişeliydim. Birazdan öğreneceğim galiba. Her ne kadar tatlı biri de olsa, bulunduğu ortamı domine eden bir etkisi var. Dürüst olmak gerekirse, nasıl anlatabileceğimi bilmiyorum. Onu yalnızca belirsiz bir şekilde nazik ama güçlü olarak ifade edebilirim. Aynı zamanda…
Bu kampüste, 4 yurt bulunuyor. Bunlardan 3 tanesi öğrenciler için; lisedeki tüm öğrenciler birinci sınıftan itibaren hep aynı yurtta, aynı odada kalıyorlar. Diğer bir deyişle, şuan kaldığımız yurdun, geçen yılki 3’ler kullandı diyebiliriz. Son yurt ise öğretmenler ve alışveriş merkezinde çalışanlar için. Yani, tüm birinci sınıflar aynı binada kaldığından, farklı sınıflardan insanların karşılaşması kaçınılmaz. Gözlerimi…
13.kattan zemin kata merdivenleri kullanarak inmek epey vaktimizi aldı. Lobide öğrencilerin ya da görevlilerin olmasını beklerdim, malum su kesintisinden dolayı. Ama kimsecikler yoktu. “Hemen gidelim buradan.” “Tamam.” Girişe doğru yol alırken Horikita gölgemde saklanıyordu ya. Ama—merdivenlerde birkaç erkek ve kız öğrenci vardı.D sınıfı öğrencilerine benzemiyorlardı zaten detaylı inceleyecek vaktimiz yok. “Ama bizi fark edecekler…..”. Yaklaştıkça belirginleşiyordu…
Hiçbir kızla karşılaşmadan odasına çıkmak için, kimsenin asansörü kullanmadığı anı kolladım. Böyle gizli gizli hareket etmek çok acınası bir şey ya. Ama elimden bu kadarı geliyordu. Doğru zamanı yakalayıp Horikita’nın kaldığı 13.kata çıktım. Zile bastım, bir süre bekledim. Ama kapıyı açan yoktu. Ben de kendim açmak için azıcık ittim ve kilitli olmadığı için açılıverdi….
Bölüm 12- Sürpriz Not:Kişisel sebeplerden dolayı bir süre (ne kadar kısa olur bilemiyorum), manhwa çevirisine ara vereceğim. İlgili okuyucularımıza duyrulur. Keyifli okumalar~
Tam bugün hiçbir şey olmadan öylece akıp gidiyor diye düşünürken, akşam saat 9 sularında, telefonumun ışığı yandı. Mesaj gelmiş. “Uyuyor musun?” Horikita mesaj atmış. “Hayır, uyanığım.” “Seninle biraz konuşmak istiyorum, vaktin var mı?” Son konuşmamızdan 2 saat falan geçmişti, hani şu 2 defa aramasından sonra. “Seni arıyorum şimdi.” Arayacağımı söyledikten sonra numarasını rehberden bulup aradım,…
Kısım 3: Günlük hayatınızda bile tehlikeyle karşı karşıya kalırsınız Akşam 6 sularında aniden bir olay patlak verdi. Mesaj sesini duyunca telefonumu kontrol ettim. Su şebekesinde bir problem olduğu için bir süre suların kesileceğine dair bir bilgi mesajı gelmiş. Çeşmeyi açmayı denedim ama su akmadı. Anlaşılan o ki sorun giderme çalışmalarına başlamışlar. Okul önlem almış ama….
Ayanokouji’nin odasından çıktıktan sonra, Katsuragi odasına çıkmak için asansörü kullandı. Odasının kapısının önünde 2 erkek öğrenci onu bekliyordu. “Kapımın önünde ne işiniz var?” “Ooh—! Ya sonunda geldin ha, Katsuragi. Amma geciktin be!” “Haaa…siz? D sınıfı öğrencisi değil misiniz?” Bu iki çocuk, Katsuragi’ye tanıdık gelmiş olacak ki, biraz tereddüt ettikten sonra sordu. “Sınıfımızın ne önemi var,…
Mesajına göre, Ichinose ona güvenebilmemiz için bir strateji planlıyor gibi görünüyor. Her seferinde bir şeyler yapmak için izin istemeye karar verdi, ama kendisini bu kadar fazla kısıtlaması gerektiğini düşünmüyorum. Yurtlara döndükten sonra, Horikita’nın kendi yoluna gideceğini düşündüm, ama beni odama kadar takip etti. “ Rahatsız ettiğim için üzgünüm.” Odamda başka kimse olmasa da, kibarca söyledi….